Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.2018, Blaðsíða 10

10 28. mars 2018fréttir
Sætoppur ehf. l Lónsbraut 6 l 220 Hafnarfirði l Sími 551 7170 l www.saetoppur.is
kvöld, að hann hefði ráðist á mig.
Þetta endaði samt þannig að mað-
urinn minn og konan voru flutt
á slysadeild en ég var flutt á lög-
reglustöð, sett í fangaklefa í 15
klukkutíma og yfirheyrð. Ég var
mjög ringluð yfir því af hverju ég
var tekin en ekki hann. Ég var í
rosalega miklu áfalli og þó að ég
hafi verið meidd þá hafði ég mest-
ar áhyggjur af manninum mínum.
Mér var þó ráðlagt af lögreglu að
vera ekki í sambandi við hann og
ég þurfti því að fá fréttir af honum
utan úr bæ.“
Nara segir að það hafi ekki ver-
ið fyrr en nokkrum dögum síðar,
eftir að henni var sleppt úr varð-
haldi, að hún fékk að vita frá sam-
eiginlegum félögum um þann
skaða sem maður hennar beið
af tungubitinu. „Það var ekki fyrr
en nokkru síðar að ég fékk að vita
að það hefði ekki verið hægt að
sauma hluta tungunnar aftur á.“
Í niðurstöðu dómsins kemur
meðal annars fram:  „Læknir er
annaðist brotaþolann hefur lýst
því að mikinn bitkraft þyrfti til svo
tungan færi alveg í sundur. Hefði
læknirinn aldrei orðið vitni að
slíku áður. Óhætt er að miða við að
brotaþolinn B hafi verið að reyna
að kyssa ákærðu þegar þessi atvik
áttu sér stað.“
Heimilislaus
Nara kveðst hafa staðið uppi
heimilislaus og allslaus eftir at-
vikið. Lögreglan hafi haldlagt
vegabréf hennar og hún hafi því
ekki getað farið úr landi. Eigin-
maður hennar hafi haldið eft-
ir greiðslukorti hennar. Hún
hafi þurft að fá lánaða peninga
til leigja herbergi á gistiheim-
ili og jafnframt hafi hún þurft að
leita á náðir Félagsmálastofnun-
ar. Í nokkur skipti hafi hún þegið
máltíðir hjá Hjálpræðishernum.
Fyrir dómnum var lagt fram
vottorð læknisvottorð vegna
komu Nöru á slysadeild 3. nóv-
ember 2017 þar sem meðal
annars kemur fram að hún sé
með eymsli yfir hryggjarliðum
brjóskassa og eymsli yfir rifbeini,
auk smá hrufls og marbletta á
upphandleggjum á upphand-
leggjum beggja vegna. „Ákærða
muni þurfa á sjúkraþjálfun að
halda til að ná sér að fullu af
þeim meiðslum. Þá sé ótalinn
sálrænn skaði sem af árásinni
hafi hlotist,“ segir jafnframt í
læknisvottorði.
Niðurstaða Héraðsdóms
Reykjavíkur var sú að Nara skyldi
sæta 12 mánaða fangelsi, en þar
af eru 9 mánuðir skilorðsbund-
ir. Þar að auki er henni gert að
greiða eiginmanni sínum 1,2
milljónir króna í miskabætur og
konunni, hinum brotaþolanum í
málinu 450 þúsund krónur.
„Það kom mér ekki á óvart að
ég skyldi vera kærð, enda skil ég
að eftir að einhver hlýtur áverka
þá þarf að rannsaka það og kom-
ast að niðurstöðu. Ég bjóst samt
alls ekki við að fá dóm enda gerði
ég ráð fyrir að það yrði tekið til
greina ofbeldið sem ég var beitt
áður en þetta átti sér stað. Ég get
sætt mig við það ef ég þarf að sitja
inni en mér finnst það ömurlegt
að vera komin á sakaskrá.“ Hún
segir að henni hafi fundist sárt
að horfa upp á eiginmann sinn í
vitnastúkunni. „Mér fannst eins
og hann væri að taka mína sögu
og nota hana sér til framdráttar.“
Í niðurstöðu dómsins segir að
tungubitið hafi haft mikil áhrif
á líf eiginmanns Nöru. „Hann
talaði öðruvísi og andlegar af-
leiðingar hafi verið slæmar. Líf-
ið hafi verið hrein martröð. Hann
hafi verið frá vinnu í þrjár vikur
vegna árásarinnar. Fyrst um sinn
hafi hann einungis getað borðað
eitthvað fljótandi. Í tvígang eftir
árásina hafi hann farið til sál-
fræðings. B kvað vel geta verið
að hann hafi boðið upp á ,,skot“
heima hjá sér þessa nótt en hann
hafi ekki sett neitt kókaín út í
drykki fólks þessa nótt. Þá kvað
B rétt vera er ákærða héldi fram
að hann hafi einhverju sinni sett
LSD út í te hennar. Hann hafi sagt
henni frá því áður en hún hafi
drukkið af teinu.“
Nara kveðst vinna að því þessa
dagana að byggja sig upp andlega
og líkamlega. Hún hefur jafn-
framt tekið þá ákvörðun að áfrýja
úrskurði héraðsdóms til Lands-
réttar. „Ég fæ oft martraðir á nótt-
unni og sé andlitið hans eins og
ég man eftir því þetta kvöld.
Það var ekki ásetningur minn
að ráðast á eiginmann minn. Ég
ætlaði aldrei að meiða neinn,
þetta voru bara mín viðbrögð. Ég
hafði ekki hugmynd um að það
væri hægt að bíta tunguna úr ein-
hverjum. Ég sé afskaplega mikið
eftir því sem gerðist og ég vildi
óska að ég gæti tekið það til baka.
Ég vildi óska að hann hefði leyft
mér að fara úr húsinu þetta kvöld.
Sem listamaður þá hef ég rödd og
mig langar að nota hana til að
hjálpa öðrum. Þetta gerðist og ég
verð að sætta mig við það. En það
hjálpar engum að sitja endalaust
og dvelja við það sem er búið og
gert.“