Læknablaðið - okt. 2019, Blaðsíða 42

458 LÆKNAblaðið 2019/105
„Ég hef aldrei hætt í neinu,“ var hugsun
Ölmu Möller þegar hún var ráðin í emb­
ætti landlæknis á vormánuðum í fyrra,
nýbúin að skrá sig í nám í opinberri
stjórnsýslu. „Ég ákvað því að drífa nám­
ið áfram meðfram nýju starfi.“
Alma hefur afar víðtækan bakgrunn.
Hún er með doktorspróf í svæfinga­ og
gjörgæslulækningum og lauk meist­
aranámi í stjórnun og lýðheilsu í HR,
námi sem hófst árið 2008 og var stýrt af
Guðjóni heitnum Magnússyni lækni í
samvinnu við Columbia­háskóla.
„Engin skörun var á milli meistara­
námsins og diplómanámsins, sem kom
mér á óvart,“ segir Alma þar sem við
setjumst niður á skrifstofu hennar á
Rauðarárstíg 10, þangað sem helmingur
starfsliðs Embættis landlæknis flutti
vegna veikinda starfsmanna úr glæsi­
legu húsnæðinu á Barónstíg. Staðsetn­
ingin er tímabundin.
Alma vill hvetja lækna sem hafa
áhuga á stjórnun að mennta sig í því
fagi. Mikilvægt sé fyrir heilbrigðiskerfið
að hafa góða stjórnendur. „Við vitum
að næsti yfirmaður er mikilvægur
varðandi vellíðan í vinnu og árangur
eininga, auk þess sem það eru miklar
áskoranir sem heilbrigðiskerfið stendur
frammi fyrir,“ segir hún.
„Það er vaxandi kostnaður og erfitt
að manna. Kerfið verður sífellt flóknara.
Það er öruggt að miklar breytingar
eru framundan, stöðugar breytingar
og gríðarlega mikilvægt að við fáum
menntaða stjórnendur.“
Nám í opinberri stjórnsýslu lýtur að
því að framfylgja stefnu stjórnvalda og
reka stofnanir, almannatengsl og lög eru
einnig kennd. „Námið var það gagnlegt
og skemmtilegt að ég hef velt því fyrir
mér að klára meistaranám í faginu. En
ég ætla í það minnsta að taka eina önn í
frí,“ segir Alma og brosir.
„Ég fann það í fyrra starfi sem fram­
kvæmdastjóri á Landspítala að ég hefði
viljað breiðari þekkingargrunn þegar ég
tók stjórnvaldsákvarðanir; tók ákvarð­
anir um réttindi og skyldur manna og
mér fannst ég þurfa að efla mig í lögum.
Ég tala nú ekki um í þetta starf sem
landlæknir, þá er lagaþekking nauðsyn­
leg,“ segir hún.
„Það verður miklu skemmtilegra að
vinna þegar maður er með grunn og vel
undirbúinn. Þá er skemmtilegra að læra
þegar maður eldist og tengir námsefnið
við það sem maður hefur reynt í starfi.“
„Það skemmtilegasta sem ég veit
er að læra nýtt,“ segir Alma Möller
landlæknir að lokum en hún var ekki
sú eina í fjölskyldunni sem útskrifaðist
í sumar úr háskólanum. „Við útskrif­
uðumst fjögur. Sonurinn í lögfræði og
dóttir og tengdasonur í jarðvísindum;
eldfjallafræði. Það var mjög gaman.“
Samkvæmt tölum Landspítala voru
konur rétt tæp 80% starfsmanna Landspít­
ala seinni hluta árs 2017. Þær voru 57%
stjórnenda og 64% æðstu stjórnenda.
„Varðandi yfirmannsstöður almennt er
mikilvægt að hvetja konur til að sækjast
eftir þeim og auðvitað að þær njóti sann­
mælis við ráðningar.“
Alma vitnar í námið og bendir á að
konur glími ekki aðeins við glerþakið,
heldur einnig glerklifið (glas cliff) og gler­
rúllustigann. „Þakið er enn við lýði, en
glerklifið er einnig merkilegt. Konur eru
oft frekar valdar í háar stöður þegar vand­
ræði eru í fyrirtækinu eða stofnuninni.
Síðan er það glerrúllustiginn. Hann leiðir
til þess að þegar karlar fara inn á svæði
sem eru almennt talið yfirráðasvæði
kvenna rísa þeir oft hratt til metorða.“
Alma segir vert að staldra við og velta
þessum málum fyrir sér. „Ég hef áður leitt
þetta málefni hjá mér en þegar ég fór að
velta þessu fyrir mér sjást merkin víða.
Það skiptir máli að hafa augun hjá sér. Það
skipti máli að festa sig ekki í staðalímynd­
um heldur taka á málinu.“
Ákvað að halda náminu áfram sem landlæknir
Frá vinstri, Daníel tengdasonur Ölmu, master í jarðvísindum, Helga Kristín, dóttir hennar, master í eldfjallafræði,
Alma sjálf, diplóma í opinberri stjórnsýslu, Jónas sonur hennar, BA í lögfræði og Andrea, tengdadóttir sem var að ljúka
3. ári læknisfræði. Mynd/í einkaeigu