Svava - 01.10.1899, Qupperneq 38

182 SYA'YA [.OkkSber
an gainall maðui', sem geíur eklci lifað eins.lengi og
hann‘.
’Þessi vövn J)íu, Ivav Blaa, er ekki þér til heiði»vs>
J)YÍ þeg'av ég fór af landi buvt, lofaðiv þú ,,ð gæta rétt-
inda minna í fjavvevu minni1.
’Þá j)að‘, svaraði Ivav, ‘ef þév niislíknv Jjað, sem
gevt betiv vevið, taktu þá son þinn aftuv og gevðu við hann
kvað þú vilt. Vév vevðum í engutn vandvæðum með að
velja annan konung en liann.h
Javlinn þagði þegav l»anu beyi'ði þessa luStun, því
liann sá stvax, að ef að konungs kosning fævi frajn
aftuv, stæði livovki hann eða sonuv hans uær vali en
aðviv.
’Hvevn ætlið þév þá að velja?1 spuvði liann niikið
vólegi'i
’Mév er hægt að finna konungsefni', svavaði vidd-
avinn, ‘að roinsta kosti undiv roinni eigin kápu‘.
Javliun sá þogav að viddavinn talaði sanuleika, og
sagði :
’Látum þá þetta veva cins og það ev, ég skal geva
niig ánægðan með konungsvalið með þeim skihnáiurn,
að ég sé ráðamaðuv fyviv son minn, meðan ég lifi'.
’Þa,ð eveinmitt ósk vor og viiji', svaraöi viddaviun.