SSFblaðið - des. 2015, Síða 10

10
um stofnun skóla fyrir
bankamenn.
Í framhaldi af tillögum
Jóhannesar komst skriður
á málið og var skólinn
stofnaður 13. apríl 1959.
Töldust stofnaðilar vera
SÍB, Landsbankinn,
Útvegsbankinn og
B ú n a ð a r b a n k i n n .
Hlutafélagsbankarnir og Sparisjóðirnir gerðust aðilar að skólanum
síðar, svo og Seðlabankinn, eftir að hann varð sjálfstæð stofnun.
Fyrstu árin var ávallt talað um Bankaskólann en að fáum árum
liðnum festist heitið Bankamannaskólinn við stofnunina. Fyrsti
skólastjóri Bankamannaskólans var ráðinn Gunnar H. Blöndal,
fulltrúi í Búnaðarbanka.
Kjarasamningar í fastara form
Kaflaskil urðu í sögu SÍB með undirritun nýrrar launareglugerðar í
kjölfar viðræðna á milli bankanna og sambandsins í september árið
1963 en þar náðust verulegar kjarabætur fyrir bankamenn.
SÍB hafði vaxið fiskur um hrygg í lok sjötta áratugarins því
á aðalfundi fulltrúaráðs í október 1959 var staðfest innganga
starfsfólks Sparisjóðs Reykjavíkur og nágrennis og starfsmannafélaga
Verslunarsparisjóðsins, Samvinnusparisjóðsins og Sparisjóðs
Hafnarfjarðar.
Árið 1966 skipuðu bankarnir fasta samvinnunefnd af sinni hálfu
til að sjá um kjarasamninga við sambandsstjórnina. Nokkur ár áttu
þó eftir að líða þar til eiginlegir kjarasamningar voru teknir upp á
milli aðila.
Verkfall í Útvegsbanka!
Mánudaginn 2. nóvember 1964 gerðust þau tíðindi að starfsmenn
Útvegsbanka Íslands mættu ekki til vinnu í mótmælaskyni við þá
ákvörðun bankaráðsins að ráða utanbankamann í stöðu útibússtjóra
við bankann á Akureyri. Bankablaðið skýrir svo frá að þessar aðgerðir
hafi ekki verið skipulagðar af félagsmálaforystu bankamanna heldur
hafi hver og einn starfsmaður tekið þetta upp hjá sjálfum sér.
SÍB efndi þegar í stað til aukaþings um málið en þrátt fyrir
eindreginn stuðning frá öðru bankastarfsfólki við þessar aðstæður
mætti bankastjórn Útvegsbankans aðgerðum starfsmanna sinna
af fullri hörku. Var vinnustöðvunin kærð og dómur kveðinn upp
í sakadómi Reykjavíkur 10. febrúar 1965 þar sem forystumenn
starfsmanna voru sýknaðir. Ákæruvaldið áfrýjaði málinu til
Hæstaréttar og þar var dóminum hnekkt og stjórn Starfsmannafélags
Útvegsbankans sektuð um 200 kr. á grundvelli laga um verkfall
opinberra starfsmanna frá 1915.
Fimm daga vinnuviku krafist!
Bankamenn þurftu, eins og ýmsir aðrir íslenskir launamenn, lengi vel
að sætta sig við sex daga vinnuviku. Mörg ár liðu þar til bankamenn
náðu fram ákvæðum um fimm daga vinnuviku.
Þessu máli er fyrst hreyft í Bankablaðinu árið 1964 af Tryggva
Árnasyni er skrifar m.a. á þessa leið:
„Eitt mál mætti bera fram til umræðu og umsagnar í blaði okkar
og síðan leggja það fullreifað fyrir samstarfsnefndina og það er
framkvæmd fimm daga vinnuviku. Nú má búast við að ýmsir brosi
góðlátlega og hugsi sem svo, að þetta þýði ekki að ræða. Því er til
að svara að það er kominn tími til þess að bankamenn hætti að taka
órökstutt nei sem svar.“
Talsverður skriður komst á þetta mál upp úr þessu og að því kom
að laugardagsfrí var tekið upp sumarið 1965. Fyrst var um að ræða
skiptivinnu í ýmsum deildum bankanna þannig að fólk fékk frí fjóra
laugardaga á því sumri. Smám saman þróaðist málið og 1. mars
1970 gekk í gildi laugardagslokun í íslenskum bönkum allt árið.
Langþráður draumur rætist
Húsnæðisekla hafði háð störfum SÍB allt frá upphafi. Fundir voru
ýmist haldnir í heimahúsum eða í einhverjum salarkynnum bankanna
þegar fjölmenni var. Með vaxandi starfsemi og auknu hlutverki SÍB
jókst þörf fyrir eigið húsnæði. Á aðalfundi fulltrúaráðsins í október
1961 var stjórn félagsins falið að útvega nú þegar húsnæði fyrir
skrifstofu og blaðstjórn Bankablaðsins. Jafnframt kom fram sá vilji
að félagið eignaðist eigið húsnæði og að sambandsfélögin leggðu
fram sérstök framlög í húsbyggingarsjóð.
Í apríl 1965 var samið um kaup á efstu hæð hússins að Laugarvegi
103, en hún var 200 fermetrar að flatarmáli. Þetta glæsilega húsnæði
var svo vígt 3. október 1966 en starfsemi SÍB þar hófst svo 1.
nóvember árið eftir og var Sigurður Guttormsson ráðinn starfsmaður
í hlutastarfi. Þá leigði Bankamannaskólinn hluta af húsnæði SÍB og
fór vel um þessa aðila undir sama þaki.
Austurstræti 1950 - 1960