SSFblaðið - des. 2015, Síða 29

29
svo mikla óvissuferð með mökum, sem að sjálfsögðu var boðið með,
þar sem byrjað var á því að fá sér snittur, væta kverkarnar, raða í
lið og útdeila alls kyns skemmtilegum verkefnum. Síðan  lá leiðin
um Svarfaðardalinn með viðkomu á hinum ýmsu stöðum, t.d. var
Fuglasafnið skoðað, bændur heimsóttir og við færðum þeim smá
gjafir, fórum í leiki og enduðum svo á að borða saman. Þetta var
ótrúlega vel heppnuð skemmtun og það þarf ekki að leita langt yfir
skammt“ segja þær Guðrún og Kolbrún.
Á vinnustaðnum er bakkelsi vinsælt á kaffistofunni og vekur sá
starfsmaður mikla gleði sem kemur með heimabakað í vinnuna,
sem gerist ósjaldan. Þær segja að á vinnustaðnum ríki léttur andi
og „sprellið sjaldan langt undan“. Þær bæta því við að „á góðum
degi brestum við í söng, en kunnum samt enga texta, og steppum
þá af lífi og sál. Eitt sinn er við komum saman eftir langa og stranga
vinnuviku (þegar gullárareikningarnir voru nýkomnir) þá snöruðum
við nýjum texta á lag sem sungið er í sunnudagaskólanum og heitir
Biblía. 
g u l l á r a
er bókin bókanna,
góða vexTi hÚn geFur oss,
g u l l á r a“
Það er bersýnlega gaman á þessum vinnustað og alls kyns uppátæki
aldrei langt undan.
sameinuð landsbankanum
Í sumar lá fyrir að samningar um samruna Sparisjóðs Norðurlands
og Landsbankans stæðu yfir og varð sá samruni formlega að
veruleika þann 4. september sl. Við þann samruna rann Sparisjóður
Norðurlands, sem hafði útibú í Dalvík, Bolungarvík, Suðureyri,
Þórshöfn, Raufarhöfn og á Kópaskeri, að fullu inn í Landsbankann.
Samrunanum varð svo að fullu lokið með tilkynningu frá
Landsbankanum þann 12. nóvember sl. og tilkynnt að afgreiðslurnar
á Dalvík, Þórshöfn, Kópaskeri og Raufarhöfn myndu starfa
nánast í óbreyttri mynd undir merkjum Landsbankans. Útibúin í
Bolungarvík og á Suðureyri voru sameinuð og veitir Landsbankinn
nú bankaþjónustu í nýrri þjónustumiðstöð sem hefur tekið til starfa
í Ráðhúsi Bolungarvíkur.
vel undirbÚin undir sameiningu
SSF var í góðu sambandi við sína félagsmenn þegar samruninn
átti sér stað eins og alltaf þegar slíkt gengur yfir. Við ræddum aftur
við þær Kolbrúnu og Guðrúnu í kjölfarið og fengum viðbrögð
þeirra eftir að ljóst var að af samrunanum yrði. „Við vissum það
svo sem að þetta stæði til og við vorum búin að undirbúa okkur
svolítið. Auðvitað slær sparisjóðshjartað ótt og títt eftir öll þessi ár
þar“ sögðu þær. Í fyrstu var visst óöryggi vegna samrunans þar sem
vitað var að það yrðu einhverjar breytingar en enginn gat áttað sig
á því hverjar þær yrðu. Þegar ljóst var að af þessu yrði veltu margir
fyrir sér framtíð sparisjóðskerfisins en almennt voru viðbrögð íbúa
„lítil en góð“ sögðu þær og viss skilningur fyrir samrunanum. Þær
vonast þó til þess að sparisjóðskerfið muni áfram lifa og vegna vel
þó svo þær séu komnar annað.
eFTir samruna
Eðlilega tekur samruni sem þessi ákveðinn tíma og það getur verið
strembið að tileinka sér ný kerfi og fylgja á eftir innleiðingu. Við
ræddum við þær Kolbrúnu og Guðrúnu í byrjun nóvember, skömmu
eftir að samruninn hafði að fullu átt sér stað. „Við erum núna farnar
að vinna í kerfunum og við verðum að viðurkenna það að síðustu
dagar hafa vægast sagt verið nokkuð strembnir. Við reynum þó að
vera jákvæð og höfum haft með okkur frábært fólk til þjálfunar.
Okkur er ákaflega vel tekið í Landsbankanum og allir eru boðnir
og búnir að aðstoða okkur, en við erum að sjálfsögðu mjög týnd í
nýjum kerfum ennþá og finnst ákaflega margt nýtt að læra“ sögðu
þær. Í heildina litið voru þær á því að samruninn í heild sinni
hefði gengið vel en þó hefði upplýsingaflæðið mátt vera betra að
þeirra mati og eins hefðu þær viljað eiga kost á því að fá að fara á
námskeið í nýjum kerfum. Þær eiga þó von á því að geta farið á
námskeið í janúar.
Þær segja að samruninn hafi ekki verið sársaukalaus því þær hafi
þurft að kveðja frábæran samstarfsmann en voru annars vongóðar
um að engar frekari breytingar yrðu.
Frá því fyrir sameiningu þegar Sparisjóður Norðurlands var enn til. F.v. Guðný R. Sverrisdóttir, Guðrún M. Haraldsdóttir, Auður Arna Eiríksdóttir, Kolbrún Gunnarsdóttir,
Bryndís Björnsdóttir, Jónas Pétursson og Guðríður Ólafsdóttir.