Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 183

mund ur kynnt ur til sögu í fleim til gangi a› draga fram a› stu›n -
ing ur hans sé jafn an há› ur flví a› hann fái sjálf ur eitt hva› í a›ra
hönd. Mót leik ur fleirra sem hann neit ar a› fylgja a› mál um er flá
a› rifja upp ásak an ir um a› hann verji „fla› eigi i› litla skar› i›
sem er í milli fljóa flér svo a› ámæl is laust sé“ (4. k.).
fior kell hák ur ver› ur eft ir flá at bur›i sem l‡st er í Njálu fyr ir
grimmi legri hefnd Gu› mund ar í Ljós vetn inga sögu vegna ill mæl -
is ins sem kn‡r frá sögn ina áfram í fleirri sögu. fiar læt ur Gu› -
mund ur drepa fior kel me› a› sto› fylgd ar manna og flugu manns -
ins fior bjarn ar rind ils sem gef i› er í skyn a› Gu› mund ur hafi átt
vin gott vi›. Rind ill l‡s ir flví fleg ar hann ræ›st til Gu› mund ar a›
hann sé ekki n‡t ur til vinnu, kunni ekki a› slá en geti ri› i› til laug -
ar um daga. fiá rá›i hann ekki vi› a› vinna á nein um en megi vel
njósna (18. k.). Í l‡s ing unni á hefnd Gu› mund ar er enn hert á
ásök un un um um erg ina fleg ar Gu› mund ur hrat ar aft urá bak í
mjólk ur ket il — sem ver› ur fiorkatli til efni til hæ›i yr›a um a›
rass inn hafi leit a› margra lækja á›ur en ekki drukk i› mjólk — og
ögr ar hon um svo me› úti liggj andi i›r um sín um og spyr hvort
Gu› mund ur hafi ekki lyst fleirra (19. k.)! fieg ar Rind ill flugu ma› -
ur er lag› ur í gegn me› kesju skömmu sí› ar spræn ir úr hon um
flunnt skyr sem hann haf›i n‡ lega eti› (20. k.) — sem minn ir á
mjólk ina sem á›ur var nefnd og vænt an lega flá líka, mi› a› vi›
sam heng i›, lit sæ› is ins sem ætla má a› hann hafi feng i› í sig frá
Gu› mundi. Eft ir fletta geng ur Gu› mund ur svo langt í hefndar -
ofsa sín um a› hann vill brenna inni bæ vígs mann anna flar sem fleir
hafa leit a› skjóls, jafn vel flótt eig in kona hans og Hall dór son ur
hans (sem dó í Brjáns bar daga 1014) séu flar bæ›i inni (20. k.). fia›
sem eft ir er æv inn ar seg ir a› aldrei hafi or› i› vel me› fleim hjón -
um en Gu› mund ur er ótví ræ› ur höf› ingi í hér a› inu, ótt ast alla
tí› hefnd ir ætt ingja fior kels, leit ar meira a› segja frétta um mögu -
leg ar hefnd ir hjá drauma rá›n inga manni og spá konu, og ver› ur
brá› kvadd ur í hárri elli — eft ir a› feig› hans hef ur ver i› tjá› me›
flví a› hann finn ur ekki fyr ir hit an um í mjólk sem kona hans færir
hon um og hef ur á›ur hit a› me› stein um (20.–21. k.). Merki legt er
a› fletta er í flri›ja sinn sem mjólk e›a mjólk ur af ur› ir koma fyr ir
í sög unni. Í fyrri tvö skipt in teng ist hún ást ar sam bandi Gu› -
*hin almælta saga af guðmundi ríka 183skírnir