Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands


Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1995, Blaðsíða 26

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1995, Blaðsíða 26
Molar til meltingar í sjúkraþjálfun Reykjalundar reyna menn á kraftana. að vill verða svo, að við fáum hér afar mörg mál til athugunar á ýmsan veg og mörg þeirra eru umhugsunarverð vel, ekki aðeins fyrir okkur hér á bæ, heldur ekki síður hina fjölmörgu lesendur okkar, sem mættu þá gjarnan leggja orð í belg eða láta vita af ýmsu því sem til athugunar ætti að verða. Eins og nafnið ber með sér er ætlunin að minna rétt á mál án þess að þau séu reifuð ítarlega eða rædd frá hinum ýmsu sjónarhornum. Það rnætti vel kalla þetta viðbót við hinn fasta þátt blaðsins: I brenni- depli, því sannast sagna finnst okkur hér mjög þarft að vísa slíkum umræðuefnum út til félaga okkar og fá frá þeim viðbrögð en ekki síður nræta mola. Og mundi nú inngangur ærinn orðinn. En þið lesendur eigið leik. xxxxx vísköttun lífeyrisgreiðslna hefur ærið oft á dagskrá verið að undanfömu og ekki að ástæðulausu. Mönnum þykir skattheimtan orðin býsna nærgöngul við Iaunafólk almennt, þó ekki sé greiddur skattur af sömu upphæðinni tvisvar eins og gerist, þegar menn greiða skatt af sínum greiðsluhlut inn í lífeyrissjóð- ina og svo aftur af lífeyri sínum frá hinum sömu sjóðum í fyllingu tímans. Landssamband aldraðra hefur eðlilega tekið þetta mál mjög rækilega upp og barist fyrir því að tvísköttun þessari linnti, en án alls árangurs þar til nú. I nýsamþykktum lögum frá Alþingi um tekju- og eignarskatt segir svo: “Frá tekjum manna sem em 70 ára eða eldri má draga 15% af greidd- um lífeyri úr lífeyrissjóðum”. Um þetta mál allt urðu töluverðar umræður, m.a. út af því hvort skattaívilnunin ætti að koma á greiðsl- ur launþega inn í lífeyrissjóðina eða svo sem þama var ákveðið og sýndist sitt hverjum. Ekki síður var mjög um það rætt, hvers vegna þessi ívilnun væri takmörkuð við 70 ára og eldri, en ekki látin ná yfir alla þá sem greiðslur fengju úr lífeyrissjóðum. Öryrkjar sem fá úr sínunr lífeyris- sjóðum verða sem sé að bíða 70 ára aldurs, að ívilnunin komi þeim til góða. Þingmálið sem þetta varðaði kom seint fram og var afgreitt í flýti miklum og því gafst ekki tækifæri fyrir okkur að ganga svo til verks sem þurft hefði, því svo virtist sem þing- menn hefðu á sjónarmiðum öryrkja fullan skilning, þó ekki næði útvfkkun ákvæðisins fram að ganga. Að þessu þarf virkilega að vinna °g tryggja það sem fyrst að öryrkjar fái þarna náð vopnum sínum og ótvíræðum rétti saman borið við aðra. Skilningur virðist vera fyrir hendi og þann skilning verður að virkja til fullrar framkvæmdar. Fyrst þessi leið var valin á hún að ná til allra, ekki sízt öryrkja, sem að yfirgnæfandi hluta búa við lök lífskjör og veitir ekki af ívilnun sem þessari, svo endar nái saman. xxxxx Nefndir Alþingis vinna mikið og gott starf yfirleitt og þáttur í vinnu þeirra er að kalla fólk til sam- ræðna um hin ýmsu mál sem verið er að vinna að. í allri umfjöllun fjölmiðla sem annarra vill þessi þáttur gjörsam- lega gleymast, svo sem eins og umræður í þingsal séu hin eina vinna þingmanna. En ekki orð um það meir. Við erum alloft kölluð til skrafs og ráðagerða út af hinum mörgu þingmál- um, er varða á einhvern veg okkar fólk og oft förum við fram á það að fá að tala máli okkar til útskýringar og áréttingar. A einum slíkum fundi nú fyrir jólin talaði undirritaður á þann veg, að allir hlytu að eiga að vita urn alla þætti þess máls sem þá var til umræðu. Einn þingmanna kvaðst þá hreinskilnislega lítið sem ekkert um málið vita og bað um frekari útskýr- ingar til skilningsauka. Fleiri spurðu á líkan veg og þetta minnti undirritað- an á eigin þingveru, þegar málafjöld- inn keyrði úr hófi og hversu sem vel var reynt, var ævinlega jafnerfitt að kryfja mál til mergjar og kunna skil á sem skyldi. En einmitt þessi leið að fá umsagnir um mál og inna svo í áframhaldi eftir svörum sem beztum og skýrustum kom manni bærilega á sporið - lýsti inn í mál og leiðbeindi. Svona vinnulag eykur gagnkvæman skilning, kemur báðum að gagni og umfram allt gerir góð mál betri og vond mál örlítið skárri; ef allt gengur upp sem bezt. En minnisstæð verða einnig viðbrögð mörg, ekki sízt frá ýmsu ráðuneytis- og stofnanafólki, þar sem visst yfirlæti allt yfir í hroka einkenndi öll svör og mætti nefna unr það mörg dæmi, en aðeins tilgreint eitt nýlegt, þegar um ákveðna lagasetn- ingu var rætt. Þá var svar ráðuneytis- fulltrúans yfirfullt af yfirlæti: “Þetta á ekki að vera þannig, að einhver græði á þvf’. Já, þvílík býsn, ef allslausir öryrkj- ar færu nú að græða á lagasetningu. Þvílík frekja! 26

x

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands
https://timarit.is/publication/1440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.