Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2004, Blaðsíða 37

Fréttamolar...
legt hvernig það var að standa þarna í þessu litla
húsi, með ættingja nýlátins mannsins allt um
kring og hrópa af lífs og sálar kröftum í símann:
„Hann er dáinn!“
Gamli og nýi tíminn
Nágrannalæknirinn bað mig að fara að bæ
skammt frá þorpinu og mundi hann líka koma
þar sem hann taldi að ástandið væri alvarlegt. Eg
var á undan lækninum á vettvang þar sem mín
leið var miklu styttri en hans.
Gamall maður lá í rúmi og hafði sáran brjóstverk
og reyndi ég að hlú að honum. Brátt kom Iækn-
irinn og eftir skoðun ákvað hann að fá þyrlu til
að flytja manninn á sjúkrahús. A þessum bæ var
enn þá búið í torfbæ og lá sjúklingurinn í rúmi
í baðstofunni. Þyrlan kom og lenti skammt frá
bænum. Ég harma það enn að hafa ekki haft
myndavél að taka mynd af þyrlunni (nútímanum)
og torfbænum (fortíðinni) hlið við hlið þarna á
hlaðinu.
Þegar hundurinn át skó læknisins
Læknir var hjá okkur í þorpinu um skeiö. Hann
I var kallaður í vitjun og fór fótgangandi enda
aðeins örstuttan spöl að fara. Hann fór úr skón-
um í forstofunni og fór sfðan inn að skoða sjúkl-
inginn. Að skoðun lokinni þáði hann kaffisopa
hjá húsráðendum sem voru góðir kunningjar
| hans. Þegar hann svo ætlaði að fara fann hann
hvergi skóna sína og varð að lokum að fá lánaða
skó til að ganga á heim. Þegar þangað kom hitti
hann fyrir hundinn sinn á dyrahellunni. Hafði
hundurinn sótt skó húsbónda síns og var nú að
gæða sér á öðrum þeirra.
Það sagði einu sinni mætur og virtur læknir í mín
eyru að ef við, sem störfum í heilbrigðisþjónust-
unni, gætum ekki séð það góða og spaugilega í
störfum okkar, nrundum við ekki lifa af. Þetta
má vissulega til sanns vegar færa. Mér varð oft
hugsað til þessara orða þann tíma sem ég starfaði
sem héraðshjúkrunarkona. Þrátt fyrir dapurlegar
| uppákomur voru líka mörg góð og skemmtileg
! atvik á þeirri tíð sem notalegt er að minnast.
Nýr fjarfundarbúnaöur tekinn
í notkun
Nýr fjarfundarbúnaöur var tekinn í notk-
un hjá Félagi íslenskra hjúkrunarfræöinga
17. nóvember. Elsa B. Friöfinnsdóttir,
formaöur félagsins, og Helga Birna
Ingimundardóttir, hagfræöingur, kynntu
hjúkrunarfræöingum á 11 stööum um
land allt kjarasamning félagsins og fjár-
málaráöherra sem rann út 30. nóvember
2004. Jafnframt fór fram kynning á kröf-
ugerð félagsins og fariö yfir stöðu samningamála.
Vísindadagur RHLÖ
Vísindadagur Rannsóknastofu Háskóla íslands og Landsspítala-
háskólasjúkrahúss í öldrunarfræöum, RHLÖ, var haldinn í Salnum í
Kópavogi föstudaginn 29. október.
Jón Eyjólfur Jónsson, öldrunarlæknir, flutti fyrirlestur um rannsókn á
heilbrigði tveggja kynslóða áttræöra Reykvíkinga er hann nefndi 80+/-.
Þá fjallaði Hanna Lára Steinsson, félagsráögjafi, um heilabilun á miðjum
aldri. Hildur Ólafsdóttir, hjúkrunarfræðingur, flutti kynningu á öldrunar-
rannsókn Hjartaverndar er nefndist „Er lykill að heilbrigöri öldrun?" Að
loknu kaffihléi kynnti Þorlákur Jónsson, lífefnafræðingur hjá íslenskri
erföagreiningu, erföarannsókn á alzheimersjúkdómi, samvinnuverkefni
íslenskrar erföagreiningar og öldrunarsviðs LSH. Dagskránni lauk með
fyrirlestri dr. Hólmfríöar Gunnarsdóttur, sérfræöings á rannsókna- og
heilbrigöisdeild Vinnueftirlitsins, á vinnuálagi og líöan kvenna í öldr-
unarþjónustu.
13 fengu akademískar nafnbætur
Háskóli íslands hefur veitt 13 starfsmönnum á Landspítala - háskóla-
sjúkrahúsi akademískar nafnbæt-
ur. Þaö var gert viö athöfn í
hátíðarsal Háskóla íslands fimmt-
udaginn 21. október 2004 þar
sem Páll Skúlason rektor afhenti
hverjum og einum skírteini til
staöfestingar á nafnbót frá þrem-
ur deildum Háskólans, læknadeild,
félagsvísindadeild og hjúkrunar-
fræöideild. Helga Bragadóttir var
eini hjúkrunarfræöingurinn sem
var í þessum hópi. Þetta er í fyrsta skipti sem Háskóli íslands veitir slíkar
nafnbætur og er þaö gert á grundvelli samstarfssamnings HÍ og LSH.
Samkvæmt samningnum voru settar reglur um viöurkenningu Háskóla
íslands á akademisku hæfi starfsmanna á Landspitala - háskólasjúkra-
húsi og veitingu akademískrar nafnbótar.