Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.1995, Qupperneq 36

*
AFMÆLISRAÐSTEFNA SSN
Á tveggja daga ráðstefnu, sem lialdin var ítilefni af 75 ára afmœli SSN í
Kaupmannahöfn, 7. - 8. september 1995, var framtíð Samvinnu hjúkrunarfrœðinga á
Norðurlöndum (SSN) íkastljósi.
Fyrri daginn byrjaði fráfarandi formaður
SSN og danska hjúkrunarfélagsins,
Kirsten Stallknecht, á að gera grein fyrir
huginyndum sínuin um þann ramma sem
starfsemi SSN mun takmarkast af í
framtíðinni. Hún gerir ráð fyrir að
markmið SSN haldist óbreytt en þau eru:
• Að sameina hjúkrunarfræðinga
Norðurlanda í einum samtökum.
• Að hjúkrunarfræðingar Norðurlanda
séu faglega samkeppnisfærir við það
sem best gerist í heiminum.
• Að laun hjúkrunarfræðinga á
Norðurlöndum séu sambærileg við
laun annarra launþega með
sambærilega menntun, ábyrgð og
hæfni.
• Að sjónarmið hjúkrunarfræðinga
Norðurlanda hljóti eins mikið vægi
og mögulegt er í evrópskum og
alþjóðlegum samtökum
hjúkrunarfræðinga.
• Að SSN taki þátt og sé virt í
samstarfi annarra norrænna samtaka.
Með markmiðin að leiðarljósi telur
Kirsten að aðildarfélögin, styrkur SSN,
umheimurinn og þróun hjúkrunar muni
mestu ráða um starfsemi SSN í
framtíðinni.
Hvað aðildarfélögin varðar telur
hún að framtfð SSN velti á fjölda
félagsmanna, vilja þeirra til samstarfs og
vilja þeirra til að standa saman út á við.
Vilji til samstarfs veltur á hve ríka
áherslu aðildarfélögin leggja á að standa
saman út á við umfram það að halda
fram sínum sérhagsmunum, t.d. gagnvart
Alþjóðasambandi hjúkrunarfræðinga og
fastanefnd um hjúkrunarmál innan ESB
(Permanent Committee of Nurses -
PCN). SSN getur ekki tekið ákvörðun um
samstöðu út á við, það verður hvert land
að gera fyrir sig.
Styrkur SSN, segir Kirsten, að
byggist á fjárráðum þess og þeim auði
sem felist í rótgróinni og vel búinni
skrifstofu, hópi sérhæfðra ráðgjafa og
142
auðveldum samskiptum sem auki
möguleika aðildarfélaganna á að hafa
bein áhrif og minnki lfkur á misskilningi
milli landa.
Umheimurinn heldur áfram að
breytast og breyttum heimi fylgja
breyttar áherslur í heilbrigðismálum.
Meginland Evrópu er um þessar mundir
að taka miklum stakkaskiptum. Þaðan er
að vænta meira frumkvæðis á sviði
heilbrigðismála en liingað til. Þá má
búast við auknum fólksflutningum og
umhverfisvemdarsjónarmið, tækniþróun
og aukin afskipti almennings mun allt
hafa áhrif á störf SSN í framtíðinni.
Kirsten á von á því að hjúkmn
þróist á þann hátt að kröfur félagsmanna
til aðildarfélaganna aukist og að
hjúkrunarfræðingar gangi ekki í félögin
nema ávinningur aðildar sé augljós.
Sérfræðingar í hjúkmn munu starfa
saman í minni einingum þar sem
sérþörfum þeirra er betur mætt en í
heildarsamtökum. Við bætast kröfur um
endur- og símenntun, nýjar
upplýsingaleiðir og kröfur til stefnu- og
framkvæmdaáætlana félaganna.
Kirsten telur að markmið SSN, sem
að framan greinir, standist fullkomlega
tímans tönn. Hins vegar telur hún að
breyta þurfi áherslum og aðferðum ef
standa á vörð um og efla áhrifamátt SSN.
í stuttu máli segir hún að í framtíðinni
reyni á aðlögunarhæfni SSN að breyttum
tímum.
í framtíðinni þarf SSN að sýna
umheiminum hvað hjúkrun á
Norðurlöndum stendur fyrir. Það verður
íslensku gestirnir á
afmœlisrdðstefnu SSN C
Kaupmannahöfn.
Aftari röð f.v.: Þóra Ákadóttir,
Sigríður Guðmundsdóltir,
Hildur Helgadóttir,
Hildigunnur Friðjónsdóltir,
Ólóf Ásta Ólafsdóttir,
Þorgerður Ragnarsdóttir og
Helga Jónsdóttir.
Fremri röðf.v.: MarCa
Pétursdóttir, Vilborg
Ingðlfsdóttir, Ásta Möller og
Sigþrúður Ingimundardóttir.
að mati formanns SSN best gert með
vönduðum vinnubrögðum, frumkvæði og
miðlun norrænnar þekkingar til annarra
tungumálasvæða.
„Frá mínum sjónarhóli séð, verður
það norrænu hjúkrunarfræðinga-
félögunum styrkur að halda sig við SSN.
Það er mitt mat að samstarf
hjúkrunarfræðinga á Norðulöndum eigi
framtíð fyrir sér, “ sagði Kirsten
Stallknecht að lokum.
Göran Dahlgren, ráðgjafi hjá
Styrelsen för Intemationell Utveekling
(SIDA) í Svfþjóð, talaði um þróun í
Evrópu með sérstakri áherslu á
heilbrigðismál Norðurlanda.
Hann lýsti áhyggjum sínum af því
að bakslag komi í þróun heilbrigðis-
þjónustu í Evrópusambandinu þar sem
verið er að reyna að samræma
heilbrigðiskerfi landa með mismikla
áherslu á opinbera þjónustu og
einkarekna.
Hann rakti síðan kosti og galla
ríkisrekinnar heilbrigðisþjónustu annars
vegar og einkarekinnar hins vegar.
Dr. Helga Jónsdóttir og Sigþrúður
Ingimundardóttir, fv. formaður
Hjúkrunarfélags íslands, fluttu erindi
sem bar titilinn „SSN og faget“.
Utdráttur úr erindum þeirra birtist síðar.
Inger Ohlsson, formaður Tjánste-
mánnenes Centralorganisation (TCO) í
Svíþjóð (systursamtaka BHM) og 1.
varaformaður í ICN, ræddi um SSN og
laun og kjör. í erindi hennar kom fram
að hjúkrunarþjónusta er dýr á
Norðurlöndum miðað við víða annars
staðar í heiminum. Því sé mikilvægt að
hjúkrunarfræðingar á Norðurlöndum
leggi áherslu á að sýna og sanna að það
sem þeir hafi að bjóða sé peninganna
virði.
Fyrri deginum lauk með því að
Laila Dávpy, formaður í Norsk
Sykepleierforbund og nýkjörinn
TÍMARIT HJÚKRUNARFRÆÐINGA 4. tbl. 7t. árg. 1995