Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1997, Síða 13

sama bili slítur hundurinn - stór guleygur kynblendingssurtur sem
hefur sýnt mikinn áhuga á málinu - af sér hlekkina og endasendist á
eftir snáknum. Hann er aðeins of seinn samt og snoppan á honum
mætir rifunni milli gólffjalanna í þann rnund sem afturendinn hverf-
ur. Nánast í sömu andrá lætur drengurinn vaða og skrámar snopp-
una á hundinum. Krókódíll skeytir ekki um það og ræðst í að grafa
göng undir húsið; en er fljótlega brotinn til hlýðni og hlekkjaður. Þau
mega ekki við því að missa hann.
Eiginkona rekstrarmannsins lætur börnin standa við hundakofann
meðan hún svipast um eftir snáknum. Hún hellir mjólk í tvær undir-
skálar og setur þær við vegginn í von um að lokka snákinn fram; en
klukkustund líður án þess að bóli á honum.
Það styttist í sólsetur og þrumuveður í aðsigi. Börnin verða að fara
inn. Hún vill ekki fara með þau inn í húsið sjálft, því hún veit að
snákurinn felur sig þar og eins víst að hann skjótist upp á milli
gisinna gólffjalanna þegar minnst varir; hún fer því nokkrar ferðir inn
í eldhús með fangið fullt af eldiviði og kemur síðan börnunum fyrir
þar. Það er ekkert gólf í eldhúsinu - eða öllu heldur moldargólf,
kallað „jarðhæð" á þessum slóðum. í miðju eldhúsinu er grófgert
borð, vel stórt. Hún fer með börnin inn og lætur þau setjast á þetta
borð. Það eru tveir strákar og tvær stelpur - öll kornung. Hún gefur
þeim að borða og fer síðan, áður en myrkrið skellur á, inn í húsið
sjálft og nær í sængur og nokkra kodda - býst allt eins við að hitta
snákinn fyrir. Hún býr urn börnin á eldhúsborðinu og sest að því
búnu við það, hyggst halda vörð næturlangt.
Hún gefur horninu gætur og hefur prik úr grænum ungviði tilbúið
á kommóðu við hliðina á sér, ásamt saumakörfu og eintaki af
Kvennablaðinu. Hún hefur hundinn hjá sér.
Tommy fer að hátta, með semingi, en segist ætla að vaka alla nótt-
ina og stúta þessum bannsetta snák.
Móðir hans spyr hann hversu oft hún hafi sagt honum að blóta
ekki.
Hann hefur prikið sitt hjá sér undir ábreiðunni, og Jacky möglar:
„Mamma! Tommy er að húðfletta mig með prikinu sínu. Segðu
honum að fara með það."
Tommy: „Þegiðu, þú litla -! Viltu að snákurinn bíti þig?"
11