Þjóðmál - 01.12.2012, Qupperneq 21

20 Þjóðmál VETUR 2012
fram í dag að Reykjavík geti orðið fjár-
málamiðstöð eða sé að keppa við New York
eða London í fjármálastarfsemi . Því er erfitt
að skilja hvers vegna þær umræður sem eiga
sér stað um stöðu fjármálakerfa þeirra eigi
við hér .
Á Íslandi er ein atvinnugrein sem starfar
á ábyrgð almennings . Það er bankakerfið .
Miðað við bitra reynslu Íslendinga er erfitt
að sjá hvað hefur tafið eðlilegar kerfisbreyt-
ingar bankanna . Seðlabanki Íslands tapaði
hundruðum milljarða við þrot bankana
2008 vegna þess að hann reyndi að vera
„lánveitandi til þrautavara“ fyrir bankanna .
Ef almenningur er spurður þá vill hann
ekki vera lánveitandi til þrautavara . Þó að
Seðlabankinn þykist hafa það hlutverk, þá
er það bara að nafninu til því reikningurinn
er sendur á fjármálaráðuneytið sem aftur
sendir hann á almenning . Í dag eru Arion
og Íslandsbanki að langmestu leyti í eigu
vogunarsjóðanna, hvers vegna er íslenskur
almenningur að gangast í ábyrgð fyrir slíka
fjármálastarfsemi?
Lokaorð
Á Íslandi eru eftirsóttustu eignirnar þær sem skapa alþjóðleg verðmæti . Gjald-
eyrisskapandi greinar skipta öllu varð andi
lífskjör almennings . Hagsmunir lands-
manna eru því að standa vörð um slíkar
eignir, og að allir hafi að þeim jafnan að-
gang .
AGS lánaði og hafði milligöngu um lán
til Íslands fyrir um 5,5 milljarða dollara .
Gjaldeyrisforði Seðlabankans byggir að
stóru leyti á þessu láni . Ef Ísland ætlar að
geta staðið við skuldbindingar sínar alþjóð-
lega þýðir ekki að gefa vogunarsjóðunum
að gang að öllu þessu fjármagni, því þá situr
almenn ingur og AGS eftir með sárt ennið .
Hér er ekki verið að tala um að níðast á
vogunarsjóðunum, heldur frekar að koma í
veg fyrir að þeir geti níðst á landsmönnum .
Sameiginlegt vandamál AGS, vogunar-
sjóða og Íslands eru gjaldeyrishöftin og þar
þurfa allir að koma að lausn vandans . Þar á
enginn að hafa réttindi umfram aðra .
Á Íslandi er ein atvinnugrein sem starfar á ábyrgð
almennings . Það er bankakerfið .
Miðað við bitra reynslu
Íslendinga er erfitt að sjá
hvað hefur tafið eðlilegar
kerfisbreytingar bankanna . . . Ef
almenningur er spurður þá vill
hann ekki vera lánveitandi til
þrautavara . Þó að Seðlabankinn
þykist hafa það hlutverk, þá
er það bara að nafninu til því
reikningurinn er sendur á
fjármálaráðuneytið sem aftur
sendir hann á almenning .