Íþróttablaðið - 01.09.1948, Blaðsíða 45

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
37
eubúinn Choi, sem þoldi ekki hinn aukna
hraða, sem hann hafði sett upp í Því
skyni að ná foruztunni. Hlýtur það að
hafa verið sárt fyrir hann að geta ó-
mögulega haldið áfram þessa fáu kíló-
metra, sem eftir voru. Cabrera er því
orðinn fyrstur, en Gailly og Richards
eru mjög stutt á eftir. Um það bil 1
km. frá Wembleyvellinum herðir Gailly
á sér og tekur aftur foruztuna i sínar
hendur og þótt hinum tveim sé ekkert
um það að missa mann fram úr sér
síðasta spölinn, reynist þeim um megn
að halda í við Belgann. Nú heyrast óp
og köll inn á leikvanginn, hlaupararnir
eru að koma. Mér verður litið á klukk-
una, hún er 5,35 e. h. og um leið birt-
ist fyrsti hlauparinn í Maraþonhliðinu.
Það er Belginn Gailly, ungur og fríð-
ur sýnum, klæddur rauðum bol og hvít-
um buxum. En hvað er að sjá man
inn? Hann hleypur ekki, hann gengur
eða réttara sagt, haltrar inn á hlaupa-
brautina. Síðasti spretturinn, upp brekk-
una, hafði alveg gert út af við hann og
var hann orðinn sárþjáður maður á sál
og líkama. Með bendingum var honum
gefið til kynna að hann yrði að ljúka
einum hring inni á vellinum áður en
hlaupið væri á enda. Og hvílík sorgar-
tíðindi fyrir veslingsmanninn. Hann
haltrar þó í áttina út að beygjunni, en
í því kveður við óp mikið, annar hlaup-
ari hafði birzt í Maraþonhliðinu. Það
er Argentínumaðurinn Cabrera, svart-
Cabrera nær Gailly )t00 m. frá marki.
skeggjaður og myndarlegur náungi, og
allveg á sig kominn að því er virtist.
Belginn leit við og er hann sér hinn
sterklega keppinaut sinn, kemur skelf-
ingarsvipur á andlit hans. Hann tekur
smákipp, en það er vitanlega tilgangs-
laust. Cabrera fór fram úr honum rétt
við endamarkið (þegar hringur var eft-
ir) og fjarlægðist hann síðan meir og
meir. En þar með var ekki allt búið,
því 10 sek. seinna birtist þriðji hlaup-
arinn í hliðinu og var það enginn ann-
ar en Bretinn Richards. Og þótt hon-
um væri ákaft fagnað efast ég um að
nokkur áhorfandi hafi komizt hjá því
að finna til með veslings Belganum,
þegar Richards sigldi fram úr honum
250 m. frá marki. Cabrera er nú kominn
út á miðja beygjuna og á aðeins eftir
rúma 100 metra, en Richards virðist
einnig hafa fullan hug á að ná hon-
am líka og setur á fulla ferð. Það er
hinsvegar tilgangslaust, því bilið var
alltof langt, en eitthvað mun hann þó
hafa dregið á hann. Nú sleit Cabrera
snúruna sem Maraþonsigurvegari hinna
14. Olympíuleika og rétt á eftir kom
svo Richards á mikilli ferð. En þótt þeim
væri ákaft fagnað var eins og einhver
mara hvíldi yfir áhorfendunum, augu
flestra störðu nefnilega á Belgann, sem
enn var að bisa við að komast fyrir
síðustu beygjuna. Aftar en þriðji mátti
hann ekki vera, verðlaun varð hann að
fá fyrir dugnað sinn. Rétt í þessu birt-
ist fjórði hlauparinn í hliðinu, það er
Coleman gamli frá S.-Afríku, sem varð
6. á síðustu leikum. Hann er sporléttur
sá gamli og töltir inn á brautina og er
þegar byrjaður að eta upp hið 300 metra
langa bil milli sín og Belgans. Við
þetta er eins og örlítið meira líf færist
í þann siðarnefnda og með miklum erfiðis
munum tekst honum að skjögra áfram
alla leið í mark. Þungu fargi er létt af á-
horfendum, sem klappa hinum hugdjarfa
Belga lof í lófa. En nú er píslargang-
an á enda og hann hnígur í faðm þjálf-
ara síns, sem kælir hann með votum
svampi. Siðan er hann borinn á bör-
um út af vellinum. Og svo máttfarinn
var hann að hann gat ekki tekið á móti
verðlaununum klukkutíma síðar.
Nú víkur sögunni að hinum keppend-
unum. Coleman kom í mark sem fjórði
maður,, þá verður nokkur bið, en síð-
Delfor Cábrera, Olympíusigurvegarinn í
Maraþonhlaupimi kemur í mark.
an birtist Argentínumaðurinn Guinez.
Þá kemur loks fyrsti Norðurlandabú-
inn, Svíinn Östling, síðan Norðmaður-
inn Systad rétt Þar á eftir mjög létt-
ur og loks þriðji Argentínumaðurinn.
Nú verður smá hlé en þá birtist Dan-
inn Larsen. Og þótt hann sé mjög vel
á sig kominn er hann svo utan við sig
að hann hleypur tvo hringi á vellinum
í stað eins. Hafði enginn sinnu á því
að stöðva hann. Næsti maður, Heino,
hafði næstum leikið þetta eftir þegar
hann var stöðvaður. Benti Heino þá á
Danann, sem var aðeins 10 sek á undan
honum og vildi ekki hætta. Að lokum
tókst þó að sannfæra hann um að hlaupið
væri þegar búið. Annað sögulegt atvik
kom og fyrir þegar fyrsti Bandaríkja-
maðurinn kom í mark. Var þá verið að
leika þjóðsöng Bandaríkjanna vegna verð
launaafhendinga í skilmingum. Hafði
hlauparinn ekki fyrri lokið skeiðinu en
hann staðnæmdist, sneri sér við, horfði
á fánann sinn og stóð þannig grafkyrr
meðan þjóðsöngurinn var leikinn.
Síðan héldu hlaupararnir áfram að
tínast inn á völlinn, hver á fætur öðr-
um þar til 28 voru komnir, þá voru ekki
fleiri eftir, því 13 höfðu gefist upp. Síð-
asti maður að marki var Bretinn Jones
á 3 kl. 9 mín og 16 sek.
Þar með var þessu sögulega hlaupi
lokið. Þótt það hafi ekki verið fallegt