Hugur og hönd - 01.06.2004, Blaðsíða 25

Kvöldkápa. EfniS var ofið á Vefstofu Guðrúnar Vigfúsdóttur. Kápan er hönnuð og saumuð af
Sigríði Bjarnadóttur, kjólameistara í Reykjavík. Ljósmynd: Gunnar Þór Jóhannesson.
ullarsýning, þar sem vinnsluferli ullar er
sýnt, allt frá reyfi til unninna flíka.
í skýringartextum geta safngestir lesið
sér til um hvernig ullin var meðhöndluð
á fyrri tíð.
Utsaumssýningunni sem ber nafnið
„Herbergið hennar“ er fyrst og fremst
ætlað að skapa upplifun og andblæ liðins
tíma í lífi konunnar. Þar gefur að líta
sýnishorn af einkar fallegum undirfatn-
aði frá fyrri tíð, sængurfatnaði með
margskonar útsaumsgerðum, dúkum og
fleiru sem bera vott um hve mikla alúð
konan lagði í gerð viðkomandi muna.
I safninu er sýning á nokkrum íslensk-
um þjóðbúningum og má þar nefna
skautbúninga, upphluti og peysuföt.
Flestir þessara búninga voru saumaðir á
árunum 1850 til 1920.
Mismunandi munstur eru skatteruð á
samfellu skautbúninganna, s.s. eikar-
blaðamunstur og sóleyjarmunstur og á
einum búningnum er svokallaður Alex-
andersbekkur mótaður með flauelsborða.
Halldórustofa er óbreytt frá stofnun
safnsins. Þar er það innbú sem Halldóra
Bjarnadóttir gaf safninu á sínum tíma.
Má þar nefna skrifborðið og rúmið
hennar, hægindastólinn sem Halldóra
nefndi í daglegu tali „hásæti“, ritvélina,
myndir af fjölskyldu og vinum og margt
fleira. Það er algengt að safngestir verði
mjög snortnir af þeirri upplifun sem
þetta herbergi veitir.
I fremra herbergi hefur nú verið
komið fyrir munum þeim sem Bænda-
samtök Islands afhentu safninu til varð-
veislu og voru í eigu Halldóru. Þar með
hafa munir hennar fengið aukið sýning-
arrými og eru alveg aðskildir frá öðrum
munum safnsins á jarðhæð gamla safn-
hússins.
A næstu árum er ætlunin að endur-
skipuleggja enn betur gamla safnhúsið
með tilliti til munasafns Halldóru, en
þar á meðal eru bréf og einkagögn sem
þörf er á að gera verðug skil. Aslaug
Sverrisdóttir, sagnfræðingur og vefnaðar-
kennari, hefur þegar nýtt sér þessi bréf
og einkagögn ásamt bréfa- og einka-
gögnum Halldóru á ýmsum öðrum söfn-
um og stofnunum til meistaraprófs
(2001).
Halldóra var mjög afkastamikil í bréfa-
skriftum og skrifaðist á við nokkur
hundruð manns. Framtíðarinnar bíður
það verðuga verkefni að rannsaka til hlít-
ar bréf og einkagögn sem tengjast lífi og
starfi Halldóru Bjarnadóttur.
Ymis áhöld sem notuð voru við heim-
ilisiðnað eru til sýnis í kjallara gamla
safnhússins þar á meðal spunavél, vef-
stóll og rokkar.
Þá er vert að nefna þá stefnu safnsins
að bjóða textíllistafólki aðstöðu til að
halda einkasýningu á hverju ári.
I íyrrasumar sýndi Hildur Hákonar-
dóttir veflistaverk í safninu og Guðrún
Gunnarsdóttir, myndlistamaður og
textílhönnuður, hefur þegið boð safnsins
að setja upp sýningu á verkum sínum í
Heimilisiðnaðarsafninu vorið 2004.
Kjóll Huldu Á. Stefánsdóttur er meira en
aldar gamall. Þráðurinn í hann er heima-
spunninn. Ljósm.: Gunnar Þór Jóhannesson.
HUGUR 0G HÖND 2004 2 5