SSFblaðið - des. 2015, Blaðsíða 22

22
Erla B. Kristinsdóttir og Kolbrún
Stella Indriðadóttir starfa
báðar hjá Landsbankanum á
Hvammstanga. Þær una sér
vel þar fyrir norðan í starfi og
daglegu lífi. Við tókum þær tali og
fórum yfir starfið, stéttarfélagið,
kjarasamninginn og hvernig það
er að vera bankastarfsmaður.
sTolTar landsbyggðakonur
Erla og Kolbrún eru báðar aldnar upp úti á landi og eiga það
sameiginlegt að hafa búið á höfuðborgarsvæðinu um tíma en snúið
aftur út á land. Þar líður þeim vel og vilja helst hvergi annarsstaðar
vera en einmitt á Hvammstanga. Erla er uppalinn Reyðfirðingur
og Húnvetningur en flutti til Reykjavíkur að loknum grunnskóla
og bjó þar í 7 ár áður en hún flutti aftur norður á Hvammstanga.
Hún er gift Sveini I. Bragasyni, bifvélavirkja, og saman eiga þau
þrjú börn, Óðinn Ívar, Júlíu Jökulrós og Fróða.
Kolbrún, er Vestur- Húnvetningur og býr á jörðinni Lindarberg
ásamt manninum sínum Ragnari Smára Helgasyni og eiga þau tvö
börn, Rakel Gígju og Indriða Rökkva.
samTals yFir 31 árs sTarFsreynsla
Þær Erla og Kolbrún búa yfir fjölbreyttri og langri starfsreynslu innan
bankageirans. Saman hafa þær unnið í banka í yfir 31 ár samtals og
sú reynsla er fjölbreytt þar sem þær hafa gengið í gegnum mikinn
umbreytingartíma í íslenskri bankaþjónustu. Kolbrún hefur unnið
við bankaþjónustu meira og minna síðan árið 1997. „Ég hef unnið
lengi við bankaþjónustu, byrjaði í sumarafleysingum hjá Sparisjóði
Húnaþings og stranda með fjölbrautarskóla og svo háskóla. Eftir
háskólanám starfaði ég um skeið hjá SPRON og flutti svo norður
og hóf störf hjá Sparisjóði Húnaþings og stranda eftir rúmt ár hjá
Fæðingarorlofssjóði á Hvammstanga. Sparisjóður Húnaþings og
stranda breyttist svo í SpKef og svo í Landsbankann“ segir Kolbrún.
skemmTilegT að sTarFa við bankaþjónusTu
„Já, það er skemmtilegt að vinna í banka“ segir Erla aðspurð um
það. „Það er krefjandi og gefandi og engir tveir dagar eins þrátt fyrir
að vinnuumhverfið sé alltaf það sama, einu ókostirnir sem ég finn
er kyrrsetan og inniveran, einnig hefur niðurskurðurinn í útibúum
verið of mikill á stuttum tíma og því álagið mun meira“segir Erla.
Kolbrún tekur í sama streng. Henni finnst fjölbreytileikinn mikill og
starfið skemmtilegt. „Ég hef alltaf fundið mig best í bankageiranum
af þeim störfum sem ég hef unnið um ævina. Helstu gallar við starfið
núna er hvað álagið hefur aukist til muna þar sem færra starfsfólk
er í útibúum en áður.“
almenningur læTur allT Flakka
Aðspurðar um það hvort þær telji sig finna fyrir breyttu viðhorfi í
garð bankastarfsmanna telja þær það svo sannarlega vera. „Viðhorf
til bankastarfsmanna hafa breyst undanfarin ár, fólki leyfist meira að
tala illa um stéttina og lætur allt flakka sérstaklega á samfélagsmiðlum,
en við höfum samt ekki mikið fundið fyrir því hér, en þetta er
nú að róast, held ég“ segir Erla. Kolbrún telur að starfsfólk á
höfuðborgarsvæðinu finni meira fyrir þessu en auðvitað verða þær
varar við breytt viðhorf. Kolbrún telur að það hafi einkum verið
áberandi í kjölfar fjármálakreppunnar þar sem auðsýnilega var
mikil reiði á meðal almennings gagnvart bönkunum sem bitnað
hafi á starfsfólki.
ánægðar með ssF
Báðar segjast þær ánægðar með stéttarfélagið. „Það er gott að vita
af félaginu og starfsfólki þess, ef eitthvað kemur upp á, SSF styður
mjög vel við sitt fólk og gengur á eftir málunum sem koma inn
á borð til þeirra“ segir Erla. Hún segir styrkina sem félagið veitir
félagsmönnum sínum mjög sterka og veiti verulegan stuðning, t.d.
menntunarsjóðurinn. „Ég hef það á tilfinningunni að félagsmenn séu
ekki nægilega meðvitaðir um styrkina en þeir ættu að kynna sér þá
valkosti vel því þar eru frábærir styrkir sem ég held að félagsmenn sé
ekki að kynna sér nægilega vel“ segir Erla. Þær segjast báðar nokkuð
sáttar við nýgerðan kjarasamning SSF þó svo að það séu nokkur atriði
sem hefðu mátt fara þar inn, en taka það fram að það sé auðvitað
alltaf eitthvað sem megi betur fara en þannig sé það alltaf. „T.a.m.
hefði nú gamlársdagur alveg mátt verða frídagur eins og margoft
hefur verið talað um“ segir Kolbrún að lokum.
- 0159 -
HVAMMSTANGI
Kolbrún
Erla