Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1997, Blaðsíða 39

nafninu “góða konan”, hjúkrun-
arfræðingur Olöf Hafliðadóttir sem er
hjá kvennadeild RKÍ. Hún les fyrir
konurnar og kemur alltaf með þetta
fína “bakkelsi”. Nú þá eru það sjálf-
boðaliðarnir frá Gerðubergi - félags-
miðstöð aldraðra. Upphafið að þessu
samstarfi var það að ein heimilis-
konan í Foldabæ hafði áður verið í
Gerðubergi og m.a., í kórnum og naut
þess mjög. Guðrún sagðist svo hafa
farið á fund nöfnu sinnar í Gerðubergi
til að fá kórinn þar í heimsókn. Það
varð úr og gjörði góða lukku. Og nú
koma Vinir Foldabæjar 3 - 4 í einu
frá Gerðubergi hálfsmánaðarlega,
lesa, flytja efni, leika á hljóðfæri og
dansa og allir taka þátt af einlægri
gleði. Hvorir tveggja hafa hina mestu
unun af, en 16 teljast til Vina Folda-
bæjar, þetta er mikill úrvalshópur.
Þetta fékk undirritaður að reyna í
heimsókn sinni aprílkvöldið góða og
þótti hreint út sagt frábært. Heimilis-
konur Foldabæjar fara svo einnig í
sumarferðalög með Gerðubergs-
fólkinu og starfsfólk fer þá með.
Guðrún segir í lokin að auðvitað
þurfi að gæta þess við val á
heimilisfólki inn í Foldabæ að hver
og einn falli vel inn í hópinn og því
sé vandlega yfir það farið hverju sinni.
Það hafi heppnast vel og sé auðvitað
afgerandi fyrir þann heimilisanda sem
ríkja þarf og ríkir blessunarlega. I
gegnum FAAS - Félag aðstandenda
Alzheimersjúklinga hafa þær í Folda-
bæ tekið á móti mörgum útlendum
gestum, sem skoða vilja. Með þessar
heimsóknir eru heimiliskonur afar
ánægðar, spjalla gjarnan við gestina
sína á þeirra erlendu tungumálum. 26
útlendingar á norrænni ráðstefnu hér
voru t.d. nýbúnir að heimsækja Folda-
bæ og fengu hlýjar móttökur heimilis-
fólks. Lokaorð Guðrúnar eru svo
þessi: Við leggjum hér mesta áherzlu
á það að mega njóta hverrar mínútu,
lifa lífinu lifandi. Umfram allt gildir
virðingin fyrir manneskjunni, að
heimiliskonur finni að þær séu metnar
sem manneskjur með sitt stolt og sína
sjálfsvirðingu. Það leitumst við við að
tryggja sem bezt. Guðrúnu er þakkað
gott spjall og íbúum Foldabæjar sem
og öllu starfsfólki alls góðs óskað.
Hinn góði heimilisblær leynir sér
hvergi og þannig á það einmitt að
vera. H.S.
Stiklur
Kveðið á Reylcjalundarárum ('48 - '51)
Kyrrð er yfir láði og legi
lækkar sól og kveldar brátt.
Einn ég geng á grýttum vegi
í gæfuleit, þótt halli degi.
Samt ég geng í sólarátt.
Og svo nýlega til gamans gert.
Vísa þessi er varla góð
vafasöm og snúin.
í mér þessi ósköp stóð,
en er þó loksins búin.
Sveinn Indriðason
Þessi litla en ljúfa sending barst ritstjóra frá þeim mæta
baráttumanni í málefnum gigtsjúkra, Sveini Indriðasyni. Mættum
við fá meira að heyra.
Og svo kom hér góðvinur blaðsins Guðmundur Mikaelsson og
gaukaði þessari vorvísu að ritstjóra, ásamt með öðru efni sem m.a.
verður birt. En vísan er svona:
Kyrrt er nú um byggð og ból
brosir sól í varpa.
Vaknar allt af vetrarblund
vorsins ómar harpa.
Guðmundur Mikaelsson.
Gaman væri ef fleiri létu frá sér heyra.
H.S.
Hlerað í hornum
Hafnfirðingur kom heim eftir 13
mánaða úthald á sjónum og unga
konan tók á móti honum með nýfætt
barn. Hafnfirðingurinn var afar
stoltur af barninu og sagði félögum
sínum frá, en þeir töldu af og frá að
hann gæti verið faðirinn. “Og það
held ég nú bara”, sagði sjóarinn, “það
veit ég ekki betur en að það séu tvö ár
á milli okkar bræðra”.
***
Tveir prestar tóku tal saman og sá
yngri spurði þann eldri hvemig hann
færi að afmarka bænastundina og
lengd hennar þegar sagt væri: Vér
skulum biðja og í hljóði beðið. Þá
sagði sá eldri: “Ja, ég tel nú bara upp
að tíu í huganum”.
***
Adam var að kvarta við Drottin og
kvaðst vera orðinn leiður á Evu sinni.
Drottinn gerði honum tilboð um að
útvega honum mikla hasarskvísu, en
hann yrði að greiða vel fyrir: hægra
auga, eyra, handlegg og fleira smálegt
sem Adam var þó sárt um. Hann
spurði því Drottin: “En hvað fæ ég
fyrir eitt rifbein?”
Heyrt í fjölmiðli nýlega: “Eg hefi
arfleitt þetta göngulag frá honum
föður mínum”.
Kona ein sagðist aldrei tvítóna neitt
við hlutina, jafnvel þó þeir væru
bévað taðrak. Hún meinti víst tvínóna
og kraðak.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
39