Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 162

an á afar fjöl breyti leg an hátt. Sum ar fleirra eru tengd ar fjöl skyldu -
bönd um, a›r ar flekkj ast lít i› sem ekk ert, en marg ar tjá sig um a›r -
ar og flest ar gera flær upp hug sinn um sama efn i›, mót mæla skjal
gegn víg bún a› ar kapp hlaup inu sem gest ur inn Óli geng ur me› á
milli íbú›a og bi› ur íbú ana a› skrifa und ir. All ar per són urn ar
standa á ein hvers kon ar kross göt um flar sem flær flurfa a› taka
ákvar› an ir er var›a eig i› líf. Ása ger ir upp vi› sig hvort hún eigi
a› flytja me› dreng inn sinn út í sveit e›a hokra áfram í kjall ar an -
um, Svava og Jón rök ræ›a um hvort flau eigi a› senda Ingi mund
gamla, fö› ur Jóns, á elli heim ili, og ungi ma› ur inn á loft inu tek ur
ákvör› un um a› selja sál sína og koma sér áfram í líf inu me›
klíku skap. Kennslu kon an reyn ir a› brjót ast út úr pip ar jónku skel -
inni og langri ein semd, Svava flarf a› velja milli tveggja karl manna,
Jóns og Hidda, og svo mætti lengi telja. Stærstu tíma mót in í lífi
íbú anna eru fló flau a› ást fangna pari› eign ast barn og Ingi mund -
ur gamli deyr. fia› ger ist margt í hús inu á flessu eina dægri en ljóst
er a› um lei› og höf und ur inn leit ast vi› a› tengja sögu per són urn -
ar á marg vís leg an hátt held ur hann fleim inn an afar tak mark a›s
ramma í tíma og rúmi.
Í Dæg ur vísu er stokk i› á milli per sóna og skipt um sjón ar -
horn vi› hver kafla skil. Sjón ar horn i› er mjög oft hjá vinnu kon -
unni Ásu og í per sónu henn ar má greina ‡mis ein kenni sem gætu
gef i› til kynna a› hún nyti sam ú› ar höf und ar ins; hún er ung
mó› ir sem hugs ar fyrst og fremst um hag son ar síns, hún sér
sveita líf í hill ing um og sí› ast en ekki síst er hún sú eina sem
skrif ar und ir mót mæla skjal i›. firátt fyr ir fla› er hún alls ekki
full kom in flví hún er til dæm is frem ur and styggi leg í hugs un um
gagn vart gamla mann in um. Gest ur inn Óli, sem einnig stend ur
fyr ir yf ir l‡st vi› horf Jak obínu til stjórn- og sam fé lags mála, er
líka tvö fald ur í ro› inu flví hann vinn ur á Vell in um. Sko› an ir
Jak obínu gagn vart er lend um her á Ís landi koma óneit an lega
sk‡rt fram en fló fell ir hún enga dóma; til dæm is er Ása ekk ert
bet ur sett í sögu lok en a›r ar per són ur flótt hún hafi skrif a› und -
ir og tek i› ábyrg› gagn vart sam fé lag inu. Hún hef ur aft ur á móti
tek i› ákvör› un um a› breyta eig in lífi og gæti flví átt bjart ari
tíma í vænd um.
ásta kristín benediktsdóttir162 skírnir