Skírnir - 01.04.2008, Blaðsíða 247

fleirra ver›a svo kn‡j andi og sé kveikj an a› fleim at vik um sem aug ljós lega
rá›a úr slit um fyr ir flær.
Hér má til dæm is nefna upp hafs sög una, „Jan ú ar“. Tómas er á heim -
lei› til Chicago eft ir a› hafa heim sótt mó› ur sína á Ís landi en ver› ur ve› -
ur teppt ur í New York. fiar í borg b‡r eina kon an sem hann hef ur
nokkurn tíma elsk a›. Sam starfs ma› ur Tómas ar hef ur sagt hon um a›
kon an, Maureen, hafi spurt frétta af hon um og hann ákve› ur flví a›
hringja í hana — og hætta á a› hitta hana aft ur eft ir margra ára a› skiln a›.
Minn ing arn ar streyma fram. Les end ur ö›l ast vit neskju um mis -
heppn a› ást ar æv in t‡r i›: Tómas var dul ur, gat ekki tjá› ást sína og fla› var
ein af ástæ› um fless a› al var leg ur brest ur kom í sam band i›. Hann hélt
aft ur af sér, jafn vel fleg ar kom i› var a› lei› ar lok um og hrein skilni og
hei› ar leiki hef›u get a› bjarg a› mál um. Frá flví fletta var hef ur ást in ekki
gert vart vi› sig í lífi Tómas ar og hug ur hans hef ur oft hvarfl a› til
Maureen. Nú fær hann tæki færi til a› hitta hana a› n‡ju og gríp ur fla› —
og hon um finnst hún enn jafn ynd is leg, en fló breytt á ein hvern hátt sem
hann átt ar sig ekki á. Í gegn um sam ræ› ur fleirra, sem eru í senn bein -
skeytt ar og inn an tóm ar, tekst Ólafi Jó hanni a› gera sk‡ra grein fyr ir e›li
fless ar ar breyt ing ar á ör fá um bla› sí› um. Loka játn ing Maureen er sem
rot högg. fia› er ekki li› inn sól ar hring ur og all ar von ir sem Tómas kann
a› hafa ali› me› sér um ham ingju eru gufa› ar upp. Sögu hetja Ólafs Jó -
hanns b‡r sig und ir a› stíga um bor› í flug vél. Sög unni er lok i›. Eng ar
óvænt ar ham far ir hafa átt sér sta› en heyra má gler splundr ast.
„Febr ú ar“ er einnig merkt vetr in um. Hér kynn ir Ólaf ur Jó hann til
sög unn ar hjón sem skreppa sam an í helg ar frí eft ir vi› tal hjá hjóna bands -
rá› gjafa. Ein ar og Hild ur eru aug ljós lega a› fást vi› af lei› ing ar n‡ legra
mis ger›a — Ein ar vir› ist hafa hald i› fram hjá me› konu sem b‡r í
Queens. Helg in er greini lega flrung in tog streitu. Ein ar vill reyna a› bjar-
ga hjóna band inu sem hann met ur mik ils. Hild ur á erfitt me› a› treysta
hon um. Skyndi lega fær hún hug mynd: Ein ar á a› fara me› hana til
Queens svo a› hún geti sé› íbú› ina flar sem ást kona hans er sög› búa.
Ein ar and æf ir — flau eru n‡ bú in a› kveikja upp í arn in um; fla› er far i›
a› snjóa; vill Hild ur nú ekki horfa fram á veg inn í sta› fless a› dvelja vi›
fla› sem li› i› er? En Hild ur er ákve› in. Hún full viss ar Ein ar um a› fer›
til Queens muni ver›a til fless a› allt falli í ljúfa lö› í hjóna band inu.
fieg ar flarna er kom i› veit les and inn hva› ger ist í Queens; Ólaf ur Jó -
hann hef ur fleg ar gef i› fla› ræki lega í skyn me› flví a› kynna til sög unn -
ar bestu vin konu Hild ar, Mary. Kænska er ekki a› al at ri› i› hér, held ur
eft ir leik ur inn: Stig vax andi flungi könn un ar lei› ang urs sem ekki er unnt a›
reikningsskil 247skírnir