Gríma - 15.03.1931, Side 66

Ö4 DEUKKNUN JÓNINU FEA BASSASTÖÐUM
16.
Drukknnn Júnínu irá Bassastfiðum.
(Eftir handriti Hannesar Jónssonar í Hleiðargarði. Sögn
Jóns Jónssonar Strandfjelds).
Á Bassastöðum við Steingrímsfjörð bjó bóndi sá,
er Jón hét og var Jónsson. Kbna hans var Guðbjörg
Jónsdóttir prests Bjarnasonar frá Tröllatungu. Áttu
þau nokkur börn. Eitt þeirra var stúlka, er Jónína
hét og var hún á sautjánda ári, þegar atburður sá
gerðist, er nú skal greina.
Jónína hafði verið send á grasafjall, ásamt fleiri
stúlkum. Var liðið nokkuð fram eftir vori, svo að
farið var að verja tún fyrir ágangi. Eina nótt, þeg-
ar stúlkurnar voru á grasafjallinu, gekk Guðbjörg
móðir Jónínu út, til þess að líta eftir túninu. Þegar
hún kom fram á hlaðið, sá hún hvar Jónína dóttir
hennar kom neðan hlaðvarpann og virtist koma frá
læk, er rann í gili þar skammt frá; var hún öll renn-
vot, svo að henni virtist vatn drjúpa af fötum henn-
ar. Datt Guðbjörgu í hug að Jónína hefði dottið í
lækinn. Gekk hún á móti henni fram varpann. En
þegar þær mæðgur voru í þann veginn að mætast,
hrasaði Guðbjörg og leit niður fyrir sig, en er hún
leit upp aftur, sá hún stúlkuna hvergi. Þóttist nú
Guðbjörg sjá, að þetta var ekki einleikið, flýtti sér
inn í baðstofuna, vakti Jón bónda sinn og sagði hon-
um frá sýn þessari; bað hún hann að fara þegar á
grasafjallið og vitja um stúlkurnar. Tók Jón því