Skessuhorn - 30.05.2018, Blaðsíða 28

MIÐVIKUDAGUR 30. MAÍ 201828
Horft yfir liðið ár og litið til þess nýjaSjómannadagurinn
Vormánuðina mars og apríl gerðu
línubátar af Snæfellsnesi góða
steinbítstúra við Látrabjarg, syðsta
odda Vestfjarðakjálkans. Sum-
ir komu með fulla báta að landi
úr þessum ferðum. Einn eftirmið-
daginn í apríl hringdi síminn hjá
fréttaritara Skessuhorns í Snæ-
fellsbæ. „Viltu gera mér greiða; já
eða nei?“ Í símanum var útgerð-
armaður Guðbjarts SH frá Rifi,
Þorvarður Jóhann Guðbjartsson,
sem jafnframt er uppáhalds frændi
fréttaritara. Ekki var hægt að neita
hans bón hver svo sem hún var og
var svarið því að sjálfsögðu já. „En
frændi, hver er svo greiðinn?“ „Þú
átt að róa fyrir mig á steinbít, ég get
lofað þér að það verður mjög góð
ebita fyrir þessa túra,“ sagði frændi
og bætti við: „Það er mokfiskerí
svo þú átt von á góðu elsku frændi
minn! Emil skipstjóri hringir svo í
þig seinna í dag og lætur vita brott-
farartíma.“ Jæja, Emil hringdi svo
síðar um daginn og ákveðið var að
halda út klukkan níu um kvöldið.
Haldið út með 80 bala
Mætt var í beitningarskúrinn rétt
fyrir klukkan 21. Félagarnir Emil
Freyr Emilsson og Andrzej Ko-
walczyk voru í góðum gír og
ákveðið var að fara með 80 bala á
sjó. „Þetta þarf langa legu og því er
best að taka svona marga bala með
og langt er að fara, eða um fjögurra
tíma sigling aðra leiðina,“ sagði
Emil. Ekki var til seturnar boðið
og balarnir teknir úr frystinum og
auka belgir. Annað tilheyrandi tek-
ið um borð í Guðbjart SH. Með
mikilli útsjónarsemi Emils skip-
stjóra tókst að koma öllum þessum
balafjölda fyrir um borð.
Steinbítsveiðar í
hrygningarstoppi
Á leiðinni á miðin í góðu veðri
sagði Emil að nú færi í hönd þorsk-
veiðibann og því væri ekki um ann-
að að ræða en að fara á steinbíts-
veiðar og skapa beitningarfólki og
sjómönnum vinnu. „En það hefur
verið mjög lágt verð á steinbítnum
og varla borgað sig að róa á þetta,
en við vonumst til að taka þetta á
magninu. Förum sennilega of seint
af stað á þessar veiðar,“ sagði Emil
og bætti við að í mars hefði verið
algjört mok en á þeim tíma voru
þeir á þorsk- og ýsuveiðum þar sem
útgerðin er vel sett í kvóta af þeim
tegundum. Náttúrlega var hærra
verð fyrir ýsu og þorsk á þessum
tíma, en fékkst fyrir steinbítinn.
„Við eigum því enga aðra kosti en
fara á steinbít þótt það sé lítil ebita
af þessum veiðum,“ sagði Emil og
þar með lá fyrir að orð uppáhalds-
frændans höfðu við takmörkuð rök
að styðjast.
Best að línan liggi yfir
tvö fallaskipti
Á útleið skelltu menn sér í koju
nema skipstjórinn sem var vel vak-
andi og heyrðist í honum spjalla í
símann í eina fjóra tíma til þess að
fá upplýsingar frá öðrum skipstjór-
um um aflabrögð og hvernig þeir
hefðu lagt línuna, svo ekki kæmi
til að við legðum ofan í hvern ann-
an. Betra er að gæta vel að þessu
enda er línan sem var farið með
um 24 sjómílur að lengd. Loks eft-
ir fjögurra tíma stím á miðin var
komið að því að leggja línuna. Tók
það um tvo tíma og 40 mínútur að
leggja alla þessa 80 bala. Emil segir
að best sé að láta línuna liggja yfir
tvö fallaskipti því svo virtist sem
steinbíturinn taki beituna helst í
birtingu. Rétt hjá var línubáturinn
Tryggvi Eðvarðs SH að draga lín-
una og að sögn skipstjórans þar um
borð var aflinn hjá þeim um 200
kíló á balann, eftir langa legu.
Að lögn lokinni fengu áhafnar-
meðlimir að borða og svo var farið
í koju því ákveðið var að láta hluta
línunnar liggja í sex tíma. Að lok-
um fóru uppáhaldsfrændinn og
Andrzej að draga línuna og var afl-
inn um 100 kíló á hvern bala sem
telst ekki mjög gott, en að venju
þarf línan að liggja lengur en sex
tíma í sjó til þess að góður árangur
náist. „Þetta er að vissu lagi ágæt-
is veiðiskapur. Það þarf ekkert að
blóðga steinbítinn og rennur hann
beint í lestina,“ sagði Andrzej.
Haldið á steinbítsveiðar á Guðbjarti SH
Ekki vildi steinbíturinn alltaf hanga á línunni og því varð að nota hakann til þess að ná honum upp úr sjónum.
Gert klár fyrir steinbítsróðurinn; Emil skipstóri og Andrzej matsveinn. Guðbjartur SH að veiðum.
Emil á fullu að gogga. Af og til talað í símann, nóg að gera hjá honum að gefa
útgerðarmanninum skýrslu um gang veiðanna.
Línubáturinn Tryggvi Eðvarðs SH gerði það gott á steinbítsveiðum og aflaði vel.
Andrzej að blóðga þá fáu þorska sem komu á línuna. Emil hakar inn steinbít sem hafði fallið
af línunni.