Gríma - 01.09.1945, Side 36

34
SYSTKININ FRÁ VÍÐIVALLAGERÐI
[Gríma
neitt við fólk þetta. Horfði hann stundarkorn á athöfn
þessa, en læddist síðan inn í bæ aftur, lagðist í rúm
sitt og lét ekki á neinu bera. Morguninn eftir tók pró-
fastur hann tali og mælti alvarlega: „Óþörf var for-
vitni þín í nótt, og gaztu vel leitt hjá þér að grennslast
um mína hagi. Til allrar hamingju sá þig enginn nema
eg, og þarf því ekki illt af að hljótast, ef þú kannt að
gæta tungu þinnar, en þess vænti eg af þér, ef þú vilt
fremur hafa mig með þér en móti.“ Varð karli hverft
við, og sór hann og sárt við lagði, að aldrei skyldi hann
segja frá þessu.
Liðu nú ein tvö eða þrjú ár( svo að ekki bar til tíð-
inda. — Þá bar svo við á Valþjófsstað á páskadags-
morgun, að ung stúlka og fönguleg, en döpur á svip
og hrygg í bragði, kvaddi þar dyra og gerði boð fyrir
séra Böðvar. Leiddi hann hana til stofu og sat um
stund á einmæli við hana, en fylgdi henni síðan inn í
baðstofu til konu sinnar og fól hana hennar umsjá.
Þegar messa var hafin, leiddi prestkona stúlku þessa í
kirkjuna og setti hana í sæti hjá sér, en mörgum varð
starsýnt á hana, sem von var, því að enginn þekkti
hana. Eftir messu bað Böðvar prestur sóknarmenn
sína að ljá sér tíu áburðarhesta og nokkra menn,
því að ferð er mér á höndum," mælti hann. Á
þriðja í páskum var lagt af stað upp til fjalla. Var
prestur sjálfur með í förinni, unga stúlkan, sem nefnd-
ist Sigríður, og trésmiður góður, sem prestur hafði
kvatt til ferðarinnar; sömuleiðis var borðviður nokkur
á einum hesti. Segir ekki af ferðinni fyrr en komið var
í afdalinn að bæ systkinanna frá Víðivallagerði. Þegar
gengið var til baðstofu, lágu þar fyrir lík þeirra syst-
kina. Kvað Sigríður föður sinn hafa verið andaðan, er
hún fór til byggða, en móður sína enn á lífi, Tók smið-