Gríma - 15.03.1931, Síða 32

30 PKÁ BIRNINGI, GEIRM, HLAÐG. OG STÍGANDA
bróðir hans vildi fara með honum. Síðan var það
afráðið, að þeir bræður legðu þegar af stað morgun-
inn eftir, og sá Þórleif systir þeirra þeim fyrir
nægilegu nesti og nýjum skóm.
Lögðu þeir nú af stað snemma morguns og gengu
fyrst upp á Rauðumela; brá þeim í brún, er þeir
funndu þar forustusauðinn liggjandi kjálkabrotinn
og illa til reika; var hann enn með lífsmarki og
styttu þeir eymdarstundir skepnunnar með hnífs-
bragði. Þaðan tóku þeir stefnu suður á öræfin og
gengu þann dag allan og tvo hina næstu, án þess að
verða nokkurs vísari. Að kvöldi hins þriðja dags
sáu þeir fyrir sér dal einn fagran; lágu að honum
allhá fjöll, sem þakin voru snjó niður í miðjar hlíð-
ar, en hið neðra var snjólaust, skógivaxið land. Þeir
komu niður í dalinn norðanverðan og gengu svo um
stund. Allt í einu sáu þeir fjölda fjár á beit og tóku
stefnu þangað; en er þeir nálguðust féð, sáu þeir að
maður stóð yfir því og fór að hóa því saman. Gengu
þeir bræður til manns þessa og heilsuðu honum, en
hann tók kveðju þeirra dauflega og mælti: »Þið
munuð vera hingað komnir til þess að leita sauða
ykkar, sem hingað hafa verið reknir; en eg hygg að
þeir verði ykkur ekki auðsóttir, því að þeir, sem nú
hafa náð þeim, eru ekki vanir að láta það laust, sem
þeir hafa. Þess vegna vil eg ráðleggja ykkur að
flýja hið skjótasta aftur til byggða, áður en þeir
verða ykkar varir. Hér búa tveir grimmir útilegu-
menn, sem eru bræður; stálu þeir mér úr sveit fyr-
ir liðugu ári, og hef eg síðan verið ánauðugur þræll
þeirra. En eg hef svarið þeim trúnaðareið, að svíkja
þá aldrei eða strjúka frá þeim, svo að eg er þeim að
því leyti vandabundinn. Þó hef eg aldrei verið með