Breiðfirðingur - 01.04.1996, Blaðsíða 76

74
BREIÐFIRÐINGUR
síðan hér úr Gautaborg og ég held að hún sé mjög rík, eða
faðir hennar. Hún lærir sjálf en kennir annars tungumál og
menningarsögu. Hún hefur verið í flestum löndum Evrópu og
kann flest þeirra tungumála. En það besta er að hún er bæði
gáfuð og góð stúlka. Hún er mér sem systir - leitar mig uppi
þegar hún heldur að mér leiðist og skilur allt svo vel. Hún er
líka skáld gott og hefur gefið út ljóð. Hjá henni get ég lært
þýsku fyrir ekki neitt og menningarsögu hlusta ég líka á hjá
henni fyrir ekkert. - Svo seinna ætla ég að kenna henni
íslensku í staðinn. Hún kann reyndar dálítið - skilur, en talar
ekki. Hún er guðspekingur og það felli ég mig ekki illa við. -
Eg hugsa ég verði guðspekingur lrka. Eg vildi að svo margt
sem hér er á boðstólum að læra, gæti maður líka haft heima -
en það er nú svo ólíkt. Eg vil helst komast á gott sænskt
heimili í vetur og kynnast því - því að sænsku heimilin eru
fyrirmynd að mörgu leyti - en þó vil ég ekki binda mig svo að
ég ekki hafi neinn frítíma.
Til Ingibjargar Hannesdóttur
Gautaborg.
29. nóv. 1925.
Engan Islending hefi ég hitt í tvo og hálfan mánuð, þangað til
24. þ. m. að ég hitti Sigurð Nordal prófessor. Hann var hér og
hélt fyrirlestra um Island. Eg hlustaði á hann fyrst í radíó og
þá frá Stokkhólmi en ég var í Gautaborg. Síðan kom hann og
flutti fyrirlestra bæði í stúdentafélaginu hér og í sænsk-ís-
lenska félaginu Norden. Þar hlustaði ég líka á og heilsaði upp
á hann. Hann varð svo feginn að ég gerði það og tók mér eins
og ég væri systir hans. Hann hafði gegnum stúdenta sem ég
þekki heyrt að ég væri í borginni, en vissi ekki hvar ég bjó og
þessvegna ekki hringt mig upp.
Sigurður Nordal er reglulega góður Islendingur og við meg-
um vera hreykin af slíkum mönnum. Hann talaði mikið um
hina íslensku alþýðumenntun, um Bólu-Hjálmar og Kristínu
Sigfúsdóttur og önnur íslensk alþýðuskáld. Þið fáið vonandi