Morgunblaðið - 11.10.2018, Síða 56
56 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. OKTÓBER 2018
✝ Sesselja Sig-urrós Gísla-
dóttir fæddist á
Suðureyri við Súg-
andafjörð 11. nóv-
ember 1945. Hún
lést í Skagafirði 29.
september 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Gísli Guð-
mundsson skip-
stjóri, f. 14. janúar
1901, d. 22. júlí
1981, og Þorbjörg Guðrún Frið-
bertsdóttir húsfreyja, f. 14.
ágúst 1905, d. 6. maí 1987.
Sesselja átti fjóra bræður; Jó-
hannes, f. 4. júní 1929, Friðbert
Elí, f. 21. júní 1927, d. 2. októ-
ber 1980, Gísla Pál, f. 7. ágúst
1930, d. 24. maí 1969, og Karl
Helga, f. 2. febrúar 1932, d. 3.
september 1980.
1976, kvæntur Berglindi Hörpu
Helgadóttur, f. 12. maí 1979.
Börn þeirra eru Rakel, f. 3. jan-
úar 2001, Harpa Rós, f. 31. jan-
úar 2008, og Emil Örn, f. 6. apr-
íl 2010.
Sesselja, betur þekkt sem
Setta, flutti ung suður til
Reykjavíkur eftir að hafa alist
upp á Suðureyri. Hún starfaði
meðal annars á Landakots-
spítala og Reykjalundi eftir að
hún kom suður og síðar í Öldu-
selsskóla. Í Reykjavík kynntist
hún eftirlifandi eiginmanni sín-
um. Þau bjuggu fyrstu búskap-
arárin sín á Kleppsvegi 144, en
fluttu síðan í Seljahverfið þegar
það var í uppbyggingu árið
1976, þar bjó hún ásamt fjöl-
skyldu sinni allt til ársins 1999
en þá færðu þau hjónin sig um
set í Grafarvoginn. Hún starfaði
í 30 ár hjá Íslensk-ameríska.
Setta og Viggó höfðu unun af
því að ferðast um landið og fóru
um fjöll og firnindi í um 47 ár.
Útför hennar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 11.
október 2018, klukkan 13.
Hinn 27. desem-
ber 1970 giftist
Sesselja Viggó Vil-
bogasyni rafvéla-
virkja, f. 11. októ-
ber 1950.
Foreldrar hans
voru Vilbogi
Magnússon, f. 22.
apríl 1922, d. 21.
ágúst 1994, og Sig-
urbjörg Rósa Vigg-
ósdóttir, f. 17.
ágúst 1925, d. 19. janúar 2006.
Börn þeirra eru: 1) Gísli Páll
Jónsson, f. 19. desember 1962.
2) Sigurbjörg Rósa, f. 10. nóv-
ember 1970, gift Emil Sigurði
Magnússyni, f. 19. apríl 1973.
Börn þeirra eru Eðvarð Leó
Geirsson, f. 27. janúar 1995, og
Líney Lea Geirsdóttir, f. 5. júlí
1998. 3) Reynir Örn, f. 24. maí
Þú gafst mér líf og hlúðir að
því alla tíð með þinni einstöku
natni og umhyggju. Fyrir það ég
þakka. Ég fagna lífinu þínu,
þeirri ást og þeim kærleik sem
einkenndi æsku þína og lífinu
með pabba, börnunum, fjölskyldu
og samferðafólki. Ég mun gera
allt sem í valdi mínu stendur til
að halda heiðri og minningu þinni
á lofti allt til æviloka. Eftir það
taka börnin mín við og afkomend-
ur þeirra. Þótt þú sért farin frá
okkur inn í draumalandið verður
þú ætíð með okkur í hjarta, elsku
mamma mín.
Þú sagðir mér oft litla fallega
minningu úr æskunni, þegar
Friðbert langafi féll frá og Ella
amma, eins og hún var alltaf köll-
uð fyrir vestan, var ein eftir í
kotinu. Þú og Bjarni Ólafs frændi
þinn fóruð á hverju kvöldi og lás-
uð upp úr Passíusálmunum fyrir
hana í tvo vetur. Hún gaf þér bók
með sálmunum og kross, sem við
komum til með að varðveita. Þú
sagðir mér einnig af hjartagæsku
hennar og að hún hefði jafnan
setið við gluggann í húsinu sínu á
horninu og gefið börnunum á
Súganda sætamola. Þið amma
Tobba voruð steyptar í sama
mótið, jafn blíðar og dásamlegar.
Eftir að hafa lesið yfir nokkra
sálma tengdi ég mest við 44.
Passíusálminn:
Hún finnur ekkert hryggðarstríð,
hörmung né mæðu neina,
í friði skoðar ætíð blíð
ásjónu drottins hreina.
Ástarkveðja og hjartans þökk,
Rósa.
Setjið svartan borða á hvítu
dúfurnar, slökkvið á sólinni því
Setta er farin yfir í draumaland-
ið, en nei, það myndi tengdamóð-
ir mín ekki vilja og það ætlum við
ekki að gera. Við munum fagna
lífinu hennar og árunum sem við
áttum með henni. Setta, eins og
hún var alltaf kölluð, var einhver
sú besta og hjartahlýjasta mann-
eskja sem ég hef kynnst. Minn-
ingarnar og tíminn sem ég átti
með henni er minn allra dýrmæt-
asti fjársjóður sem ég á.
Elsku Setta, það eina sem ég
þarf að gera er að loka augunum,
þá ertu komin. Það eru forrétt-
indi sem fáir hafa. Hjarta mitt er
bogið en ekki brotið í sorginni.
Þinn tími var kominn og þú kom-
in á þinn rétta stað með englun-
um. Þú varst engill í lifanda lífi.
Megi hinn hæsti höfuðsmiður
vaka yfir okkur á þessum erfiðu
tímum.
Munum að fagna lífi hennar og
hlýja okkur við góðar minningar
af tengdamóður minni, sem var
jú einhver besta tengdamóðir í
veröldinni.
Hinsta kveðja frá uppáhalds-
tengdasyni þínum.
Emil Sigurður.
Þakklæti er mér efst í huga
þegar ég hugsa um hana Settu.
Umhyggjan sem hún sýndi öll-
um í kringum sig. Alltaf var fólkið
hennar efst í huga hennar.
Fallegar minningar um ein-
staka manneskju, ljúfa og hjarta-
hlýja, munu ylja okkur sem eftir
sitjum.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Með sorg í hjarta en full þakk-
lætis kveð ég elskulega tengda-
móður mína.
Hvíl í friði, elsku Setta.
Þín
Berglind.
Þær eru ófáar minningarnar
sem ég á um elsku ömmu mína.
Sú minning sem er mér efst í
huga og lýsir ömmu best er frá
mæðgnaferðinni til Tenerife í maí
2016. Af gömlum vana var amma
búin að draga upp ferðatöskuna
og tilbúin nokkrum vikum fyrir
brottför. Ég, mamma og amma
ákváðum loks að láta verða af því
að fara saman út og fá forskot á
sumarið og gekk ferðalagið út
mjög vel. Þegar á hótelið var
komið vorum við orðnar ansi
svangar og þreyttar eftir langt
ferðalag og kom þá amma sem
kölluð með handtöskuna sína og
lagði á sófaborðið. Úr töskunni
dró hún upp lítið Tupperware-
box með klípu af smjörva, hangi-
kjöt, flatkökur, plastdiska og
plasthnífa. Við fórum saddar og
sælar í háttinn og vöknuðum dag-
inn eftir með ömmu tilbúnar í
daginn. Amma var búin að taka
upp úr ferðatöskunni teygjulök á
sólbekkina, vasaljós, fanta lemon
og rauðvín svo eitthvað sé nefnt.
Þetta lýsir henni svo vel. Hún
hugsaði alltaf allt til enda og
passaði upp á allt og alla. Ef eitt-
hvað vantaði var amma í 99,9%
tilfella með það sem þurfti í vesk-
inu.
Hún var einstök kona sem öll-
um þótti vænt um og er ég svo
ótrúlega lukkuleg að hafa fengið
hana sem ömmu.
Elsku amma mín, ég elska þig
út af lífinu.
Þín
Líney Lea.
Hvílíkar hörmungarfréttir.
Hún elsku Setta okkar farin,
skyndilega og langt fyrir sinn
tíma. Ég er ekki búin að skilja
þetta ennþá og sit hér með tárin í
augunum að reynda að setja sam-
an í stuttu máli allar þær yndis-
legu minningar sem ég á um
hana.
Ég kynntist Settu fyrir svo
langalöngu að mér finnst ég hafa
þekkt hana alla ævi. Við unnum
saman í Isam í marga áratugi og
hver dagur með henni var
skemmtilegur, ég sá hana aldrei í
vondu skapi, alltaf var hún já-
kvæð og hláturmild, hafði frábær
áhrif á alla í kringum sig og ég
átti mína allra bestu tíma þegar
ég vann með henni og Friedel
sem er sárt saknað, og fleiri ynd-
islegum konum, hef aldrei
skemmt mér betur í vinnunni.
Setta var gull af konu, heyrði
hana aldrei tala illa um einn eða
neinn, alltaf gat ég farið til henn-
ar og leitað ráða og alltaf tók hún
mér vel. Og ekki bara mér, þegar
dóttir mín fékk sumarstarf í Isam
var hún að vinna með Settu og
kom heim á hverjum degi með
sögur af Settu og hvað hún dýrk-
aði hana og hlakkaði til að sjá
hana næsta dag. Svona voru bara
áhrifin sem Setta hafði. Við fór-
um saman í nokkrar vinnuferðir
og var það ómetanlegt að geta
setið og spjallað saman í þeim.
Hún Setta mín var bara hreint og
beint sú besta og heilsteyptasta
kona sem ég hef kynnst á ævinni.
Ég og fjölskylda mín eigum eftir
að sakna hennar sárt, við eigum
öll okkar minningar um hana sem
okkur þykir mjög vænt um, og
getum ekki einu sinni byrjað á
því að þakka henni fyrir. Mig
langar mikið til að hún hafi vitað
hvað hún skipti okkur miklu máli,
ég vona að hún hafi vitað það, en
hjartað mitt er í sárum núna. Ég
og við viljum senda hennar fjöl-
skyldu allar okkar bestu kveðjur
og vottum þeim okkar innileg-
ustu samúð. Við elskuðum Settu
og munum elska Settu þangað til
okkar tími kemur. Hún lifir í
minningum okkar og hjörtum.
Elsku Setta mín, takk fyrir
allt, takk fyrir að hafa verið eins
og þú varst, við elskum þig.
Ragnheiður Lára Hanson.
Í dag kveðjum við okkar elsku-
legu vinkonu. Minningar um okk-
ar ævintýralegalegu ferðalög
innanlands sem utan eru okkur
dýrmætar. Næsta áætlaða ferð
átti að vera til Póllands í mars.
Alltaf tókst okkur að hafa sam-
verustundirnar sögulegar,
skemmtilegar og ævintýralegar.
Alltaf skipulögðum við ferðir
okkar vel og þá var mikið hlegið
og sprellað.
Setta var kærleiksrík, hjálp-
söm, sú skipulagðasta af okkur
og alltaf til staðar.
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við Viggó og fjölskyldu á
þessum erfiðu tímum.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Guðrún og María.
Það er erfitt að trúa því að þú
sért farin, elsku Setta mín. Þú
sem lýstir upp lífið, lést blómin
brosa og græddir með góð-
mennsku þinni. Ég ætla í örfáum
orðum að þakka þér fyrir okkar
fallega vinasamband sem við átt-
um í meira en hálfa öld. Það var
ómetanlegt að hafa kynnst þér,
þú varst einstaklega góð og trygg
vinkona.
Það er margs að minnast
gengum öll okkar ár sem við átt-
um saman. Við áttum mörg sam-
eiginleg áhugamál en eitt af þeim
var að ferðast. Við þreyttumst
aldrei á því að skreppa í smá bíl-
túr út úr bænum með börnin okk-
ar, þá var keyrt víða um og mikið
skoðað.
Árin færðust yfir og börnin
hættu að koma með en við héld-
um áfram að ferðast með mökum
okkar vítt og breitt um landið í
húsbílum sem kólnuðu varla allt
sumarið. Það var alltaf mikil til-
hlökkun þegar ákveðið var að
leggja af stað í ferðalag enda vit-
að mál að það myndi verða stans-
laust fjör og stutt í grínið og
glensið. Svo tóku utanlandsferð-
irnar við en þær eru ógleyman-
legar.
Okkur leiddist aldrei að ferð-
ast, hvorki til útlanda né um land-
ið okkar fagra. Aldrei nokkurn
tímann var ein einasta stund leið-
inleg í okkar ferðum. Ég gæti
endalaust haldið áfram að skrifa
um margar skemmtilegar stund-
ir úr okkar lífi en ég ætla að láta
þetta duga.
Mig langar að þakka þér fyrir
svo margt, elsku vinkona. Ég vil
sérstaklega þakka fyrir að hafa
haft þig í lífi mínu öll þessi ár.
Það mun aldrei líða ein einasta
stund sem ég á ekki eftir að
minnast þín með hlýju og kær-
leik. Hjartans þakkir fyrir sam-
fylgdina, elsku vinkona, og takk
fyrir öll fallegu góðu og skemmti-
legu árin. Minning þín mun lifa í
hjarta mínu, án þín hefði ég ekki
viljað vera. Megi allir heimsins
englar umvefja þig, elsku góða
vinkona mín.
Tárin renna
sorgin snertir hjarta mitt
lítið tré fellir laufin
eitt og eitt
uns þau hverfa ofan í jörðina
og koma ekki aftur.
Ég sé þig í huga mér
og dagurinn hverfur út í buskann
og eilífðin sjálf stoppar.
Ég kveð þig
með sorg í hjarta og tár á hvarmi.
Eins og hörpustrengur er hjarta mitt
þegar ég hugsa um brosið þitt.
Eins og fallegur dagur sem kemur og
fer
mun stjarnan þín lýsa upp hjá mér
þetta er kveðjan mín til þín
elsku hjartans Setta mín.
(Solla Magg)
Í huga mínum mun minning
þín lifa um ókomin ár.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Elsku Viggó. Við hjónin vott-
um þér, börnunum, barnabörn-
um og tengdabörnum okkar
dýpstu samúð.
Megi Guð blessa ykkur öll á
þessari sorgarstund.
Sigurveig Snæfeld
Jóhannsdóttir (Sísí), Styrmir
Haukdal Þorgeirsson.
Það eru ekki mörg ár síðan við
hjónin kynntumst Settu og Góa.
Samt finnst manni maður alltaf
hafa þekkt þau.
Leiðir okkar lágu saman í
Þórsmörk þar sem þau hjónin
tóku á móti okkur í vorferð Fé-
lags hústrukka er við fórum í
okkar fyrstu hústrukkaferð. Þar
kynntumst við þessum heiðurs-
hjónum sem tóku svo innilega á
móti okkur að við ákváðum að
þarna værum við í góðum fé-
lagsskap og upp frá því héldum
við svo áfram að ferðast með
þeim.
Sumarið nú á bak og burt eftir
mörg ferðalög með Settu og Góa
og nú er hún skyndilega fallin frá.
Setta var ein af þessum konum
sem manni leið vel með alltaf og
alls staðar. Hún var límið í hús-
trukkahópnum og það verður erf-
itt að hugsa sér ferðalögin án
hennar.
Alltaf var maður svo innilega
velkominn í hústrukkinn þeirra
þar sem hún var tilbúin að fórna
sér fyrir allt og alla. Boðin og bú-
in að aðstoða hvern sem var. Hún
var bara þannig kona, gjafmild,
ástrík, skemmtileg og frábær
ferðafélagi.
Þau hjónin ávallt fyrst á stað-
inn til að taka á móti vinum sínum
í hópnum, allir svo hjartanlega
velkomnir í þeirra hóp og alltaf
var gleðin og hamingjan í kring-
um þau.
Elsku Gói og fjölskylda, inni-
legar samúðarkveðjur til ykkar
allra, megi minningin um góða,
fallega og elskulega konu ylja
ykkur um ókomin ár. Settu verð-
ur sárt saknað.
Sigrún og Vigfús.
Ég gleymi seint símtalinu sem
ég fékk frá Reyni, syni Settu, um
þrjúleytið laugardaginn 29. sept-
ember þar segir hann mér að
Setta hafi dáið þá um morguninn.
Þetta fannst mér mjög óraun-
verulegt því hún hafði komið
heim til mín fjórum dögum fyrir
andlát sitt og við pöntuðum okk-
ur enn eina Bostonferðina.
Setta hafði mikinn áhuga á
ferðamennsku, ég held að það séu
ekki margir sem hafa komið á
eins marga staði á Íslandi og
Setta og Viggó.
Við hittumst nokkrum sinnum
í útilegum og mikið var það gam-
an. Það var einkar ánægjulegt að
fá þau til okkar í sumarbústaðinn
sunnudaginn 16. september þeg-
ar þau voru að koma úr Jökulgili
og Rósa dóttir þeirra með þeim.
Ég kynntist Settu haustið 2000
þegar ég fór að vinna hjá Íslensk
Ameríska og við urðum strax
góðar vinkonur. Þær eru ófáar
ferðirnar sem við vinkonurnar
erum búnar að fara í til Boston og
við vorum búnar að bralla margt
saman. Eitt skipti fyrir árshátíð
fórum við saman í brúnkuklefa og
vorum eins og svertingjar í
marga daga á eftir.
Hún Setta mín var alltaf til í að
prófa eitthvað nýtt. Ég er búin að
fara heim til Settu og Viggós í
mörg ár annaðhvort á Þorláks-
messu eða á aðfangadag til að
færa henni lagtertu og sörur og
því ætla ég ekki að hætta. Það
verður skálað fyrir þér, elsku vin-
kona mín, í Boston.
Þín er sárt saknað.
Elsku Viggó, Rósu, Emil,
Reyni, Berglindi og barnabörn-
um Settu votta ég mína dýpstu
samúð.
Sólveig Ásgeirsdóttir.
Mér var brugðið þegar ég
heyrði af ótímabæru fráfalli
Settu vinkonu minnar.
Hún var einn af fyrstu starfs-
mönnum Íslensk Ameríska. Setta
byrjaði sinn starfsferil hjá okkur
við framleiðslu á snyrtivörum.
Við áttuðum okkur fljótt á að
Setta var fyrirmyndarstarfsmað-
ur, rösk til allra verka og hvers
manns hugljúfi.
Setta gegndi mörgum störfum
hjá okkur á langri starfsævi, hún
var lengst af símasölumaður og
einnig sinnti hún sérverkefnum á
lagernum.
Lengi framan af, þegar mikið
stóð til hjá okkur eins og móttaka
innlendra og erlendra gesta, litlu
jólin og árshátíð félagsins voru
Setta og Friedel heitinn, annar
góður starfsmaður, í essinu sínu.
Undirbúningur og framkvæmd
hvíldi á þeirra herðum. Allt átti
að vera upp á það besta, helst
heimatilbúið, gert af meistara-
höndum.
Enda tókust veislurnar vel og
allir fóru glaðir heim eftir góðan
viðgjörning þeirra Settu og Frie-
dels og þeirra sem með þeim
unnu að undirbúningi. Sú hefð
skapaðist hjá okkur að senda
starfsmönnum og viðskiptavinum
jólagjafir og persónulegar kveðj-
ur sem Setta vann alltaf með mér
dagana fyrir jól. Þetta voru
skemmtilegir tímar.
Setta var einstaklega farsæl
og vel liðin af samstarfsmönnum
og viðskiptavinum sem kunnu vel
að meta hennar góða viðmót. Ég
var heppinn að eignast Settu að
góðum vini fyrir lífstíð.
Ég votta eiginmanni hennar
Viggó og börnum þeirra, Rósu,
Reyni og fjölskyldum þeirra,
mína innilegustu samúð.
Egill Ágústsson.
Sesselja Sigurrós
Gísladóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku amma, takk fyrir
allar stundirnar okkar sam-
an, útilegurnar, samtölin,
matarboðin, jólin, afmælin,
takk fyrir allt. Aldrei
gleyma að þú ert besta
kona í heimi. Ég mun elska
þig og sakna þín alltaf, við
sjáumst einn daginn aftur.
Kveðja, þinn Velló.
Eðvarð Leó Geirsson.
Bróðir okkar, mágur og frændi,
AGNAR SIGURJÓNSSON
frá Flatey á Skjálfanda,
lést á heimili sínu, dvalarheimilinu Hvammi,
Húsavík, sunnudaginn 7. október.
Hann verður jarðsunginn frá
Húsavíkurkirkju laugardaginn 13. október klukkan 14.
Emilía Sigurjónsdóttir
Eva Sigurjónsdóttir Jón Ármann Jónsson
og systkinabörn
Föðurbróðir okkar,
BJÖRN Þ. SIGURÐSSON,
Bangsi,
Höfðabraut 1,
Hvammstanga,
sem lést laugardaginn 22. september,
verður jarðsunginn frá Hvammstangakirkju
föstudaginn 12. október klukkan 15.
Birgir, Anna og Ósk Jónsbörn