Heimsmynd - 01.12.1993, Blaðsíða 77

Heimsmynd - 01.12.1993, Blaðsíða 77
með vorkunnsemi en það er engin ástæða til þess ef maður er sjálfur sáttur við hlutskipti sitt. Þó eru margir þeirrar gerðar að geta ekki verið einir og bera sig ekki eftir björginni. " Engin þeirra kvenna sem hér koma við sögu hefur það á stefnuskrá sinni að vera ein. Þær sem ekki eiga barn geta hins vegar ekki hugsað sér að leggja upp með það að verða einstæðar mæður í þvi skyni að koma genum sínum á framfæri. Þó staðreyndir um tíðni hjónaskilnaða séu kunnar, þar sem annað eða þriðja hvert samband fer út um þúfur og enginn veit sína ævina fyrr en öll er, geta þessar konur ekki hugsað sér að eignast barn án þess að vera í sambandi eða hjónabandi. Þessu er ólíkt farið í Banda- ríkjunum þar sem stór hópur kvenna á framabraut hefur ekki eingöngu tekið upp á því að eignast börn upp á eigin spýtur, heldur einnig ættleitt börn, eins og kvikmyndastjarnan Michelle Pfeiffer er gott dæmi um. Staða einhleypra kvenna á Islandi segir margt um samfélagið og þá staðreynd að hér þrífst ekki borgarmenning. Ættarsam- félag og kunningjaþjóðfélag eru miklu nærtækari merkimiðar fyrir íslenskt samfélag. Hér er ekki auðvelt að bregða út af hinu viðtekna. Það hafa allir minnihlutahópar fengið að reyna. I Bandaríkjum átt- unda áratugarins varð til vísir af uppakúltúrnum sem er afsprengi lífstíls einhleypra í stór- borgum, ekki síst homma. Það var á þessum árum sem hommarnir fóru að koma út úr skápnum eftir kúgun Mac- Carthy-tímabilsins. Frægastur varð Andy Warhol og gengið í kringum hann, þotuliðið og þekktu fyrirsæturnar. Síðan kom hönnuðurinn Halston og í kjölfarið nýr tíðarandi og annar lífstíll. Barir fyrir einhleypa spruttu upp eins og gorkúlur, fólk kom og fór og hvarf i fjöldann, Diane Keaton í Looking for Mr. Goodbar og Jill Claybourgh i An Unmarried Woman, Diane Keaton í Annie Hall og Baby Boom. Svona lítur þetta út á hvíta tjaldinu. Einhleyp kona með glansandi hár í glæsilegri dragt með barn á handlegg, fílófax í töskunni og Sam Shephard bíður hinum megin við hornið. Að vera einhleyp í stórborg er nefnilega allt annar handleggur en að vera ein á báti í bænum við sundin blá. Þrjár konur sem HEIMSMYND ræddi við neituðu að vera á mynd á þeirri forsendu einni að þá myndu þær þekkjast þegar þær kæmu næst í Kjallarann. Hálf hallærisleg tilhugsun en svona er það nú samt. Annie Hall í vesti með bindi og kankvíst bros heillar Woody Allen upp úr skónum en íslenska Anna í biðröðinni fyrir utan Ömmu Lú sér hvorki stað né stund til að vera sjarmerandi. Hún reynir að halda reisn sinni innan um stympingar og háreysti. Salvör Nordal talar um menn sem „pota í mann inn á skemmtistöðum" um leið og þeir umla misdrukknir: DANSA? Flestar íslenskar konur kannast við þetta. Guðrún Magnús- dóttir, 39 ára bókmenntafræðingur, segir það reglu að drukknir karlmenn hiki aldrei við að angra konu á bar sé hún á tali við aðra konu en hiki ef hún er að ræða við karlmann. ,,Þeir koma og pota í mann eða biðja mann að setjast með sér einhvers staðar út í horn." Flestar þessar einhleypu konur hafa sömu sögu að segja um skemmtistaðina. Það er eins og þær þurfi að skammast sín að sækja þá. „Amma Lú er kölluð endur- vinnslan,“ segir Salvör Nordal og segir það endurspegla almenna afstöðu. „Eg hef aldrei komið á Ömmu Lú en mér finnst tal af þessu tagi niðurlægjandi og endurspegla viðhorfið í garð þeirra sem eru til dæmis fráskildir eða einir." Aðalheiður Jóhannsdóttir, 36 ára lögfræðingur í stjórnar- ráðinu, kvartar undan sérstöðu sinni sem einhleypri þegar kemur að samkvæmislífinu. „Eg þoli ekki að mæta í veislur til dæmis á vegum hins opinbera EIN! Það verður verra og verra með hverju árinu sem líður,“ segir hún. „Þegar ég mæti í veislur veit ég í orðsins eiginlegustu ekki í hvorn fótinn ég á að stíga. Karlahópurinn, til dæmis embættismennirnir í ráðuneytinu standa í einu horninu ásamt eiginkonum og í hinu horninu eru ritararnir. Því miður gætir oft einhverrar tortryggni hjá eigin- konum og maður veigrar sér við að fara inn í þann hóp. Svo langar mig heldur ekki að standa allt kvöldið innan um ritar- Fjöldi einhleypra kvenna 30 til 34 ára: 2293 35 til 39 ára: 2245 Fjöldi einhleypra karla 30 til 34 ára: 371 I 35 til 39 ára: 2579 ana, þar sem ég hef meiri áhuga á að ræða við þá sem eru að vinna að sömu málum og ég sjálf. En það er einmitt á þessum stundum sem mér finnst ég vera pipruð,“ segir hún. „Sitjandi borðhald er sérstaklega pínlegt og oft hefur mig langað til að dubba einhvern upp til að koma með mér.“ Það virðist frekar há konum opinberlega en körlum ef þær eru einar á báti. Konur sæta fordómum ef þær hegða sér öðruvísi en viðteknar væntingar gera ráð fyrir, með öðrum orðum ef þær hegða sér eins og karlar. Þær segja sumar að giftir menn séu margir áberandi lítið giftir þegar þeir séu komnir á skemmtistaðina. „Þeir eru margir mjög á lausu til skyndikynna,“ segir tæplega fertug kona sem stóð um skeið í sambandi við kvæntan mann. „Kannski er það þess vegna sem eiginkonur eru margar tortryggnar í garð kvenna sem eru á lausu,“ segir önnur. „Konur sitja ekki við sama borð,“ segir Aðalheiður. „Ef konu langar að kynnast karlmanni verður hún að passa að það líti vel út hvernig hún ber sig að.“ Salvör Nordal segist vera hörð á því að taka aldrei upp tólið og hringja í karlmann. „Eg er svo gamaldags að mér finnst að þeir eigi að taka fyrsta skrefið." Sammála eru þær allar um að mannvalið á íslandi sé ekki „ ... ég veit nákvæmlega hvar ég stend og hvað ég get. Eg get það sem ég vil." Aðalheiður Jónsdóttir Heimsmynd Desember 7 7
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.