Íþróttablaðið - 01.09.1948, Blaðsíða 34

26
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
það því alls 12 menn af 20, sem stukku
hærra en Torfi. 3 stukku jafnhátt og
4 lægra.
Úrslitin fóru fram á mánudag og tóku
4 tíma, enda flýtti rigningin ekki fyrir.
Byrjunarhæðin var 3,60 þá 3,80, 3,95,
4,10, 4,20 4,30 og loks 4,40 m. Á 3,95
féll Svíinn Lindberg út og Smith fór ekki
yfir fyrr en við 2. tilraun. Á næstu hæð
4,10 m. byrjaði mannfallið fyrir alvöru,
enda var nú byrjað að rigna og aðstæður
allar hinar hrikalegustu fyrir svo fín-
gerða íþrótt sem stangarstökk. Endur-
tókst þarna sama sagan og i Berlín 1936,
nema hvað nú var ekki farið að dimma
eins mikið og þá. 1 fyrstu umferð fóru
aðeins 2 yfir (Kaas og Kataja), í ann-
arri fóru Bandaríkjamennirnir Richards
og Smith yfir, en sá þriðji, Morcom, sat
yfir! Hefir ef til vill ætlað að leika
sama bragðið og Björn Paulsson í há-
stökkinu eða viljað hlífa sér vegna hné-
meiðsla. Loks fór Sviinn Lindberg yfir
í síðustu tilraun, en hinir, Barbarosa,
Göllers, Olenius og Vincentc, . felldu í
öll skiptin.
Ráin var nú hækkuð upp í 4,20. Kaas
byrjaði og felldi í fyrsta skipti í keppn-
inni. Kataja reyndi næst og hóf tilraun
sína þrátt fyrir öskur og óhljóð áhorf-
endanna vegna 5 km. hlaupsins. Hann
stóð i polli, hljóp yfir poll •— og yfir
rána án þess að snerta hana. Hann
fékk mikið klapp og setti um leið skrekk
í hina keppendurna sér í lagi Banda-
ríkjamennina, því að nú þúrftu þeir að
fara 4,30 til að vinna hann. Lundberg
var næstur og felldi, þá Morcom og
Richards sem og felldu báðir og loks
Smith, sem fór vel yfir. í annarri til-
raun tókst Richards að komast yfir,
en Kaas, Lundberg og Morcom felldu
í bæði skiptin. Urðu það mörgum von-
brigði sérstaklega er hætt við að Mor-
com hafi séð eftir að sleppa 4,10, því
nú lækkaði hann úr 4. sæti í 6. sæti og
fékk bókað úrslitaafrekið 3,95 m.! En
þeir voru hreint ekki öfundsverðir ves-
lings stangastökkvararnir af því að híma
þarna í rigningunni og eiga svo að gera
sitt bezta á 10 til 15 min. fresti með
rennblauta og hála stöng i höndunum.
Nú var hækkað í 4,30 m. og brá þá svo
við að Kataja kolfelldi, var langt frá
því að hann hefði það. Richards og
Smith felldu einnig og var Smith þó
mjög nálægt Því að fara yfir. 1 annarri
umferð felldu allir þrir, Kataja jafn-
fjær því að fara yfir og áður, en. Smith
felldi með hendinni eftir að vera kom-
inn yfir! Nú fór að fara um mannskap-
inn, ætlaði Kataja að vinna báða Banda-
ríkjamennina á því að hafa færri föll,
þótt hæðin væri sú sama? Kataja reyndi
nú í síðasta sinn, en felldi — enda bú-
inn að gera það gott. Nú höfðu Banda-
rikjamennirnir 2 tækifæri til að bjarga
heiðri sínum, en þeir hafa jafnan unnið
þessa grein á Olympíuleikunum. Ric-
hards vandaði Sig, en allt kom fyrir ekki
og ráin féll. Nú var aðeins eitt stökk
eftir. Smith greip stöngina, fór sér að
engu óðslega og hljóp öruggt að ránni,
hóf sig upp og yfir án þess að koma
við hana. Það ótrúlega hafði skeð. Taug-
ar Smiths brugðust ekki á úrslitastund-
inni og nú gekk hann út úr gryfjunni
sigri hrósandi. Kataja óskaði honum til
hamingju með sigurinn, sem var vel
verðskuldaður, þegar öllu var á botninn
hvolft. Litlu síðar vær hækkað upp í
4.40 m. svona til málamynda, en nú
gat Smith ekki meira, enda voru að-
stæðurnar fyrir neðan aílar hellur. *
Guinn Smith hefir síðustu árin verið
einn af beztu stangarstökkvurum Banda-
ríkjanna og stokkið hæst 4,47 m., en
þeirri hæð hefir Morcom einnig náð
og Richards hefir stokkið 4,42 m. Að
þessu sinni var Smith öruggastur og
stökk einnig bezt.
LANGSTÖKK:
Heimsmet: 8,13 m. J. Owens, USA 1935.
Olympsmet: 8,06 m. J. Owens, USA 1936.
1. Willie Steele, USA . . 7,82 m.
2. Theo Bruce, Ástralía 7,55 m.
3. Herbert Douglas, USA 7,54 m.
4. Lorenzo Wright, USA 7,45 m.
5. A. Adedoyin, Bretlandi 7,27 m.
6. G. Damitio, Frakklandi 7,07 m.
Langstökkið fór fram annan keppnis-
dag leikanna, laugardaginn 31. júlí. Kl.
11 um morguninn hófst undankeppnin
í tveim flokkum, á sama hátt og í há-
stökkinu, en keppendur voru alls 22.
Lágmark til aðalkeppninnar var 7,20 m.,
en ef færri en 12 næðu því, áttu 12
beztu að fá að taka þátt í aðalkeppn-
Willie Steele vinnur langstökkiö.
inni. Nú var rauninn öll önnur en í
hástökkinu, því að Það voru aðeins 4
menn, sem náðu 7,20 og varð því að
bæta við næstu 8 mönnum. Þeir 4, sem
stukku yfir 7,20 voru Bruce og Douglas
úr fyrri flokknum og Steele og Wright
úr síðari flokknum. Tveir þeir síðar-
nefndu áttu lengstu stökkin, Steele 7,78
og Wright 7,53 m. Finnbjörn Þorvalds-
son var meðal 10 keppenda í síðari
flokknum. Hann fór varlega i fyrstu
umferð gerði gilt stökk, alllangt 6,89 m.
Góð byrjun. Hin stökkin 2 voru lengri
að sjá, en Því miður ógild. Eg gizka á
að miðstökkið hafði verið 7,10 til 7,20
og má því segja að hér hafi verið um
hreina óheppni að ræða. Nú var farið
að reikna út hverjir 8 stæðu næstir að
komast í aðalkeppnina. Sá síðasti, sem
„slapp inn“ reyndist vera með stökk-
lengdina 6,95 m., svo að Finnbjörn skorti
aðeins 6 cm. til að ná því marki. Annars
varð hann 14. af 22 keppendum, en hefði
getað orðið 6. og komist í úrslit ef hann
hefði gert gilt miðstökkið.
Aðalkeppnin hófst um 5-leytið sama
dag, en fór því miður fram hjá flest-
um áhorfendum vegna hlaupanna og slæ-
legrar tilkynningar. Stökkið var fyrir
öðrum enda vallarins og þvert yfir völl-
inn. Steele var langbezti stökkvarinn
og hefði eflaust stokkið um 8 metra ef
atrennubrautin hefði verið betri. Auk
þess þurfti hann að hlífa sér mikið
vegna meiðsla í öðrum fætinum, sem