Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2000, Blaðsíða 46

GLÆSILEGT HEIMILI
Á AKRANESI
Undirritaður hefur átt sæti í
stjórnarnefnd um málefni
fatlaðra allar götur frá árinu
1980 að fjórum árum undanskildum
og ætti því að hafa getað fylgst
þokkalega með framvindu mála á
framkvæmdasviði,
þar sem aðalverkefni
stjórnarnefndarinnar
hefur verið og er að
úthluta fé Fram-
kvæmdasjóðs fatl-
aðra. Sé til sögu þess
sjóðs litið þá eru þau
ótrúlega mörg og
margvísleg verkefnin
sem sjóðurinn hefur
komið að, ýmist fjár-
magnað alveg eða
styrkt myndarlega og
margar vígsluathafnir
hafa fram farið á
þessum tíma og
margt einnig verið
gjört annað sem
hljóðara hefur farið.
Hugleiðing af þessu
tagi er eðlileg, þegar
ný framkvæmd hver í gagnið kemst
s.s. nú var uppi á Akranesi og hugur
manns hvarflar þá eðlilega til þess
allsleysis sem alltof víða ríkti og var
einkenni þessa málaflokks fyrir 20
árum.
Hversu svo sem mönnum þykir
seint sækjast á veginum fram þá
mega menn aldrei missa sjónar á
þeim gífurlegu breytingum sem
orðið hafa, þeim íjölmörgu verk-
efnum sem í framkvæmd hafa
konrist svo tugum skiptir ef ekki
hundruðum á þessum tíma.
Við sem í stjórnarnefnd störfum
höfum lengi vitað af brýnni
heimilisþörf á Vesturlandi, heima-
menn þar með hann Magnús Þor-
grímsson, framkvæmdastjóra svæð-
isskrifstofunnar í Borgarnesi í farar-
broddi fremst, hafa verið óþreytandi
að sækja á um ijármagn, svo heimili
þetta mætti að virkileika verða. Og
nú í ársbyrjun 2000, nánar tiltekið
25. jan. sl. var þetta heimili orðin
áþreifanleg staðreynd og íbúarnir 6
sem þarna eru í höfn með heimili sitt
munu hafa flutt inn beint í kjölfarið
á vígslunni. Fyrst að vígsluathöfn-
inni sjálfri. Það var sannarlega
margt um manninn á heimilinu
þennan hlýja janúardag þegar
Magnús Þorgrímsson ávarpaði gesti
og bauð okkur öll velkomin til vina-
fundar. Hann fagnaði mjög þessum
langþráða áfanga og kvað marga
hafa lagt mikið af mörkum. Heim-
ilið væri hannað og búið þannig að
þarfir einstaklinganna hefðu verið
fremst í fyrirrúmi. Allir sem að
hefðu komið ættu þakkir sínar s.s.
félagsmálaráðuneyti, stjórnarnefnd
um málefni fatlaðra, svæðisráð
Vesturlands og fleiri.
Arkitekt heimilisins Arni
Kjartansson, aðalverktakinn Trés-
miðjan Kjölur svo og undirverktakar
hefðu afar vel að unnið.
Óskaði væntanlegum íbúum til
hamingju og að þeir mættu eiga
þarna góðar og gefandi stundir og
birturíka framtíð.
áll Pétursson félagsmálaráð-
herra kvað heimilið einkar
glæsilegt, meðgöngutími verið lang-
ur en því meiri gleði þegar í gagn
kæmist. Þessi úrræði væru dýr og
því saxaðist seinna en ella á bið-
listana en þar að ötullega unnið.
Mikil gróska væri í málaflokknum
og í hans ráðherratíð hefði ijármagn
til málefna fatlaðra
aukist um 85%.
Minnti á yfirfærslu
þessa málaflokks til
sveitarfélaganna
sem þá tækju við
rekstri sem væri upp
á yfir 4 milljarða.
Aðalatriðið það að
það fólk nyti heimil-
isins sem þar ætti að
búa og þeim óskað
velfarnaðar og lýsti
þar með heimilið
formlega í notkun
tekið.
Snorri Þorsteins-
son formaður svæð-
isráðs flutti snjalla
tölu. Hann kvað
menn hafa beðið
lengi góðra hluta en
mikil væri nú ánægjan þegar stað-
reynd væri orðin. Hér væri bæði
hlýlegt og notalegt. Snorri riljaði
upp sögu þessara tuttugu ára frá því
lögin um þroskahefta og öryrkja
tóku gildi. Þau lög hefðu í raun
verið neyðarlög, aðbúnaður víða
skelfilegur, á Vesturlandi komið al-
gjörlega að auðu landi.
Fyrsta verkefnið þar sambýli ijöl-
fatlaðra á Akranesi, þróunin síðan
hröð, æ meiri áhersla lögð á sjálf-
stæða búsetu þroskaheftra. Fram-
tíðarsýn sú að tryggja hverjum og
einum búsetu við hæfi, gjöra allt til
að vinna sem bestan bug á fötlun-
inni.
Snorri bað menn fara með fullri
gát í yfirfærslu málefna fatlaðra frá
ríki til sveitarfélaga, þar væri
nauðsyn brýnust að tryggja í öllu rétt
fatlaðra.
Ingibjörg Pálmadóttir heilbrigðis-
ráðherra talaði því næst fyrir hönd
Gestir hlýða á ráðherra félagsmála fagna þessum áfanga.
46