Skagfirðingabók - 01.01.2012, Qupperneq 10

SKAGFIRÐINGABÓK
hvats. Sagan greinir frá því að þar hafi
Jón smíðað líkan af tundurspilli og
með öllum búnaði svo nákvæmum að
ekkert vantaði annað en alvöru vél-
búnað. Þetta líkan Jóns hafði vakið
athygli og síðan borist í tal milli út-
lends ferðalangs og gestgjafa hans á
Króknum. Sá hafði samband við Jón
og bað hann um að sýna gesti sínum
gripinn og tók Jón því vel. Þeim
aðkomna leist svo vel á þetta líkan að
hann bauð í það verð sem Jón taldi sig
ekki geta hafnað, enda að sjálfsögðu
félítill. Þetta fé átti Jón síðan að hafa
nýtt sér til náms í vélsmíðinni. Sann-
leiksgildi sögu þessarar er fyrst og
fremst bundið í þeirri trú sem samfé-
lag Jóns hafði á því að helst ekkert
tæknilegt verkefni væri honum ofvax-
ið. Aftur á móti greina staðfestar
heimildir frá því að 12 ára gamall
breytti hann úrverki úr gamalli vekj-
ara klukku og lét það knýja lítið báts-
líkan úr tré sem hann hafði að sjálf-
sögðu einnig smíðað. Fermingarárið
bætti hann svo um betur og smíðaði
litla gufuvél og að sjálfsögðu bát utan
um þessa vél. Lengd bátsins var 50
cm, sem Jón mun hafa talið að hentaði
stærð vélarinnar. Þessi gufuvél er nú
geymd í smiðju Jóns í Minjasafni
Skagafjarðar á Sauðárkróki.
Laust eftir 1920 var Nikódemus
faðir Jóns í skiprúmi hjá Bjarna
Einars syni útgerðarmanni á Akureyri,
en hann gerði út nokkra báta og rak
jafnframt póstbátinn Mjölni, og
stund aði skipasmíðar ásamt ýmsu
öðru að sögn Jóns. Þetta mun hafa
orðið til þess að vorið 1921 ræðst Jón
til snúninga hjá Bjarna í röska tvo
mánuði. Þar kynntist hann Bjarna og
heimili hans vel og mun það að nokkr u
hafa orðið örlagavaldur í lífi Jóns. Árið
1923 leggur Jón svo leið sína til Siglu-
fjarðar í því skyni að læra vélvirkjun
hjá Guðmundi Björnssyni sem var
orðlagður meistari í greininni. Um
þetta nám farast Jóni sjálfum þau orð
að þetta hafi ekki gengið því launin
voru engin. Varla leikur þó vafi á því
að þessi tími hafi komið honum að
góðum notum síðar.
Vorið 1924 réðst hann enn til vistar
hjá Bjarna Einarssyni í ýmsa snúninga
til haustsins, en þá réðst hann í að
sækja mótornámskeið hjá Jóni Espólín
vélfræðingi sem hafði lært sín fræði í
Þýskalandi, og fær hann lofsamleg
ummæli hjá Jóni. Meistarinn skipti
nemendum í tvo hópa sem hann
kennd i verkleg fræði á daginn, en á
kvöldin fór fram munnleg kennsla um
10
Jón Nikódemusson á unglingsárum.
Eig.: Anna María Gunnarsdóttir.