Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2004, Síða 57

Lyfjatexti með auglýsingu á baksíðu
Heiti lyfs: YEHTREVE 20 mg hörð sýruþolin hylki eJa YENTREVE 40 mg hörð sýruþolin hylki: Virkt inniholdsefni og styrkleikar: Virko innihaldsefnið er duloxetin. Hvert hylki inniheldur 20 mg eío 40 mg of duloxetini sem duloxetin hýdróklóríð.
lyfjaform: Hort sýruþolið hyiki. Ábendingan YEHTREVE er ætloð konum til meðferðar ó miðlungs til olvorlegum óreynsluþvogleko. Skammtor og lyfjagjöf: Róðlagður skommtur of YENTREVE er 40 mg tvisvor ó dag ón lillits lil móltiða. Eftir 2-4
f vikna meðferð, skol meto sjúklinga oftur með tilliti til virkni og hvernig meðferðin þolist. Ef kona upplifir aukaverkanir sem valda óþægindum lengur en 4 vikur, mó minnko skommtinn i 20 mg tvisvor ó dog. Róðlogt er að íhuga samhliðo iðkun
„ ||nypfinp UPl' grindarbolnsæfinga. Skert lifrarstarfsemi: YENTREVE ætti ekki oð gefo konum með lifrorsjúkdóm eðo með skerto lifrarstarfsemi. Skert nýrnastarfsemi: Ekki er þörf ó skommtaaðlögun hjó sjúklingum með vægo eðo miðlungs skerðingu ó
''Jj' ' “ nýrnostorfsemi (kreatinin úthreinsun 30 til 80 ml/min). Aldrodir: Aldroðir skulu meðhöndlaðir með varúð. Börn og unglingar: Rannsóknir ó virkni og öryggi duloxetins hjó sjúklingum i þessum oldurshópi hofo ekki verið Iromkvæmdor. Þvi er ekki
mælt með notkun YENTREVE fyrir börn og unglingo. Meileri hætt: Þegar meðferð með YENTREVE er hætt eftir meira en 1 viku meðferð, er oð öllu jöfnu róðlegt að drago smóm saman úr skammtinum (úr 40 mg tvisvor ó dog i onnað hvort 40 mg einu sinni ó dog eða 20 mg tvisvor ó dog) ó 2
vikum til oð drogo úr hættu ó hugsanlegum fróhvorfseinkennum. Fróbendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjólparefnanna. Skert lifrarstarfsemi. Meðgonga og brjóstogjöf. YENTREVE ó ekki oð noto samhliða ósérhæfðum, óafturkræfum mónóamin oxidoso hemlum - MAO hemlor.
Ekki ætti að nota YENTREVE somhliða CYP1A2 hemlum, eins og fluvoxamini, öprofloxadni eðo enoxadni, þvi þoð veldur hækkaðri plasmaþéttni duloxetins. Sérstök varnoðarorð og varúðarreglur við notkun: Ceihæi og krampar: YENTREVE skal notoð með varúð hjó sjúklingum með sögu
um geðhæð, eða sem hafa greinst með geðhvorfasýki og/eða krampa. Notkun mei þungfyndislyfium: Gæta skal varúðor sé YENTREVE notoð samhliða þunglyndislyfjum. Sérstoklega er ekki er mælt með samhliða notkun sértækra afturkræfra MAO-hemlo. Ljósopsstæring: Ijósopsstæringu hefur
verið lýst og tengd við duloxetin, þvi ætti oð noto duloxetin með varúð hjó sjúklingum með hækkaðan augnþrýsting, eða með þekkto hættu ó bróðri þrönghornsglóku. Skert nýrnastarfsemi: Plosmaþéttni duloxetins hækkor hjó sjúklingum með mikið skerta nýrnostarfsemi sem krefst blóðskilunor
(kreatinin úthreinsun <30 ml/min). Óliklegt er að óreynsluþvagleki hrjói sjúklinga með mikið skerta nýrnastorfsemi. Súkrósi: YENTREVE hörð sýruþolin hylki innihaldo súkrósa. Sjúklingor með mjög sjaldgæft arfgengl frúktósa óþol, glúkósa-goloktósa vanfrósog eða súkrosa-isomoltasa skort skulu
ekki taka lyfið. Blæiingar: Lýst hefur verið óeðlilegum húðblæðingum, svo sem marblettum og purpura tengt sérhæfðum serótónin endurupptöku hemlum (SSRI). Gæto skol vorúðor hjó sjúklingum sem taka blóðþynningarlyf og/eðo lyf sem hafa þekkt óhrif ó storfsemi blóðflagna og hjó
sjúklingum með þekkto tilhneigingu til blæðingo. Meiferi hætt: Sumir sjúklingor geto fundið fyrir einkennum þegor meðferð með YENTREVE er hætt, sérstoklega ef meðferð er hætt skyndilego. Natriumlækkun: Mjög sjaldgæf dæmi eru um natriumlækkun, sérstaklega hjó öldruðum, þegar
YENTREVE er gefið með öðrum lyfjum í sama lyfhrifaflokki. Sjólfsvigshugmyndir og sjálfsvigstilburiir: Eins og við ó um önnur lyf með svipuð lyfjafræðileg óhrif (þunglyndislyf), eru einstoka dæmi um sjólfsvigshugmyndir og sjólfsvigstilburði meðon ó duloxetinmeðferð stendur eða skömmu eftir að
meðferð var hætt. Læknor skulu hvetja sjúklingo til oð tilkynna um ollar bölsýnishugsonir eða vanliðan. Meigonga og brjóstagjöf: Ekki eru fyrirliggjandi nein gögn um notkun duloxetins hjó þunguðum konum. Dýraronnsóknir hafa sýnt skaðleg óhrif ó frjósemi við almenno útsetningu duloxelins
(AUC) sem var lægra en mesto klíntska útsetningin. Möguleg hætta hjó mönnum er óþekkt. Hugsanlegt er að nýburinn fói fróhvorfseinkenni ef móðirin hefur lekið duloxetin skömmu fyrir fæðingu. Meðganga er fróbending fyrir notkun YENTREVE.. Duloxetin og/eða umbrotsefni þess eru skilin út i
mjólk hjó rottum. Hegðunaraukoverkanir sóust hjó afkvæmum i eitrunarrannsóknum ó rottum sem framkvæmdar voru við og eftir burðormól. Ekki liggja fyrir neinar rannsóknir ó útskilnaði duloxetins og/eðo umbrotsefna þess i brjóstamjólk. Brjóstagjöf er fróbending fyrir nolkun YENTREVE. Áhrif
á hæfni til aksturs og nolkunar véla: Þrótt fyrir að samanburðarrannsóknir hafi ekki sýnt from ó oð duloxetin skerði hreyfifærni, skilvitlego færni eða minni, gelur það voldið syfju. Sjúklingor skulu þvi voroðir við óhrifum lyfsins ó hæfni til aksturs eða notkunar hættulegra vélo. Millivcrkonir við
önnur lyf og aðrar milliverkanin Mónóamín oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegna hættu ó serótónin heilkenni, ó ekki oð noto YENTREVE somhliða ósérhæfðum, óofturkræfum mónóomin oxidasa hemlum (MA0 hemlar), eða innan 14 daga eftir oð meðferð er hætt með MA0 hemli. Með hliðsjón
of helmingunartimo duloxetins, skulu liðo minnst 5 dogar fró því oð meðferð er hætt með YENTREVE óður en meðferð er hofin með MAO hemli.Serótón/n heilkenni: mjög sjoldgæf dæmi eru um serótónin heilkenni hjó sjúklingum sem nola SSRI lyf somhliða serótónvirkum lyfjum. Gæta skol varúðar
ef YENTREVE er gefið samhliða serótónvirku þunglyndislyfi eins og SSRI lyfjum, þríhringlaga þunglyndislyfjum eins og domipramini eða omitriptylini, venlofaxini eða triptan lyfjum, tramodoli og Iryptophani. Lyfmei áhrifá miilaugakerlii: gæto skol varúðor þegor YENTREVE er tekið samhliða
öðrum lyfjum eða efnum sem verko ó miðtaugokerfið, þor með talið ófengi og róandi lyf (benzodiazepin lyf, morfinlik lyf, sefandi lyf, phenoborbitol lyf, ondhistomin með róandi verkun). Áhrif duloxelins á önnur lyf: Lyf sem eru umbrotin af CYP1A2: Í klíniskri ronnsókn fundust engin marktæk
óhrif ó lyfjohvörf teófýllins, sem er CYP1A2 hvorfefni, þcgar það var gefið samtimis duloxetini (60 mg tvisvar ó dog). Rannsóknin var fromkvæmd hjó körlum og ekki er unnt að útiloka oð konur sem hofo minni CYP1A2 virkni og hærri plosmoþéttni duloxetins geti fengið milliverkanir tengdar
CYP1A2 hvarfefnum. Lyfumbrotin afCYP2D6: samtimis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar ó dag) eykur jafnvægis AUC tolterodins (2 mg Ivisvor ó dog) um 71X en hefur ekki óhrif ó lyfjohvörf virko 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaoðlögun. Ef duloxetin er gefið samhliða
lyfjum sem eru aðallego umbrotin af CYP2D6 skal þoð gert með varúð ef þau eru með þröngan lækningalegan stuðul. Getnaiarvarnartöflur og airir sterar: niðurstöður in vitro ronnsókna sýno oð duloxetin örvor ekki ensimvirkni CYP3A. Sérstoknr in vivo ronnsóknir ó milliverkunum lyfjonna hafa
ekki verið framkvæmdar. Ahrif annarra lyfja á duloxetin: Sýrubindondi hyfog H2 blokkar. samtímis gjöf YENTREVE með sýrubindondi lyfjum sem innihalda ól og magnesium eða með famolidini hafi engin marktæk óhrif ó frósogshraða eða mogn duloxetins sem frósogoðist eftir inntöku 40 mg
skammts. Lyfsem hamla CYPIA2: þor sem CYP1A2 tekur þótt i umbroti duloxetins, er liklegt oð samhliðo nolkun YENTREVE með öflugum CYPIA2 hemlum ouki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni ó dag), sem er öflugur CYP1A2 hemill, lækkaði greinanlega plasma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77X og 6 faldaði AUCo,. Því ætti ekki að gefo YENTREVE samhliða öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxomini. Aukaverkanir: Algengustu aukaverkanir (alOX) sem greint var fró hjó sjúklingum sem fengu YENTREVE voru ógleði, munnþurrkur, þreyta, svefnleysi og
hægðatregðo. Aukaverkanir sem komu fyrir morklækl oftor hjó sjúklingum sem fengu duloxetin en lyfleysu og með z2X tiðni eðo hofo mögulega klíniskt gildi eru : lystorstol, minnkuð malarlyst, þorsti, svefntruflun, kviði, minnkuð kynhvöt, fullnægingorslol (onorgasmia), höfuðverkur, sundl
(nemo svimi), svefnhöfgi, skjólfti, óskýr sjón, laugaveiklun, niðurgangur, uppköst, meltingartruflanir, aukin svitamyndun, doði, klóði og þróttleysi. Sjaldgæfor (z0,lX og <1X).: Kyndeyfð. Sundl (a5X) vor einnig tilkynnt sem algeng aukaverkun þegar meðferð með duloxetini var hætt.
Pokkningastærðir og verð skv. Lyfjaverðskró : 1. okt. 2004:20 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 56 hylki 6.763 kr. 40 mg: 140 hylki 15.260 kr. Greiðsluþótttoka: Lyfjogreiðslunefnd hefur ekki tekið ókvörðun um greiðsluþóttlöku lyfsins. Handhafi markaðsleyfis: Eli Lilly Nederland
BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RA Houten, Holland. Dogsetning fyrstu útgófu markaðsleyfis: 11. ógúst 2004
Lyfjatexti með auglýsingu bls. 42
Bextra (valdecoxib)
Ábendingar: Einkennameðferð hjá sjúklingum með slitgigt eða iktsýki. Meðferð við tíðaverkjum (primary dysmenorrhoea). Skammtar og lyfjagjöf: Bextra er til inntöku. Nota má Bextra hvort sem er með mat eða án. Slitgigt og iklsýki: Ráðlagöur skammtur er 10 mg einu sinni á
sólarhring. Vera má að aukinn ávinningur fáist hjá sumum sjúklingum ef notuö eru 20 mg einu sinni á sólarhring. Ráðlagður hámarksskammtur er 20 mg einu sinni á sólarhring. Meðlerð við liðaverkjum (primary dysmenorrhoea): Ráðlagöur skammtur til að slá á einkenni er 40 mg
einu sinni á sólarhring eftir þörfum. Á fyrsta degi meöferðar má taka 40 mg viðbótarskammt ef þörf krefur. Þaðan i frá er ráölagöur hámarksskammtur 40 mg einu sinni á sólarhring. Aldraðir. Hjá öldruðum sjúklingum (65 ára), einkum þeim sem eru innan við 50 kg að likamsþyngd,
skal hefja meöferö með minnsta ráðlögðum skammti við slitgigt og iktsýki (10 mg einu sinni á sólarhring). Skert lifrarstarfsemi: Yfirleitt þarf ekki að breyta skömmtum hjá sjúklingum með vægt skerta lifrarstarfsemi (Child-Pugh gildi 5-6). Hefja skal meðferð gætilega hjá sjúklingum með
i meöallagi skerta lifrarstarfsemi (Child-Pugh gildi 7-9). Nota skal minnsta ráðlagðan skammt við slitgigt og iktsýki (10 mg einu sinni á sólarhring) og skammtur skal ekki fara yfir 20 mg við tiðaverkjum. Ekki liggur fyrir nein klínísk reynsla vegna sjúklinga með alvarlega skerta lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 10) sem er því frábending fyrir notkun lyfsins hjá þessum sjúklingum. Skert nýmaslarfsemr. Á grundvelli lyfjahvarfa þarf ekki að breyta skömmtum hjá sjúklingum með vægt til I meöallagi skerta (kreatínlnúthreinsun 30-60 ml/mín.) eða alvartega skerta (kreatíninúthreinsun
< 30 ml/min.) nýmastarfsemi. Hins vegar skal gæta varúðar hjá sjúklingum með skerta nýmastarfsemi og hjá sjúklingum sem kunna að vera I hættu hvað varöar vökvasöfnun.Bðm og unglingar. Notkun Bextra hefur ekki verið rannsökuð hjá sjúklingum undir 18 ára aldri. Notkun þess
er þvi ekki ráðlögð handa þessum sjúklingum. Frábendingar: Saga um ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna.Þekkt ofnæmi fyrir suúlfónamíöum. Virk ætisáramyndun (peptic ulceration) eða blæðingar i meltingarvegi. Saga um berkjukrampa, bráða nefsllmubólgu,
sepa i nefslímhúð (nasal polyps), ofsabjúg, ofsakláða eða annað ofnæmi eftir notkun asetýlsalisýlsýru eða bólgueyðandi gigtartyfja (NSAID) eða annarra sértækra cyclooxygenasa-2 (COX-2) hemla.Slðasti þriðjungur meðgöngu og brjóstagjöf. Alvartegur lifrarsjúkdómur (albúmin i
sermi <25 g/l eða Child-Pugh gildi 10). Bólgusjúkdómur í gömum. Alvarieg hjartabilun (NYHA lll-IV) (congestive heart failure). Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur vlð notkun: Fylgjast ætti náið með sjúklingum eftir að skammtar valdecoxibs eru auknir, þar sem aukaverkanir
geta hugsanlega aukist eftir stóra skammta valdecoxibs, annarra COX-2 hemla, og bólgueyðandi gigtarlyfja og hugleiða ætti önnur meðferöarúrraaöi ef verkun eykst ekki.Hjá sjúklingum sem fengið hafa meðferð með valdecoxibi hafa komið fram kvillar i efra hluta meltinagarvegar
(gatmyndun, sár eða blæðingar) og hefur þetta i sumum tilvikum veriö banvænt. Þvi skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem eru i sérstakri hættu á að fá einkenni frá efri hluta meltmgarvegar i tenglsum við notkun bólgueyöandi gigtarlyfja þ.e. aldraðir, sjúklingar sem taka önnur
bólgueyöandi gigtarlyf samtímis eða sjúklingar með sögu um meltingarfærasjúkdóm á borð við sáramyndun og magablæðingar. Það er aukin hætta á að fram komi aukaverkanir frá meltingarfærum þegar valdecoxib, aðrir COX-2 hemlar og önnur bólgueyðandi gigtariyf er notað á
sama tíma og asetýlsalisýlsýra (jafnvel i litlum skömmtum). Vegna þess að COX-2 hemlar hafa ekki áhrif á blööílögur koma þeir ekki i stað asetýlsalisýlsýru sem fyrirbyggjandi meðferð við hjarta-og æöasjúkdómum. Þar sem valdecoxib hindrar ekki samloðun blóðflagna á ekki að
hætta blóðþynningarmeðferö (t.d. asetýlsalisýlsýru) og hjá sjúklingum I sérstakri hættu á hjarta- og æðasjúkdómum (fyrri saga um hjartaáfall, hjartaöng, hjartakvilla vegna blóðþurrðar, hjartakvilla vegna æöakölkunar, kransæðasjúkdóm, blóðþurrð í heila, kransæðahjáveituaögerð eða
æðaaðgerð á höndum eða fótum) ætti að hugleiöa blóðþynningarmeöferö.Vegna ofangreindra lyfhrifa valdecoxibs skal gæta varúöar hjá sjúklingum með sögu um hjartabilun vegna blóðþurrðar. Gera á viöeigandi ráðstafanir og hugleiða hvort hætta eigi meðferð valdecoxibs ef klinísk
merki um versnun sérstakra kliniskra einkenna koma fram hjá þessum sjúklingum. Eftir kransæðahjáveituaögerö skal gæta varúðar við notkun valdecoxibs vegna þess að þeir sjúklingar kynnu að vera i aukinni hættu hvað varðar alvarlegar aukaverkanir, til dæmis heilaæðaáfall,
skerta nýmastarfsemi eða fylgikvilla i bringubeinssári (sýking. opnun sársj, einkum þeir sem eru með sögu um heilaæöasjúkdóm eða eru með líkamsþyngdarstuöul > 30 kg/m’. Eftir markaðssetningu hefur verið greint frá alvarlegum áhrifum á húð, þ.e. skinnflagningsbólgu (exfoliative
dermatitis), Stevens-Johnson heilkenni og eitrunardrepi í húð (toxic epidermal necrolysis), hjá sjúklingum sem nota valdecoxib. Hætta skal notkun vakfecoxibs strax og fram koma fyrstu merki um húðútbrot. Vera má að sjúklingar með sögu um ofnæmi fyrir suúlfónamíöum séu i meiri
hættu hvað varöar áhrif á húð. Eftir markaðssetningu hefur verið greint frá ofnæmi (bráöaofnæmi og ofsabjúg) i tengslum við notkun valdecoxibs.l sumum tilvikum hefur verið um að ræða sjúklinga með sögu um ofnæmi fyrir súlfónamiðum. Hætta skal notkun valdecoxibs strax og
fram koma fyrstu merki um ofnæmi. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum með sögu um háþrýsting eða hjartabilun eða annaö ástand sem haft getur vökvasöfnun I för með sér. Vegna þess að hömlun á nýmyndun prostaglandina getur leitt til versnunar nýmastarfsemi og til vökvasöfnunar
skal gæta varúðar þegar valdecoxib er gefið sjúklingum með skerta nýmastarfsemi. Eins og við á um önnur bólgueyöandi gigtartyf (NSAID) hefur orðið vart vökvasöfnunar, bjúgs og háþrýstings hjá sumum sjúklingum við langtima notkun valdecoxibs 10-20 mg/sólarhring. Þessi áhrif
geta verið skammtaháð og sjást oftar þegar notaðir eru stærri skammtar en þeir sem ráðlagðir eru við langtima meðferð. I upphafi skal gefa minnsta ráölagðan skammt valdecoxibs sjúklingum með sögu um háþrýsting eða hjartabilun eða annað ástand sem haft getur vökvasöfnun í
för með sér. Gæta skal varúðar i upphafi meðferðar með valdecoxibi hjá sjúklingum með vessaþurrö (dehydration). I þessum tilvikum er ráölagt að gefa sjúklingum vökva áður en meöíerö með valdecoxibi hefst.Nota skal valdecoxib með varúð handa sjúklingum með i meöallagi
skerta lifrarstarfsemi (Child-Pugh gildi 7-9).Valdecoxib getur dulið hækkaðan likamshita og önnur merki um sýkingu. I einstökum tilvikum hefur verið lýst versnun mjúkvefjasýkinga i tengslum við notkun bólgueyðandi gigtartyQa (NSAID) og i öðrum rannsóknum á valdecoxib en klinlskum.
Þess skal gætt að fylgst sé með vísbendingum um sýkingu hjá sjúklingum sem gengist hafa undir skuröaðgerð og fá valdecoxib.Gæta skal varúðar þegar valdecoxib er notað samtimis warfanni og öðrum blóðþynningariyfjum.Svo sem við á um önnur lyf sem hamla cydooxygenasa/prostaglamdin,
er ekki mælt með notkun valdecoxibs handa konum sem hyggjast verða þungaðar.Bextra 10 mg, 20 mg og 40 mg filmuhúðaðar töflur innihakJamjólkursykur (103 mg, 206 mg og 186 mg taliö i sömu róð). Sjúklingar með sjaldgæft arfgengt galaktósa óþol þ.e. Lapp-laktasa skort eöa
glúkósa-galaktasa vanfrásog ættu ekki að taka þetta lyf. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Lyfhrifamilliverkanirf y\g\asl skal með segavamarmeöferó, einkum fyrstu dagana eftir að meöferö með valdecoxibi hefst eða er breytt hjá sjúklingum sem nota warfarin eða
önnur blóöþynningarlyf, vegna þess að þessir sjúklingar eru í aukinni hættu á að fá blæöingafylgikvilla. Þess vegna á að fylgjast náið með protrombíntima (INR) hjá sjúklingum sem fá blóðþynningarlyf, einkum á fyrstu dögunum eftir að meðferð með valdecoxib hefst eða skömmtum
valdecoxibs er breytt. Valdecoxib hafði engin áhrif á hömlun blóðflagnasamloðunar sem verður fyrir tilstilli asetýlsalisýlsýru, eða blæöingatima, þegar það var gefið á formi stungulyfs sem forlyfið parecoxibnatrium, samtímis asetýlsalisýlsýru. Rannsóknir sýna aukna hættu á sáramyndun
í meltingarvegi og ððrum aukaverkunum frá meltingarvegi þegar valdecoxib, sem og önnur bólgueyöandi gigtarlyf, eru notuð á sama tima og litlir skammtar af asetýlsalisýlsýru samanborið við valdecoxib eitt og sér. Bólgueyöandi gigtariyf (NSAID) geta dregið úr verkun þvagræsilyfja
og háþrýstingslyfja. Svo sem við á um bólgueyðandi gigtarlyf getur verið meiri hætta á bráðri, skertri nýmastarfsemi þegar valdecoxib er gefið með ACE-hemlum eða þvagræsilyfjum. Bent hefur verið á að samtimis notkun bólgueyðandi gigtarlyfja (NSAID) og cidosporins eða tacrolimus
kunni að auka eiturverkanir ciclosporins og tacrolimus á nýru. Fylgjast á með nýmastarfsemi þegar valdecoxib er gefið samtimis öðru hvoru þessara lyfja.Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf valdecoxibs: Hjá mönnum umbrotnar valdecoxib einkum fyrir tilstilli CYP3A4 og 2C9 ísóensima.
Þvi skal nota valdecoxib með varúð samtimis lyfjum sem vitað er að hamla CYP3A4 og 2C9. Útsetning plasma (AUC) fyrir valdecoxibi jókst um 62% við samtímis notkun fluconazols (sem einkum er CYP2C9 hemill) og um 38% við samtímis notkun ketoconazols (CYP3A4 hemill).
Nota skal minnsta ráðlagðan skammt valdecoxibs handa sjúklingum sem nota fluconazol eða ketoconazot.Eftir 12 daga samtímis notkun valdecoxibs (40 mg tvisvar sinnum á sólarhring) og fenýtoins (300 mg einu sinni á sólarhring), sem hvetur CYP3A4, sást 27% minnkun á útsetningu
plasma (AUC) fyrir valdecoxibi. Búist var við minnkaðri útsetningu plasma fyrir valdecoxibi I Ijósi þekktrar ensimhvetjandi verkunar fenýtoins og hún var ekki talin kliniskt mikilvæg. Þess vegna þarf ekki að auka skammt valdecoxibs við samtímis notkun með fenýtoini. Hins vegar eiga
læknar að íhuga afleiöingar þess þegar valdecoxib er gefið með CYP3A4 hvötum, til dæmis carbamazepini og dexametasoni. Kliniskt marktæk minnkun á AUC fyrir valdecoxib getur komið fram við samtimis notkun með öflugri ensimhvötum á borð við rifampicin.Notkun valdecoxibs
samtimis sýrubindandi lyfi (álmagnesiumhýdroxið) hafði ekki marktæk áhrif á það hve hratt eða mikiö frásog valdecoxibs varð. Áhrif valdecoxibs á lyfjahvörf annarra lyfja: Meóferö með valdecoxibi (40 mg tvisvar sinnum á sólarhring í 7 daga) leiddi til 3-faldrar aukningar á plasmaþéttni
dextrometorfans (hvarfefni CYP2D6). Þvi skal gæta varúóar við samtimis notkun valdecoxibs og lyfja sem einkum umbrotna fyrir tilstilli CYP2D6 og hafa þröngt lækningalegt bil (t.d. flecainid, propafenon, metoprololJ.Við notkun omeprazols (hvarfefni CYP2C19) 40 mg einu sinni á
dag jókst útsetning plasma um 46% eftir notkun valdecoxibs 40 mg tvisvar sinnum á sólarhring í 7 daga, en útsetning plasma fyrir valdecoxibi var óbreytt. Þessar upplýsingar gefa til kynna að enda þótt valdecoxib umbrotni ekki fyrir tilstilli CYP2C19, þá kunni það að vera hemill
þessa isóensims. Þvi skal gæta varúðar viö samtimis notkun valdecoxibs og lyfja sem vitað er að eru hvarfefni CYP2C19 (t.d. omeprazol, fenýtoin, diazepam og imipramin). I milliverkanarannsóknum hjá sjúklingum með iktsýki, sem fengu metotrexat vikulega I vððva, hafði valdecoxib
til inntöku (40 mg tvisvar sinnum á sólarhring) ekki kliniskt marktæk áhrif á plasmaþéttni metotrexats. Hins vegar á að hafa i huga fullnægjandi eftiriit með eiturverkunum tengdum metotrexati, þegar þessi tvö lyf eru gefin samtímis. Samtimis notkun valdecoxibs (40 mg tvisvar sinnum
á sótarhring i 7 daga) og litiums dró marktækt úr sermisúthreinsun (25%) og nýmaúthreinsun (30%) litíums og varð útsetning sermis 34% meiri en þegar litium var gefið eitt og sér. Fylgjast á náið með þéttni litlums í sermi i upphafi meðferðar með valdecoxibi og þegar meðferðinni er
breytt, hjá sjúklingum sem nota litium. Litiumkarbónat (450 mg tvisvar sinnum á sólarhring i 7 daga) haföi engin áhrif á lyfjahvörf valdecoxibs. Valdecoxib (40 mg tvisvar sinnum á sólarhring) hamlaði umbrotum samsetta getnaðarvamalyfsins etinylestradiol (EE)/noretindron til inntöku
(35 mikróg/1 mg samsetning). Útsetning plasma fyrir EE og noretindroni jókst um 34% og 20%, talið i sömu röð. Hafa skal þessa aukningu á þéttni EE í huga við val á getnaöarvamalyfi til inntöku, til notkunar með valdecoxibi. Aukin útsetning fynr EE getur aukið tiðni aukaverkana
sem tengjast getnaðarvamalyljum tii inntöku (Ld. atvik tengd segabláæðabólgu og segareki hjá konum i áhættuhópi).Samb'mis notkun valdecoxibs og glibendamids (hvarfefni CYP3A4) hafði hvorki áhrif á tyfjahvörf (útsetning) né lyfhrif (blóðsykur og insúlíngildi) glibenclamids. Svæfmgalyf
til inndælingar. Gjöf valdecoxibs i bláéeð, á formi parecoxibnatríums sem er forlyf valdecoxibs, hafði hvorki áhrif á lyfjahvört (umbrot og útsetning) né lyfhrif (áhrif á heilarafrit, skynhreyfipróf og vöknun úr svæfingu) propofols (CYP2C9 hvarfefni) gefið i biáæð eða midazolams (CYP3A4
hvarfefni) gefið i bláæð. Því til viðbótar hafði samtimis gjöf valdecoxibs engin kliniskt marktæk áhrif á umbrot midazolams til inntöku. sem verður fyrir tilstilli CYP3A4 i lifur og gömum. Valdecoxib hafði engin marktæk áhrif á lyfjahvörf IV fentanyls og IV alfentanyls (CYP3A4 hvarfefni)
eftir samtimis notkun með parecoxibnatríum sem gefið var i bláaeð.Svæ/inga/y/ tit innöndunar. Ekki hafa farið fram neinar formlegar milliverkanarannsóknir. I rannsóknum þar sem valdecoxib var gefið fyrir aögerö, sáust hvorki vísbendingar um lyfjahvarfamilliverkun valdecoxibs við
köfnunarefnisoxlö né isofluran. Aukaverkanir: Kliniskt öryggi valdecoxibs hefur verið metið hjá yfir 10.000 sjúklingum og hafa fieiri en 2.500 gigtarsjúklingar fengið meðferð i að minnsta kosti 6 mánuði og fleiri en 600 gigtarsjúklingar hafa fengiö meðferð i að minnsta kosti eitt ár.
EftirtakJar aukaverkanir komu fyrir i hlutfalli sem var hærra en fyrir lyfleysu og frá þeim hefur verið greint hjá 4.824 sjúklingum sem fengiö hafa valdecoxib i 10 mg til 40 mg, stökum eða endurteknum skömmtum (allt að 80 mg/sólarhring) i 24 samanburðarrannsóknum með lyfleysu, á
bráðum verkjum (eftir munnholsaðgerðir, kvensjúkdómaaðgerðir, kviðslitsaðgerðir, bæklunaraðgerðir og kransæóahjáveituaögerðir, sem og vió tíóaverkjum) eða við gigt (slitgigt og iktsýki). í þessum rannsóknum á bráðum verkjum og gigt var hlutfall þeirra sem hættu þátttöku vegna
aukaverkana 2,3% og 6,8%, talið i sömu röð, hjá sjúklingum sem fengu valdecoxib og 1,6% og 6.0%. talió i sömu röð, hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Mjög algengar (>1/10), algengar (1/100, <1/10), sjaldgæfar (1/1.000 <1/100), mjög sjaldgæfar (1/10.000, <1/1.000), örsjaldan
koma fyrir (<1/10.000), þar með talin einstök tilvik. Sýkingar af völdum bakteria og snikjudýra. Algengar: Skútabólga. þvagfærasýkingar. Sjaldgæfar Vessandi útferð úr bringubeinssári, sýking í sári, sveppasýking, veirusýking, Blóð og eitlar. Algengar: Blóðleysi. Mjög sjaldgæfar:
Blóöflagnafæð. hvitfrumnafæó. Óaæmiskerfi. Sjaldgæfar Versnun ofnæmis. Geðræn vandamál. Algengan Svefnleysi, svefnhöfgi. Sjaldgæfar Kviði, rugl, taugaveiklun. Mjóg sjaldgæfar: Þunglyndi. Taugakerfi. Sjaldgæfar: Yfiriið, ofspenna (hypertonia), skert húðskyn (hypoaesthesia),
náladofi (paresthesia), breytt bragðskyn, Mjög sjaldgæfar Raddleysi, heilaasðaröskun.Aogu.SjakJgæfar: Bólgur umhverfis augu (penorbital swelling), sjóntruflanir. tárubólga. Hjaria. Sjaldgæfar: Hjartabilun, hjartsláttarónot. Ædar. Álgengar Háþrýstingur. Sjaldgæfar Versnun háþrýstings,
margúll (haematomaj.Öndunarfæri, brjösthol og miðmæti. Algengar Hósti, nefkoksbólga. SjakJgæfar Berkjuþrengingar, lugnabólga. Meltingarfæn. Algengar Uppþemba, kvióverkir, tannhdubeinbólga (alveolar osteitis), niðurgangur, meltmgartruflanir, ropi, ógleði, munnþunkur. Sjaldgæfar
Skeifugamarbólga, maga- og gamabólga, ætisáramyndun i maga og skeifugöm, vélindabakflæði. munnbólga. Mjög sjaldgæfar Blóóhægðir, blóöuppkösL stifla i meltingarvegi. Húð og undirhúð. Algengar. Kláói, útbrol Sjaldgæfar Flekkblæöingar, ofsakláði. Mjög sjaldgæfar. Ofsabjúgur,
Ijósnæmi. Nýru og þvagfæri. SjakJgæfar: Albúminmiga, blóðmiga, þvagþurrð.Mjög sjaldgæfar. Nýrabólga. Almennar aukaverkanir og ástand tengt ikomuleið. AJgengar Bjúgur á útlimum.SjakJgæfar: ÚtbrekJdur bjúgur. Rannsóknaniðurstöður: Sjaldgæfar Aukið AST, aukið ALT, aukinn
alkaliskur fosfatasi, aukið þvagefni i blóði, aukió kreatinín, aukinn kreatinfosfókinasi, þyngdaraukning. Eftir kransæðahjáveituaðgerð kann að vera að sjúklingar sem fá valdecoxib 80 mg/sólarhring séu i meiri hættu á að fá aukaverkanir, svo sem heilaæöaáfall, skerta nýmastarfsemi
og fytgikvilia í bringubeinssári. Eftir markaössetningu hefur verið greint frá eftirtöldum aukaverkunum: Bráðaofnæmi, ofsabjúgur, hjartafleygdrep. regnbogaroóaþot (erythema multiforme), Stevens-Johnson heilkenni, skinnflagningsbólga (exfoliative dermatitis) og eitrunardrepi I húö
(toxic epidermal necrolysis). Örsjaldan hefur verió greint frá eftirtöldum aukaverkunum: Bráð nýmabilun, lifrarbólga, brisbólga. Pakkningar og verð (nóvember '04): Filmuhúöaöar töflur, 10 mg: 20stk. (þynnupakkað) kr 3.976 og 100 stk l(þynnupakkað) 16.108 kr. Filmuhúðaðar
töflur 20 mg: 20 stk (þynnupakkað) 3.993 kr og 100 stk (þynnupakkaö) 16.212 kr. Filmuhúóaöar töflur 40 mg: 5 stk (þynnupakkað) 1.214 kr. Afgreiðslutilhögun: Lyfið er lyfseðilsskylt. Greiðslufyrirkomulag: 0 Handhafi markaösleyfis: Pharmada-Pfizer EEIG Sandwich Kent CT13
9NJBretland. Umboösaðili á fslandi: PharmaNor hf., Hörgatúni 2,210 Garöabæ. Samantekt um eiginleika lyfs, endurskoðað 16. júli 2004, er stytt I samræmi við reglugerö um lyfjaauglýsingar.
Pfizer
PharmaNor hf.
Hörgatúni2
210 Garöabæ
* BEXTRA
[VALDECOXIBJ
Virkar á verki
Tímarit hjúkrunarfræöinga 5. tbl. 80. árg. 2004