Ráðunautafundur - 12.02.1980, Qupperneq 55

105
tölur er ólíklegt að óttast þurfi járnskort á stöðum sem sýnin eru
frá. Lægsta járngildið mældist 69 ppm.
Mangan. Manganinnihald grass minnkaði við kölkun og hefur áður
verið sýnt fram á það hér á landi. Reyndar er mangan sá þungmálmur
sem kölkun hefur mest áhrif á. Raunhæfur munur er á magni mangans í
grasi af skeljasandstúnum og annars staðar frá og er minnst af mangan í
sýnum af skeljasandstúnum.
Mangan er lífsnauðsynlegt fyrir skepnur, en ekki er vitað nákvæmlega
um manganþörf sauðfjár og nautgripa. ÞÓ virðast 20 ppm ekki fjarri lagi.
Niðurstöður þeirra mælinga er hér eru kynntar sýna því yfirleitt gnægð
mangans, en þó mældist aðeins 15 ppm Mn i sýni af skeljasandstúni.
Zink. Minna reyndist vera af zinki í grasinu af skeljasandstúnunum
en í beitartilraununum og er sá munur raunhæfur, en aftur á móti er ekki
raunhæfur munur á zinkmagni í skeljasandsheyinu og í tilrauninni á
Hvanneyri.
Zinkskortur þekkist vlða um lönd en hér á landi hefur zinkskorts
ekki orðiö vart í búfé. Við venjulegar aðstæður virðist líklegt að
sauðfé og nautgripir þurfi 20-30 ppm zink í fæðunni, en örðugt hefur
reynst að ákvarða zinkþörf búfjár vegna þátta sem hafa áhrif á hversu
vel zinkiö nýtist skepnunni.
Zinkmagnið í flestum sýnanna liggur á fyrrgreindu bili (20-30 ppm),
en lægstu gildin voru 13 og 15 ppm Zn. Ekki virðist því miklu muna
að zinkskorts verði vart hér á landi.
Nikkel. Minna var af nikkeli í sýnunum af skeljasandstúnum en bæði
tilrauninni á Hvanneyri og beitartilraununum.
Ekki er talin vera mikil hætta á að nikkel skorti í fóður búfjár
en í grasi er yfirleitt 0.5 - 2.5 ppm af nikkeli. Niðurstöður þær sem
hér eru kynntar liggja yfirleitt innan þessara marka.
Heimildir■
1. Ársskýrslur tilraunastöðvarinnar á Keldum
2. Björn Guðmundsson og Þorsteinn Þorsteinsson. 1979, ísl.
landbún. 11, 1-2: 33-39.
3. Ólafur Guðmundsson. Persónulegar heimildir
4. Magnús Óskarsson o.fl. 1967. Ársrit Ræktunarfélags
Norðurlands
5. Páll A. Pálsson og Halldór Grímsson. 1954. Búnaðarritið
32-50