Skagfirðingabók - 01.01.2012, Page 116

116
SKAGFIRÐINGABÓK
Sigur mon, vakað yfir því um nóttina
að strengja böndin sem voru bundin í
hnýflana því að öldurnar lyftu bátun­
um alltaf hærra og hærra. Ég komst
ekki niðureftir fyrr en dögum síðar
þegar allt var orðið að hjarni.
Þessi bátur var ekki mikið notaður.
Sigurmon sagði eitt sinn við mig: „Ég
skil ekkert í því að þú kemur aldrei
nema þegar best er sjóveður.“ Hann
gáði ekki að því, að ég sá brim við
Drangeyna löngu á undan honum, og
ég tók mark af því. Það voru ýmsir
sveitungar sem fengu að róa með mér.
Þessa trillu átti ég síðan er ég fluttist á
Krókinn, allt til ársins 1976, þegar ég
seldi Ingólfi Agnarssyni hana aftur. Þá
var ég búinn að gera hana upp. jónas
Björnsson frá Keflavík saumaði hana
upp og skipti um bönd í henni. Þetta
var góður bátur. Einu sinni fór ég í
svartfugl í þessu indælisveðri og er
kom inn austur fyrir Nestá þegar
skyndi lega bálhvessti svo að sjórinn
rauk, hann fór ekki í öldur, heldur
bara rauk. Ég dólaði heim með aðra
höndina á stýrinu en hina á pump­
unn i.
Síðar smíðaði ég mér lítið bátshorn
úr krossviði. Fyrstu þrjú sumurin var
ég með hann á árum. Síðar fékk ég
mér utanborðsmótor. Ég fór stundum
á færaskak á honum. Einu sinni fór ég
þrjá morgna í röð klukkan þrjú á nótt­
unni og rótfiskaði. Og fyrir þessa þrjá
róðra fékk ég eins mikið og ég hefði
unnið allt sumarfríið mitt í Loð skinni.
Við keyptum húsið á Ægisstíg 6
vorið 1963, hálfu öðru ári áður en við
hættum að búa. Það var tiltölulega
gott verð á húsinu, 250 þúsund. Ég
fór og borgaði það út daginn sem
Skaga fjarðarskjálftinn reið yfir. Við
vorum nýkomir heim. Pabbi var las­
inn og hafði ekki farið í fjósið svo að
við þurftum að klára það fyrst. Fórum
svo inn og háttuðum og vorum ný­
komnir upp í rúm er þetta helvíti reið
yfir. Ég vissi að húsið á Króknum var
hlaðið úr steinum og datt ekki annað í
hug en það væri orðið grjóthrúga, fór
á Krókinn með fyrstu ferð, en það var
ekki nokkur hlutur að því. Eina húsið
sem skemmdist í bænum var sjúkra­
húsið sem byggt var á klöpp.
Þegar ég fluttist til Sauðárkróks fór
Árni var starfs-
maður í Sútunar-
verksmiðjunni
Loðskinni á árunum
1973–1990.
Hér er hann við
vinnu sína að tína
úr gærustaflanum.
Eigandi myndar:
Karl Bjarnason.