Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.2016, Blaðsíða 70

Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.2016, Blaðsíða 70
62 Menning Páskablað 22.–29. mars 2016 Fangelsaðar setningar og ægifegurð fáránleikans n Fyrsta sýning Sakminjasafnsins n Snorri Páll skapar mósaíkmynd af Guðmundar- og Geirfinnsmálinu S akminjar eru hluti af menn- ingararfi, ekkert síður en byggingarlist, áthefðir og bragarhættir,“ segir Snorri Páll Jónsson Úlfhildarson, forsprakki Sakminjasafnsins, en safnið verður opnað í fyrsta skipti á sýningu sem stendur nú yfir í lista- rýminu Ekkisens. Sýningin notast við minjar tengd- ar, og er einhvers konar hugræn kort- lagning á, einu alræmdasta sakamáli Íslandssögunnar, Guðmundar- og Geirfinnsmálinu. Ekki bara bundið við beintengda fleti sakamála „Frá hefðbundnu sjónarhorni eru sakminjar fyrst og fremst einhvers konar efnisleg sönnunargögn um framinn glæp sem og/eða fram- kvæmda rannsókn, saksókn og refsingu: hin ýmsu tæki og tól til framkvæmdar bæði glæpa og lög- reglustarfa, lífsýni eða önnur um- merki þess sem fremur glæpinn, gögn unnin upp úr njósnum rannsóknar- aðila um meintan sakamann, og svo framvegis. Að mínu mati er fyrirbær- ið þó alls ekki bundið við þessa bein- tengdu fleti sakamála. Skáldsögur, ljóð, listaverk, kvikmyndir, viðtöl og önnur fjölmiðlaumfjöllun – allt kemst þetta fyrir undir sakminjahattinum,“ útskýrir Snorri Páll, sem er titlaður sýningasóknari (e. prosecurator) Sak- minjasafnsins. „Ágætis dæmi er Ævisaga Davíðs, skáldsaga Péturs Eggerz, sem var túlkur þýska lögreglumannsins Karls Schütz sem „sjanghæaður“ var til Íslands til að klára rannsókn Guð- mundar- og Geirfinnsmálsins, en í henni er að finna upplýsingar sem kallast beint á við upplýsingar úr rannsóknargögnum málsins – og í einhverjum tilfellum áhugaverð- ar viðbætur. Í Dráttarbrautinni, lagi Rúnars Júlíussonar við texta Megasar, tekur sá síðarnefndi sér stöðu vitnis og gerir tilraun til að ljóstra upp um hverjir – ef einhverjir – voru í dráttar- brautinni í Keflavík kvöldið sem Geir- finnur Einarsson hvarf. Ferlið við endurgerð Ólafar Nordal á lands- þekktu styttunni Leirfinni, í tengsl- um við listsýningu á Þingvöllum árið 2000, kallaði fram athyglisverð- ar upplýsingar um styttuna og með- ferð hennar í gegnum árin. Einnig má nefna blaðaviðtöl við sakborninga og dómþola, leikrit og heimilda- og kvik- myndir byggðar á sakamálum – og þannig mætti endalaust áfram telja,“ segir hann. Oftast unnið út frá skilgreiningu ríkisvaldsins Snorri Páll segir markmið Sak- minjasafnsins vera að safna, skapa, varðveita, greina, gefa út og sýna slík- ar sakminjar, auk þess að að endur- skilgreina, opna og víkka út merk- ingu hugtaksins í „aktífu“ viðnámi við allt að því algjöra einokun ríkisvalds- ins á þessum gjörðum. Hann segir að safnið muni opna lítil og tímabund- in útibú við og við, og nálgun safns- ins á minjarnar verði listræn frekar en fræðileg – þannig verði í raun unnið með meðvitaða eða ómeðvitaða fagurfræði rannsóknarlögreglunnar. „Til eru söfn víða um heiminn – flest lokuð öðrum en lögreglu- mönnum, lögmönnum og stöku leik- mönnum – sem hýsa sakminjar, en þá einungis út frá skilgreiningu rík- isvaldsins. Lundúnalögreglan rekur eitt slíkt safn og er hluti af því reynd- ar aðgengilegur þessa dagana í Muse- um of London, en þar er augljóslega horft á fyrirbærið út frá sjónarhóli lögreglunnar – réttara sagt ofan úr efstu lögum stigveldisins sem við búum við. En sakminjar eru, eins og annar menningararfur, ekki einkamál þess marghöfða líkama sem býr yfir réttinum til valdbeitingar – réttinum til handtöku, rannsóknar, saksókn- ar, dómsuppkvaðningar og refsingar. Þvert á móti eiga einstaklingar óhik- að að vinna með þennan anga menn- ingararfsins út frá listrænu jafnt sem fræðilegu sjónarhorni – og það á sem anarkískastan máta: það er að segja í andstöðu við þær huglægu og efnis- legu hindranir sem slíkri vinnu eru oft settar,“ segir Snorri Páll Fagurfræði sakamála og kóreógrafía réttarkerfisins Hvað er svona áhugavert við sakminj- ar og af hverju ættum við að veita þessu fyrirbæri einhverja sérstaka athygli? „Í fyrsta lagi eru sakamál einstak- lega áhugaverð birtingarmynd sam- skipta og/eða átaka annars vegar valdalausra einstaklinga og hins vegar stofnana sem lögum og sam- félagssáttmálum samkvæmt búa yfir gríðarmiklu valdi. Sú togstreita og flókna „dýnamík“ sem birtist í slík- um átökum er fær um að kalla fram virkilega skýrar og sterkar stúdíur um áskoranir sem mæta manninum á öllum sviðum tilverunnar: mann- leg samskipti, beitingu valds, valdaó- jafnvægi, strategíska nálgun og hugs- un, sjálfsbjargarviðleitni, andóf og svo mætti lengi telja. Í öðru lagi get ég nefnt hina ýmsu og ólíku fagur- fræði sakamála, allt frá aðferðafræði við framkvæmd glæpa til tungumáls, myndmáls og kóreógrafíu réttarkerf- isins: hvernig tala einstaklingar og hegða sér í samskiptum við kerfið? Og öfugt: hver er stíll kerfisins – ef svo má að orði komast. Hvernig þróast þessi fagurfræði í takt við nýja tækni og að- ferðir, bæði við framkvæmd glæpa og rannsókna?“ segir Snorri Páll. „Í þriðja lagi er almennt litið svo á að sakamál og marglaga umgjörð þeirra eigi sér fyrst og fremst stað innan veggja réttarkerfisins: saka- mál eigi ekki að flytja í fjölmiðlum eða á öðrum opinberum vettvangi, treysta skuli þartilgerðum stofnunum til réttlátrar málsmeðferðar, ekki eigi að deila við dómarana, og þar fram eftir götunum. En sama hvað fólki finnst um þann samfélagssáttmála – sé sammála honum eða ósammála – er staðreyndin sú að sakamál hafa nær undantekningar laust víðtæk og margslungin áhrif á þau samfélög sem þau fara fram í. Þau smeygja sér inn í ólíka kima menningarinnar – frá kaffistofum til listasafna og bókasafna með viðkomu í þingsölum og undir- heimunum. Slíkt er auðvitað afar áhugavert að reyna að kortleggja með einhverjum hætti.“ Mósaíkmynd af Guðmundar- og Geirfinnsmálinu Á fyrstu sýningu safnsins verða sak- minjar notaðar til fagurfræðilegar kortlagningar eins allra alræmdasta sakamáli íslensks samtíma, Guð- mundar- og Geirfinnsmálsins. „Áhrif málsins á íslenskt samfélag eru ómælanleg, en á sýningunni geri ég tilraun til að ramma inn sýnilegan og snertanlegan hluta þeirra. Á sýn- ingunni blanda ég saman sakminj- um í „hardkor“ hefðbundnum skiln- ingi, fengnum beint upp úr gögnum málsins, sönnunargögnum um menningarleg áhrif málsins, og hug- rænni kortlagningu sem byggð er á minni eigin rannsókn á málinu,“ seg- ir Snorri, en kortlagninguna útskýrir hann á eftirfarandi hátt í kynningar- texta sýningarinnar: „Um er að ræða huglæga jafnt sem efnislega mósaíkmynd af laus- lega afmörkuðum en um leið ná- tengdum flötum málsins. Innan rammans mætast meðal annars leir- hausinn margfrægi (og margfram- leiddi?) sem öðlaðist sjálfstætt líf og síðar meir sérstakan heiðurssess í sakvitund martraðaþjakaðrar þjóð- ar; urðarmáninn í vélinni sem flaug inn á sviðið fyrir tilstilli krana, hnýtti hitt og hnoðaði þetta, lét sig svo skrauthverfa lóðrétt niður skíðahlíð- ar orðaskortsins; maðurinn í lakinu, lekandinn í minninu, léreftsvafðar minjarnar í vörðum kjöllurum lag- anna; minningar sem filmubrot, ljós- myndir sem gaddavír, gróðursömpl sem sönnunargögn, og fangelsaðar setningar sem ævarandi mónúment um ægifegurð fáránleikans.“ Fyrsta sýning Sakminjasafnsins stendur yfir í Ekkisens, Bergstaða- stræti 25B. Hún er opin frá klukkan 17.00 til 19.00. til 26. mars. n Kristján Guðjónsson kristjan@dv.is Sakminjar Ýmsar minjar verða til sýnis á fyrstu sýningu Sakminjasafnsins, meðal annars skýringarmynd teiknuð af Sævari Marinó Ciesielski í fangaklefa árið 1977, af atburðarás sem að öllum líkindum átti sér aldrei stað. Snorri Páll Sýningasóknari (e. Prosecurator) Sak- minjasafnsins veltir fyrir sér Guðmundar- og Geirfinnsmálinu í fyrstu sýningu safnsins. » Loftsíur » Smurolíusíur » Eldsneytissíur » Kælivatnssíur » Glussasíur Baldwin® hefur sérhæft sig í smur-, loft- og hráolíusíum. Við bjóðum upp á Baldwin® síur í flestar gerðir þungavinnu- og sjóvéla á hagstæðum verðum. Verkstæði og viðgerðarþjónusta Aðalsmerki Bætis er verkstæðið og viðgerðarþjónustan. Á verkstæði okkar erum við með öll tæki til endurbyggingar á allt að 1750 hestafla vélum. Túrbínur Bætir ehf. býður upp á viðgerðarþjónustu fyrir flestar gerðir túrbína. Sími 567-2050 - Smiðshöfði 7 - 110 Reykjavík
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.