Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1975, Qupperneq 51

„Rjúfum einangrun fatlaðra
Fatlaðir eiga sama rétt til athafna og aðrir“
Ávarp Sjálfsbjar^ar. landssamliands fatladra. i lilrfni aljijódadags fatlaðra
Þetta eru einkunnarorð alþjóðadags fatlaðra
sem árlega er haldinn hátíðlegur þriðja sunnu-
dag í mars.
1 hverju er einangrun fatlaðra fólgin munu
margir spyrja. Eina veigamestu orsökina til
einangrunar fatlaðra er að finna í skipulagi
bygginga og umhverfissköpun í heild.
Samfélag okkar er skipulagt af ófötluðu fólki
fyrir ófatlað fólk. Þar hefur skammsýni jafnan
ráðið ríkjum og sjóndeildarhringurinn verið
þröngur, því að engum er ætlað að komast leiðar
sinnar sem ekki er fleygur og fær.
Hinar miklu vísinda- og tækniframfarir síð-
ustu áratuga hafa valdið gjörbyltingu á ýmsum
sviðum meðal annars hvað viðvíkur hjálpar-
tækjum fatlaðra. Tökum til dæmis bifreiðina,
þetta undratæki, sem jafnvel stórfatlaður mað-
ur getur stjórnað af fullkomnu öryggi. En það
er ekki nóg að geta ekið að dyrum íbúðarhúss-
ins, skólans, vinnustaðarins eða samkomuhúss-
ins, það þarf líka að komast inn. Þá er enn kom-
ið að því sem áður greinir, fatlaðir eiga ekki
jafnan rétt til athafna og aðrir. Þeir komast
ekki inn í skólann, sem þeir lögum samkvæmt
eiga rétt á að stunda nám í. Utan dyra eru háar,
jafnvel handriðalausar tröppur og þröskuldar.
Inni eru stigar, engar lyftur, þi'öngar dyr og
salerni svo lítil, að hjólastóll kemst þar ekki
að. Þetta eru því námsréttindi í orði en ekki á
borði. Það eru sérréttindi hinna heilbrigðu.
Sömu sögu er að segja um meginþorra allra
bygginga þótt vaknandi viðleitni sé farið að
gæta varðandi sumar nýbyggingar og er það
vissulega gleðiefni.
Við skorum á samfélagið að forðast þær tálm-
anir og ryðja þeim hindrunum úr vegi sem eru
meginorsök einangrunar fatlaðra. Fatlað fólk
VILL taka á sig skyldur og hafa réttindi til
jafns við aðra. Það VILL eiga sama rétt til at-
hafna og aðrir.
Hvernig er að vera hreyfiliindraður
á Norðurlöndum?
Danskir sjúkraþjálfar undirbúa í samvinnu
við:
Norske Fysioterapeuters Forbund,
Legimiterade Sjukgymnasters Riksforbund,
Félags íslenskra sjúkraþjálfa og
Finlands Fysioterapeutförbund
,,þverfaglega“ ráðstefnu um hreyfifatlaða á
Norðurlöndum dagana 11., 12. og 13. ágúst 1975.
Mikið þykir skorta á að hinir mismunandi
starfshópar á Norðurlöndum vinni meira saman
og skiptist á reynslu. Gera þarf átak til þess að
fatlaðir komist leiðar sinnar í samfélaginu eins
og aðrir.
Fjallað verður um þarfir hins hreyfihindraða
með tilliti til meðferðar, menntunar, frístunda
og húsnæðis og möguleika hvers lands fyrir sig
til þess að mæta þessum þörf.
Atvinnuleikflokkur mun m. a. „færa upp“
sálfræðileg atriði til umræðu.
Á hverjum degi er gert ráð fyrir lþó klst. fyr-
ir FRÉTTIR/HUGMYNDIR og við" hvetjum
alla, sem hafa eitthvað nýtt fram að færa um
smábörn, skóla, frístundir, húsnæði, hjálpar-
tæki eða meðhöndlun, að senda nú þegar stutta
lýsingu af því til:
Kursusleder Boletta Johansen
Danske Fysioterapeuter
Nannasgade 28
2200 Köbenhavn N.
Allir sem hafa afskipti af fötluðum eru vel-
komnir að taka þátt í ráðstefnunni.
Þátttökugjald er ekki endanlega ákveðið en
mun í hæsta lagi verða 200,00 d. kr.
Væntanleg dagskrá og umsóknareyðublöð
liggja fyrir. Nánari upplýsingar gefur form.
Fél. ísl. sjúkraþjálfa, Sigríður Gísladóttir, sími
41525 eða 36421.