Þjóðmál - 01.12.2012, Síða 50

Þjóðmál - 01.12.2012, Síða 50
 Þjóðmál VETUR 2012 49 Guðmundur Magnússon Ættarveldi og alþýðufólk „Lítilla manna að austan“ Ímanntalinu 1803 eru þrjár „stuepiger“ meðal heimilisfólks Ólafs Stefánssonar stiftamtmanns í Viðey . Herbergjastúlkur, eins og þær voru nefndar, þjónuðu húsráðendum og fjölskyldum þeirra . Þær voru aðeins á efnaheimilum . Starfið var eftirsótt og gat verið leið til þess að komast áfram í lífinu, jafnvel í raðir heldra fólks . Það sýnir dæmi ráðskonunnar í Viðey, Kristínar Eiríksdóttur, 52 ára gamallar prestsekkju með tvo unglinga á framfæri sínu . Jón Espólín segir í Árbókum sínum að hún hafi verið „lítilla manna að austan“, en Ólafur hafi tekið hana til sín unga að Leirá . Var hún þjónustustúlka hjá honum næstu árin og stóð sig svo vel að hún var sett yfir allt þjónustufólk innanhúss þegar fjölskyldan flutti árið 1780 að Innrahólmi; varð hún þar „fyrsta herbergjastúlka“ . Hún þótti bæði greind og glæsileg . Árið 1783 þurfti að finna Jóni Grímssyni, sem þá var nýorðinn prestur í Görðum á Akranesi, kvonfang . Hann hafði verið í þjónustu biskupsfeðganna í Skálholti, Finns Jónssonar og Hannesar Finnssonar, tengdasonar Ólafs Stefánssonar . Kristín varð fyrir valinu og er ekki að efa að ákvörðun um það var tekin af Hannesi biskupi og Ólafi . Jón Grímsson lést fyrir aldur fram 1797 og fór þá Kristín að nýju til Ólafs, nú í Viðey þar sem hún varð ráðskona hans . Börn hennar tvö, Grímur og Ingibjörg, fylgdu henni . Grímur varð skrifari hjá Ólafi stiftamtmanni sem studdi hann til náms í Kaupmannahöfn . Eftir embættisferil í Danmörku varð Grímur Í nýútkominni bók Guðmundar Magn ús sonar sagnfræðings, Íslensku ættar­ veldin — frá Oddaverjum til Engeyinga, er fjallað um það tangarhald sem fámennar höfðingjaættir höfðu á íslensku þjóðfélagi fyrr á tíð . Hér er gripið niður í bókinni þar sem rakið er hvernig „ættlaust“ fólk gat komist áfram í skjóli og með stuðningi höfðingjanna, og birt brot þar sem annars vegar er rætt er um menn sem brjótast áfram af eigin rammleik, hina svokölluðu „self made men“ á 19 . öld, og hins vegar um hugtakið „hinir nýríku“, nouveau riche .
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.