Svava - 01.10.1899, Side 42

186
SVAVA
[OlvÓTBER
■^naai 3a.l-u.ti.—Klausturmærin.
|j,AÐ var í júní 1272.
I einu nf miðhéruðum Svíaríkis, við ræiurnar á
hæð nokku-.ri sem var fesfc við veginn, sat nninkur og
starði fram undan sér, eins og hann vseri að flytja and-
ríkar hænir.
Þegar liann var nákvæmar athugaður, sá maður að
hannskorti glaðlega útlitið, sem vanalega einkeunir menn
í þeirri stöðu. Af audlitsdráttunum og hinu föla útliti
að Tftða, 1 oit hsnn út fyrir að veva yúr 50 ftra nð aldri.
og þó -var liann ekki nerna 39 ftra.
Höí'ðU kaþólskar föstur, vökur og hænahald veikt
ííkumu lians og lfttið hann eldast fyrir tímann. I lljótu
hrngði virtist svo, cn þó var mnrgt sem mælti ft móti því.
Enda þótt að því verði ekki neitsð, að hver som þjftir
eða meinlætir líkama sinn samkvæmt því, sem skrifta-
feðumir leggja fyrii menn, hlyti að verða viistola eða
fárveikur innnn úrs, var þó tkki líklegt að munkur
þessi þjáðist af slíknm orsökum. Eidu-rian í dökku aug-
nnum hans henti á aunað, enda hrutu rngn og í'ormæl-
gar af- vövum lians þar sem lu; i sat, en kaþólskir
í