Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1997, Blaðsíða 30

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1997, Blaðsíða 30
urna. Hogben og Last höfðu byggt upp héraðið. Les hafði reist húsið hans Horrie. Lasthjónin höfðu selt Hogbenhjónunum húsið sitt. Ef einhverjir komu þeim kvitti á kreik að Last og Hogben bæru ábyrgð á því að Græna beltið minnkaði, bar það vott urn sveigjanleik að þeir hinir sömu skyldu hafa gert sér grein fyrir hugtakinu. „Hvað sagðirðu þeim?" spurði frú Last. „Sagðist ætla að mæta/' sagði maður hennar og hrærði í myntinni í vasa sínum. Hann var lágvaxinn maður, stóð gjarnan gleiður. Georgina Last dró við sig svarið. Vaxtarlag hennar vakti áhuga, það var engu líkara en hún hefði verið búin til úr nokkrum skonsum sem voru festar saman í bakstrinum. „Daise Morrow," sagði Horrie Last, „var ekki svo afleit." Frú Last svaraði ekki. Hann hrærði því enn ákafar í myntinni í vasanum, ef til vill í þeirri von að hún bráðnaði saman. Konan hans ergði hann ekki, vel að merkja - hún hafði fært honum eitt stykki fasteign, ásamt innsýn í fasteignasölu - en oft hafði það hvarflað að honum að þeysa svolítið með Daise Morrow líka. Þorði að veðja að Les gamli Hogben hafði fiktað við mágkonu sína. Hjálpaði henni að komast yfir húsið, var sagt. Alltaf ljós hjá Daise eftir myrkur. Bréfberinn lagði póstinn á ver- öndina hjá henni í stað þess að stinga honum í póstkassann. Á sumrin, þegar karlarnir gengu hús úr húsi til að lesa af mælum, bauð hún þeim inn og setti fyrir þá bjórglas. Daise var lagið að verða sér úti um þjónustu. Georgina Last ræskti sig. „Jarðarfarir eru ekki fyrir konur," staðhæfði hún, og tók upp jakkapeysu sem hún var að prjóna handa frænku sinni. „Þú varst ekki búin að pússa skóna þína!" þusaði frú Hogben. „Víst," sagði Meg. „Það er bara svo mikið ryk. Veit ekki af hverju við erum að bursta skóna alltaf hreint. Þeir verða alltaf skítugir aftur." Þarna stóð hún og var ömurleg í þessum skólabúningi. Kinnarnar voru innfallnar af tómri örvæntingu sýndist henni. „Maður verður að virða sínar lífsreglur," sagði frú Hogben, og bætti við: „Pabbi er að sækja bílinn. Hvar er hatturinn þinn, elskan? Við förum eftir tvær mínútur." 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist
https://timarit.is/publication/1206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.