Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1997, Blaðsíða 33

Hlerað í hornum
Tveir menn kepptu um sömu konuna
og svo þegar annar hafði nú borið
endanlega sigur úr býtum þá bar hinn
sig vel og sagði: “Hún Gunna var
hvort sem er meingölluð. Ég labbaði
mig bara með hana til hans Jóns og
þakkaði honum fyrir afnotin”.
***
Tveir litlir snáðar voru að tala um
fyrsta mannaða geimfarið sem lenti á
tunglinu og annar spurði hinn hvers
vegna geimfarinn hefði ekki stoppað
lengur á tunglinu fyrst hann var nú
kominn.Hinn svaraði: Ja, tunglið hlýt-
ur bara að hafa verið fullt, svo hann
hefur ekki fengið neina gistingu”.
***
Tveir karlar voru að draga frá og gekk
heldur illa. Þeir tóku til láns yfir núll
og þá sagði annar: “Heyrðu Jón,
breytist ekki núllið eitthvað þegar
maðurtekurtil láns yfirþað?” “Mikil
endaleysa er í þér,” sagði hinn þá.
“Veiztu ekki maður að núll er alltaf
núll”.
Maður einn eystra lenti í mikilli hálku
á fjallvegi einum og endaði á því að
skilja bifreið sína eftir og fara fót-
gangandi til byggða. Þar barði hann
að dyrum á bæ einum næst fjallveg-
inum og var þá nokkuð liðið á nóttu.
Hann var inntur þess hvernig hann
hefði komizt til bæja: “Ja, ég labbaði
nú bara á sjálfum guðsgöffhmum”.
Sagan greinir frá tveim bræðrum,
annar nýkominn á bílprófsaldurinn,
hinn ennþá á þríhjóli. Sá eldri átti sem
sagt bíl og bannaði þeim litla harðlega
að fara inn í bílinn þó ólæstur væri,
en því hlýddi nú sá litli heldur illa.
Nú var það einn daginn að sá litli hafði
falið sig í skottinu, þegar eldri
bróðirinn fór í ökuferð út fyrir bæinn
með vinkonu sína. Þegar komið var
á afvikinn stað spurði sá eldri vinkon-
una: “Jæja, ertunútil?” Húnsvaraði
hins vegar neitandi. Þá sagði bróðir-
inn: “Ansans vandræði. Þá verður
þú að labba heim,” og rak stúlkuna út
og ók svo til baka. Þegar sá litli var
sloppinn úr prísundinni í skottinu,
greip hann þríhjólið sitt og bauð
vinkonu sinni lítilli að sitja aftan á
bakkanum. Hjólaði svo nokkurn spöl,
en spurði svo þá litlu: “Ertu nú til ?”
“Já, ég er til,” sagði sú stutta. Þá sagði
stráksi: “Ansans vandræði, þá verð
ég að labba heim”.
Dómarinn dæmdi sakborning í nokkra
sekt og sá heimtaði kvittun fyrir.
Dómarinn spurði hvers vegna hann
sækti það svo fast. Þá svaraði
sakborningur: “Nú dey ég og kem til
himna og Pétur fer að minna mig á
þessa synd, en þá segi ég að ég hafi
nú greitt fyrir hana fullu verði. Hann
biður mig þá um kvittun og ef ég hefi
enga þá verð ég að fara alla leið til
vítis til að heimta hana af yður og því
nenni ég bara ekki”.
Prestur var að ávíta ungan mann fyrir
það að hann léki sér að tilfinningum
kvenna, sagt væri að hann ætti einar
fimm kærustur, tvær í Reykjavík, eina
í Sandgerði, eina á Selfossi og svo
eina upp á Akranesi, spurði svo í
lokin: “Hvemig eiginlegakemstu yfir
allt þetta, ungi maður?” “Það er
enginn vandi, ég á þetta fína
mótorhjól”.
Formannaskipti í félögum okkar
Nú á útmánuðum hafa nokkur félaga okkar skipt um formenn og þykir rétt
að halda því til haga fólki til fróðleiks. í Alnæmissamtökunum lét Eggert
S. Sigurðsson af formennsku, en við tók Ingi Rafn Hauksson.
I Blindrafélaginu lét Ragnar R. Magnússon af formennsku, en þar tók við
Helgi Hjörvar.
Þá lét Arni Jónsson af formennsku í Gigtarfélaginu en við tók Einar S.
Ingólfsson.
Þá tók varaformaður SPOEX — samtaka Psoriasis- og exemsjúklinga
Margret Ingólfsdóttir við af Helga Jóhannessyni sem dvelst nú erlendis.
Við óskum hinum nýju formönnum farsældar í starfi sínu um leið og þökkuð
eru ágæt samskipti við þá sem af störfum létu. H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
33