Eiðakveðja - 01.09.1929, Blaðsíða 24

-18-
lagt fast 'að honum að syngja Zíonarkvæði.En hrygð -
in'var meiri en svo, að Þeim væri söngur í hugaj
Þeir héngdu gigjurnar upp é pilviðina og grjetu,
Þá er Þéir mintust Zionar. Zionarsöng gátu Þeir
ekki 'sun'gið á útlenskri grundu.'
Hinsvegar Þekkja menn s"ng Grikkja allvel. Er
tónlistarságan talin hefjast Þar. Þaðan er Þró\m-
in ra.kin óslitin fram til vorra daga. Tónlistar-
sögu Grikkja má skifta i stórum dráttum i tvokaGa
Þekking vor á fyrri kaflanum styðst eingöngu við
goðsagnir, en Þekking vor á siðari kaflanum er
ekki gripin úr lausu lof-ti; hún er áÞreifanleg og
styðst við sögulegar minjar. Elsti fulltrúi grisku
tónlistarinnar er Orpheus. Dýr merkurinnar, trje
skógarins og steinarnir lutu söngtöfrum hans,meirá
að segja kaldlyndi refsinornanna og skuggar dauðra-
rikisins viku fyrir söng hans; Þannig gat söngv-
arinn komist ofan i undirheima og só.tt brúði'sína
- Evrydike - frelsað hana úr faðmi dauðans og flutt
hana aftur til mannheima. Það er eftirtektarvert
við Þessa goðsögn, sem er einhver.hin elsta, er
menn Þekkja, að söngnum er eignað afarmikið gildi
- hann er ekki aðeins látinn 'týsa sorg og söknuði
mannshjartans, heldur einnig kærleikanum og honum
er Þannig lýst, að hann er látinn vera máttugri
en sjálfur dauðinn - hann er látinn sigra hið ó-
rjúfanlega lögmál lifsins - dauðann.
Síðári kaflann i tónlistarsögu Porn-Grikkja
Þekkja menn allvel, eins og áður er sagt, og er
honum skift niður i nokkur Þróunarstig. Ekki verð-
ur Þeim lýst hjer, en Þess skal getið, að tónlist-
in forngriska náði aldrei Þeirri fullkomnun,að hún
yrði sjálfstæð list. Forngríska tónlistin var
Þerna i Þjónustu orðsins. Hún var til vegna crð-
anna - kvæðanna - notuð til Þess að undirstrika
efni Þeirra, Hún skipaði að visu óæðra sæti en
orðin, en Það sæti var Þó veglegt.
Það hefir vakið aðdáun manna, hve miklum Þroska
tónfræðin griska náði. lærðustu spekingar eins og