Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2000, Blaðsíða 39

MS félag Islands
segir sig úr OBI
r
Ahaustmánuðum barst hingað bréf frá stjórn MS félags Islands þar
sem tilkynnt var að stjórnin hefði ákveðið að félagið segði sig úr
Öryrkjabandalagi íslands. Samkvæmt lögum Öryrkjabanda-
lagsins var ljóst að úrsögn þessi tæki í fyrsta lagi gildi um næstu áramót
eftir þetta tilskrif, en svo hefur nú orðið.
Þetta þóttu mönnum hér á bæ hryggileg tíðindi og í svarbréfi var þess
óskað að formlegar ástæður úrsagnar væru tilgreindar svo og var þeirri
ósk beint til stjórnar MS félagsins að slíkt mál sem þetta yrði tekið upp til
afgreiðslu á aðalfundi félagsins eða a.m.k. félagsfundi.
í svarbréfi MS félagsins s.s. í upphafsbréfi var ýjað að afskiptum
Öryrkjabandalagsins af innri málum MS félagsins og þar vísað til átaka í
félaginu varðandi aðalfund þess á þar liðnu vori þar sem sagt var að
áhrifamenn úr röðum Öryrkjabandalagsins hefðu komið við sögu þeirra
innra átaka.
Ekki skulu frekar rakin sár og um margt undarleg bréfaskipti hér um en
á aðalstjórnarfundi Öryrkjabandalagsins í desember var mál þetta tekið
fyrir og lýstu menn þar bæði hryggð og undrun yfir þessari
stjórnarákvörðun MS félagsins. Framkvæmdastjóra var falið að ræða við
forystu MS félagsins sem og var gjört af honum og félagsmálafulltrúa en
frá MS félaginu mættu formaður og varaformaður félagsins.
Niðurstaðan var sú að þau tvö héldu fast við úrsögn og í kjölfarið send
hingað ítrekun úrsagnar. Samkvæmt þessu telst MS félagið því miður
ekki lengur til aðildarfélaga bandalagsins, nafn þess því þurrkað út af
forsíðu þessa tölublaðs af Fréttabréfi ÖBÍ og þetta þá einnig að öllu
óbreyttu síðasta eintakið sem ágætir félagar MS félagsins fá í hendur.
Framkvæmdastjóra þykir þessi niðurstaða hin sárgrætilegasta bæði í
ljósi mikils stuðnings héðan við félagið á umliðnum árum svo og sakir
þess að hann veit þess engin dæmi að Öryrkjabandalagið sem slikt, en að
því snýr úrsögnin, hafi nokkru sinni hið minnsta hlutast til um málefni MS
félagsins, ekki frekar en annarra aðildarfélaga sinna.
Einlæg von hans er sú að aftur megi upp rofa og MS félagið verði á ný
ein styrkra stoða Öryrkjabandalagsins.
H.S.
Glöggum bæklingi gjörð skil
brekkan væri snarbrött og snjórinn
lítill og þetta væri hálfgerður ís og al-
veg snarbrjálað sleðafæri. Hann
sagði mér að ég skyldi reyna að fara í
hálfgert svig niður fjallið og ég lofaði
því. Svo settist ég á sleðann og
Wolfgang ýtti mér af stað. Sleðinn
fór á fljúgandi ferð. Ég varð hræddur
og mundi eftir orðum Wolfgangs. Ég
sveigði dulítið til vinstri, svo aftur til
hægri. Sitthvoru megin við brautina
voru tré. Mér tókst með því að sveig-
ja til og frá að halda mér á hæfilegri
ferð. Svo kom rosaleg brekka og
sleðinn bókstaflega flaug. Ég beygði
til hægri, bremsaði og sleðinn snérist
til vinstri. Ég reyndi að rétta hann af,
hann fór beint niður íjallið og ég
sveigði til vinstri og of mikið upp í
fjallið. Sleðinn stansaði og brunaði
svo afturábak niður ijallið. Ég missti
stjórn á honum. Sleðinn valt. Ég rann
niður brekkuna á bakinu eða á hliðin-
ni og sleðinn á eftir. Ég reyndi að
krafsa í ísinn, en ferðin jókst. Ég sá
að hausinn á mér stefndi á næsta tré.
Með einhverjum ofurkrafti tókst mér
að snúa mér við. Sleðinn fór á undan.
Lappirnar kræktar í hann og ég rann
á fleygiferð niður ijallið og beið þess,
sem verða vildi.
r
Eg heyrði öskur og heyrði
Wolfgang vin minn reyna að
halda í við mig, en hann hvarf og allt
hvarf og bara hvít auðnin var þarna
og ég á bakinu með sleðann á undan.
Allt í einu kvað við brak, og ég snar-
stansaði og eitthvað hvolfdist yfir
mig. Það var Wolfgang. Sleðinn
hafði farið út í kantinn og stoppað á
vírneti eða tré. Við Wolfgang reynd-
um að rétta sleðann við og tókst það.
Eftir nokkurt hik settist ég á sleðann
aftur og Wolfgang stóð þétt við hlið-
ina á mér. Ég lét mig vaða niður það
sem eftir var af brekkunni og stansaði
við efri skíðalyfiuna og tók mér far
niður fjallið með lyftunni. Ég hef
ekki árætt síðan að fara niður Alpana
á skíðasleða og ráðlegg engum að
gera það, nema kunna að stýra slíku
farartæki. Þegar ég kom heim í gamla
húsið um kvöldið og hópurinn hafði
skemmt sér vel yfir “afreki” mínu,
settist ég niður og reit afmælisgrein
um Jón Múla. Skyldi greinin hafa
orðið eitthvað á annan veg, hefði ég
eytt heilum degi í hana?
Gísli Helgason.
Gigtarfélag íslands hefur gefið út
afar snotran bækling sem ber
heitið: Gigtarsjúklingurinn og vinnu-
umhverfi tölvunnar. Undirfyrirsögn
er: Tölvur nýtast gigtarsjúklingum.
í bæklingnum er frá því greint að í
samvinnu við hin Norðurlöndin hafa
Gigtarfélag íslands og Hjálpartækja-
miðstöð TR mótað hagnýtar leið-
beiningar um rétta hönnun og upp-
setningu vinnuaðstöðu við tölvur
fyrir gigtarsjúklinga. Þessar leið-
beiningar eru á netfangi: www.nor-
drit.org-
Þar er m.a. að finna þessi atriði:
Möguleikar tölvunnar, líkaminn og
gigt, búnaður við tölvuvinnu og leið-
beiningar um val á búnaði og inn-
réttingum.
í bæklingnum segir að gigtar-
sjúklingar hafi aðeins nýtt sér mögu-
leika tölvutækninnar að takmörkuðu
leyti, tilraun þvi gjörð til að bæta þar
úr.
Vefurinn er ætlaður öllum sem
starfa við uppsetningu vinnuaðstöðu
við tölvur og aðlögun hjálpartækja.
Með fylgir svo bæklingnum eyðublað
fyrir umsókn um inngöngu í Gigtar-
félagið en þess ágæta kjörorð er:
Byggjum upp og bætum líðan.
H.S
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
39