Dagblaðið Vísir - DV - 01.09.2017, Page 56

32 lífsstíll Helgarblað 1. september 2017
E
f ég keypti eitthvað óhollt þá
faldi ég það í körfunni svo
fólk myndi ekki dæma mig.
Ég fór aldrei í sömu sjopp-
una tvo daga í röð og bað alltaf um
að sjoppumatnum yrði pakkað vel
inn því ég þyrfti að ferðast með
hann langt. Ég lét eins og ég væri
að kaupa fyrir annan en mig,“ seg-
ir Signa Hrönn. Signa hefur barist
við matarfíkn í fjölda ára. Vanda-
málið hófst fyrir alvöru þegar hún
komst á unglingsár. Hún fór að
búa með manni sínum, þá 16 ára
gömul, og sótti þá meira í skyndi-
bitamat en þegar hún bjó í for-
eldrahúsum. Þegar hún var 18 ára
gömul greindist hún með PCOS
sem er fjölblöðruheilkenni við
eggjastokka og konur í yfirstærð fá
frekar en grannar konur og getur
haft mikil áhrif á frjósemi þeirra.
„Líf mitt var búið, ég fór í djúpt
þunglyndi, hætti að mæta í vinnu,
þreif ekki, eldaði ekki og svaf á
daginn. Ef einhver bankaði á dyrn-
ar svaraði ég ekki, ég skammaðist
mín fyrir mig.“
Í sérsaumuðum fermingarfötum
Signa minnist þess að móðir
hennar hafi þurfti að láta sér-
sauma á hana fermingarföt þar
sem stærsta stærðin í búðunum
á Akureyri og í Reykjavík var ekki
nógu stór fyrir hana. „Til allrar
Guðs lukku eru aðrir tímar núna
og stelpur og strákar geta keypt fín
föt í öllum stærðum og gerðum. En
auðvitað var niðrandi að þurfa að
láta sérsauma á sig fermingarföt.
Mér leið ömurlega.“ Oft var nefnt
við Signu Hrönn á unglingsárun-
um að hún yrði að fara að passa
sig í mataræðinu, sem var auðvit-
að sagt af væntumþykju en hafði
meiri áhrif á hana en nokkur gerði
sér grein fyrir. Signa Hrönn segir
að ef foreldrar hennar hefðu vit-
að um líðan hennar við þessum
athugasemdum hefðu þeir aldrei
nokkurn tímann haft orð á þessu
því þeir vildu Signu Hrönn einung-
is það besta og voru að passa upp
á heilsu hennar. Signa
Hrönn reyndi alla megr-
unarkúra sem fyrir fundust
en fíknin stjórnaði hegðun
hennar. Þegar hún prófaði
Herbalife borðaði hún í
leyni og faldi öll ummerki.
Stundum fór hún fram á
næturnar til að borða.
Þegar Signa Hrönn
var 19 ára gömul fór
hún á Kristnes í svokall-
aðan offituhóp, sem er
undirbúningshópur fyrir
hjáveituaðgerð. „Ég ætl-
aði ekki í þessa aðgerð,
ég ætlaði að gera þetta
allt sjálf. Það gekk vel í
fyrstu en svo féll ég og gat
ekki meir. Hugsanir sem
ég óska engum að þurfa
að ganga í gegnum fóru
í gegnum kollinn á mér.“
Íslandsmeistarar
í að dæma fólk
Árið 2009 var Signa
Hrönn tilbúin til að
takast á við hjáveitu-
aðgerðina og næstu vikur voru
hreint helvíti. Hún átti erfitt með
að koma niður vökva og fæðu í dá-
góðan tíma þar sem henni fannst
hún alltaf vera södd, en það kom
allt saman með tímanum. Signa
Hrönn léttist mest fyrsta árið og
þrátt fyrir að hafa ekki þurft að
hafa fyrir því á venjulegan hátt er
þetta samt það erfiðasta sem hún
hefur nokkurn tímann gert. Mikill
vítamínskortur getur fylgt í kjöl-
far aðgerðarinnar og
margir berjast við
hann alla ævi. Eftir
aðgerðina fékk Signa
Hrönn laktósaóþol
og þurfti því að læra
að lesa allar inni-
haldslýsingar upp á
nýtt. „Við Íslendingar
erum meistarar í því
að dæma fólk. Ég fann
fyrir fordómum fyrir
og eftir aðgerðina, að
þetta væri nú bara
svindlleiðin, eða létta
leiðin, því fólk í mínu
ástandi nennti bara
ekki að hafa fyrir því að
léttast. En mér er alveg
sama því þetta virkaði
fyrir mig og bjargaði lífi
mínu.“
Þegar Signa Hrönn
fór að léttast byrjaði
hún að hugsa betur um
útlitið og fara meira út
á lífið. Allt gekk vel um
sinn en fljótlega fann
hún að þetta var orðin
ákveðin sýki, djamm um hverja
helgi, og margir hvöttu eiginmann
hennar til þess að stöðva hana.
Fljótlega fór Signa Hrönn
að átta sig á því að hún mundi
ekki eftir neinu sem gerðist
Fyrsta skrefið er að
viðurkenna vandann
Signa Hrönn hefur tekist á við offitu, áfengissýki og þunglyndi
Aníta Estíva Harðardóttir
anita@pressan.is „Það er ekkert mál
að fela alkóhól-
isma, hann sést ekkert
endilega utan á fólki, en
offituna gat ég ekki falið
með nokkru móti.
Signa Hrönn og fjölskylda
Hún er þakklát fyrir að fá að
eldast á heilbrigðan hátt með
þeim sem hún elskar.
Mynd HElgA HólMfrÍður gunnlAugSdóttir
Signa á unglingsárum
„Mér leið ömurlega.“