Eiðakveðja - 01.09.1929, Síða 63

-57-
ir eru hverfulir. Þá um vorið er kristni lögtekin
hjer á landi. Þá er ólafur konungur frjettir Það,
verður hann svo glaður, að hann veitir brottfarar
leyfi öllum íslendingum, er hann hafði í gisling
haft.
Kjartan vill nú brott 03 halda honum Þá hvorki
samvistir við Ingibjörgu nje fagurmæli korungs.
Ingibjörg gefur Kjartani að skilnaði moturinn fegra
Segir hún Það skuli vera bekkjargjöf hahs til Guð-
rúnar. Má af Því ráða, að Kjartan hafi gjört upp-
skátt um ástir Þeirra Guðrúnar, en Það hefði hann
tæplega gjört, ef honum hefði verið hugleikið að
ganga að eiga Ingibjörgu. Konungur gefur Kjartani
að skilnaði sverð gott. Var Það búið mjög og hinn
besti gripur.
Marga hluti hafði konungur stórvel gjört til
Kjartans, og skiljast Þeir með kærleikum.Með -slík-
ar virðingar heldur Kjartan nú til Islands. Per
hann að vist til föður síns. Þau Bolli og Guðrún
búa Þá að Laugum.
Kjartan frjettir nú gjaforö Guðrúnar. Ekki sáu
menn hann bregða sjer við Það. Líklegt er Þó, að
hann hafi borið harm sinn í hljóði, sem hraustum
dreng sæmdi, Þar sem fóstbróðir hans á hlut að
máli.
Ekki er að sjá, að hann láti sig konuvalið miklju
skifta. Hann tekur að kalla má Þá fyrstu, sem á
vegi hans verður, líklega til Þess að hefna sín á
Guðrúnu, sýna henni, aó hann ætli sjer ekki að
trega hana æfilangt. Er Það og sönntin fyrir beiskju
hans til Guðrúnar, og nokkurskonar hótun um að
gjalda liku likt.
Frændfólkið er neytt til að umgangast hvert ann
að. ösvifur og ólafur eru vinir góðir og halda upp-
teknum hætti um heimboð. Pundum hvorratveggja hjón-
anna ber saman i heimboði ölafs. Þar verður leik-
völlur heimsku og harma. Kjartan gengur fram hjá
Guðrúnu, sýnir henni jafnvel litilsvirðingu, en
Hrefnu, konu sina, hefur hann til skýjanna.