Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2019, Blaðsíða 58

Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2019, Blaðsíða 58
58 Ástmönnum fjölgar Leið nú tíminn. Dolly flutti í ann- að hverfi og kom Otto fyrir í ris- inu. En Dolly bætti nú um betur því hún stofnaði til sambands við lögfræðinginn sem hafði séð um dánarbúið, Herman S. Shapiro. Hún gaf Shapiro demantsúr Freds. Shapiro þekkti úrið og Dolly sagðist hafa fundið það und- ir sófapullu. Dolly var iðin við kolann því hún bætti þriðja ástmanninum í safn sitt; kaupsýslumanni að nafni Roy H. Klumb. Hún bað hann að gera sér greiða – að losa hana við gamla skammbyssu, ekki ósvip- aða þeirri sem notuð var til að bana eiginmanni hennar. Það yrði, sagði hún, vandræðalegt ef lög- reglan kæmist á snoðir um hana. Klumb gerði sem hún bað. Ná- granna sinn bað Dolly að fela hina skammbyssuna og varð hann við þeirri bón hennar. Dolly handtekin Í júlí, 1923, hljóp á snærið hjá lög- reglunni. Hún komst á snoðir um að Shapiro gengi með úr Freds, sem átti að hafa verið stolið í inn- brotinu. Til að bæta gráu ofan á svart fyrir Dolly þá hafði Klumb, sem hafði fengið reisupassann hjá henni, upplýst lögregluna um að hann hefði, að ósk Dolly, hent einni skammbyssu af tveimur sem hún átti. Lögreglan fann skammbyss- una í tjörupytt sem Klumb hafði hent henni í. Málið komst aftur á síður dagblaðanna og áður nefnd- ur nágranni kom færandi hendi til lögreglunnar, með hvort tveggja skammbyssu og frásögn. Dolly var handtekin fyrir morð. Otto kastað á dyr Á meðan Dolly var í varðhaldi hafði hún áhyggjur af Otto sínum, sem hírðist allslaus í risi heimil- is hennar. Hún bað því Shapiro að færa honum eitthvað matarkyns. Hann og Otto spjölluðu saman og Shapiro komst að áratugar löngu sambandi Ottos og Dolly. Shapiro vísaði Otto umsvifalaust á dyr. Meðferð málsins dróst svo mánuðum skipti, en erfiðlega gekk að finna hvort tveggja ástæðu morðsins og frekari sönnunar- gögn. Einnig var mikil ráðgáta hvernig Dolly gat læst sig sjálf inni í fataskápnum og fleygt lyklinum fram á gang. Þegar þarna var komið sögu voru báðar skammbyssurnar svo illa farnar og ryðgaðar að ekki var hægt að færa sönnur á að þær hefðu verið notaðar við verknað- inn. Dolly varð svo veik að henni var vart hugað líf og að lokum voru ákærur felldar niður vegna skorts á sönnunargögnum. Draugurinn í risinu Shapiro og Dolly voru áfram elsk- endur og hann flutti að lokum inn á heimili hennar. Þar bjuggu þau saman í um sjö ár og var samband þeirra frekar róstusamt. Otto Sanhuber fór til Kanada, kvæntist þar konu og bjó þar um skeið. Síðar sneri hann aftur til Los Angeles. Um svipað leyti, árið 1930, sá Shapiro sitt óvænna, í kjölfar alvarlegrar deilu hans og Dolly, og sagði skilið við hana. Hann upplýsti lögregluna um til- vist Ottos Sanhuber og voru þau bæði handtekin. Í blöðum þess tíma fékk Otto viðurnefnið „draug- urinn í risinu“. Málalok Í þetta sinn var Dolly ákærð fyrir samsæri um að fremja morð og Otto ákærður fyrir morð. Niður- staða kviðdóms var að Otto væri sekur um morð en málið var fyrnt og Otto gat aftur um frjálst höfuð strokið. Í aðskildum réttarhöldum yfir Dolly kom klofinn kviðdómur henni til bjargar. Þar sem engin frekari sönnunargögn höfðu fund- ist var að lokum fallið frá frekari kærum og málum á hendur Dolly. Af Otto Sanhuber spurðist ekk- ert meir og Dolly hafði sennilega lært sína lexíu því hún bjó með einum og sama manninum næstu þrjá áratugi. Walburga „Dolly“ Oesterreich safnaðist til feðra sinna árið 1961. n 17. maí 2019 15 ára að aldri var Frakkinn Jean-Laurent Olivier, sem fæddist 1944, sendur í sveit í Montlevon. Fyrir þann tíma hafði hann verið í fóstri á vegum franskra félags- málayfirvalda en móðir hans hafði yfir- gefið hann þegar hann var barn að aldri. Með tíð og tíma eignaðist Jean-Laurent sína eigin jörð og þann 17. júní, 1967, var hann að störfum á dráttarvél úti á akri. Þá sá hann tvö börn að leik og þekkti þar börn nágranna síns, Demarle, Pierette, 12 ára, og bróður hennar Lucien, 10 ára. Jean-Laurent gaf sig á tal við börnin sem þekkja hann af góðu einu. Næsta morgun fann bóndi nokkur börnin látin. Hafði Pi- erette verið nauðgað og þau bæði kyrkt. Lögreglan tók Jean-Laurent til yfir- heyrslu og eftir tvo sólarhringa játaði hann á sig glæpinn. Hann gat þó ekki gefið nokkrar skýringar á hvað hefði komið yfir hann. Meira en ári síðar hófust réttarhöld yfir Jean-Laurent og er skemmst frá því að segja að hann var sakfelldur. Engar mildandi forsendur voru til staðar og Jean-Laurent var dæmdur til dauða. Klukkan fimm að morgni 11. mars, 1969, var Jean-Laurent vakinn í klefa sínum og hálftíma síðar skildi fallöxin höfuð hans frá búknum. Hann var síðasti maðurinn sem tekinn var af lífi í forsetatíð Charles De Gaulle. SAKAMÁL Dropi af náttúrunni Nýjar bragðtegundir með lífrænum kjarnaolíum úr ferskri grænmyntu, engifer og fennil Kaldunnin þorsklifrarolía „Þegar kemur að næringu og heilsu vel ég aðeins það besta” Andri Rúnar Bjarnason Knattspyrnumaður Helsingborg „Þegar Otto kom á heimili hjónanna, grunlaus með öllu, tók Dolly á móti honum íklædd nælonsokkum og silkislopp. Walburga „Dolly“ Oesterreich Hafði alltaf karlmann, helst fleiri en einn, innan seilingar. Otto Sanhuber Lýsti sér síðar sem kynlífsþræl Dolly.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.