Íþróttablaðið - 01.12.1991, Blaðsíða 47

er hafi verið aðal leikmaðurinn í und-
ir 21 árs landsliðinu, þegar Vogts
stjórnaði því, og uppáhaldið lands-
liðsþjálfarans, neyddist Vogts til að
taka hann út úr landsliðshópnum.
Hið sama neyddist Vogts til að gera
við annan leikmann og þátttakanda í
Ítalíusirkusnum, sem einnig mátti
þola margt mótlætið síðasta vetur.
Thomas litia Hássler, þáverandi leik-
mann Juventus og nú AS Roma.
Hann vildi aldrei fara til Juventus í
upphafi en varð að sætta sig við það,
þar sem tilboð Juve var 5 milljónum
marka hærra en tilboð Roma. Og þá
hafði Hássler litli lítið að segja. Svo
kom í Ijós að hann passaði alls ekkert
inn íliðiðogengan veginn inn ífram-
tíðaráform þjálfarans. Hassler, sem
þykir jafn viðkvæmur og Klinsmann
er umhverfissinnaður eða Littbarski
fyndinn, brá alvarlega við þessi tíð-
indi og leið kvalir það sem eftir lifði
vetrar, svo miklar að hann missti að
lokum alveg taktinn í leik sínum.
Berti Vogts fullyrðir hins vegar alltaf
að það sé aðeins tímabundið og sam-
kvæmt frásögn Hásslers sjálfs hringj-
ast þeir Vogts alltaf á vikulega. Vogts
segist vilja minna Hássler stöðugt á
að þýska landsliðið sé heimili hans.
Og Hássler saknar Köln og grætur
daga sína þar og Kölnarar gráta Háss-
ler... En nú er Hássler kominn til
Rómar þar sem félagi hans og vinur,
Rudi Völler, bíður eftir honum og þar
gengur honum áreiðanlega betur.
HVER ER SJÁLFUM SÉR
NÆSTUR
Mesta peningagalleríið fór fram í
kringum fyrirliða þýska landsliðsins,
Lothar Mattháus, og þar komu fram
allir þeir klækir og allar þær flækjur
sem fram geta komið í kringum einn
knattspyrnumann. Lothar þykir vera
gott dæmi um leikmann sem hefur
náð svo sterkri stöðu að hann getur
látið hina valdamiklu forseta félags-
liða víða um heim sitja og standa eins
og honum sýnist hverju sinni. Þessa
stöðu er fullyrt að Lothar hafi nýtt sér
til fulls síðastliðið vor. Eftir óskaplega
gott gengi leikmannsins á síðasta
keppnistímabili fannst honum að nú
væri tími til kominn að fá einhverja
umbun alls síns erfiðis. Hann hefur
nefnilega ekki verið með jafn háar
tekjuroghonum þykir hann eiga skil-
Thomas Hássler: Ekki pláss fyrir
þennan litla viðkvæma mann í hörð-
um heimi peningafótboltans. Háss-
ler var ávítaður fyrir að gefa alltaf
allt sitt í leiki Juventus, hvernig sem á
stóð; „Hvers virði ertu okkur meidd-
ur," var hreytt í hann. Hér ásamt
forseta Köln, þegar hann kvaddi fé-
lagið.
ið. Á síðasta keppnistímabili hafði
hann t.d. aðeins helminginn af því
sem hollensku stjörnurnar Gullit og
Van Basten höfðu, eftir því sem þýsk-
ir fjölmiðlar fullyrða. Við þetta gat
hann ekki sætt sig og hafði samband
viðforsvarsmenn spænska stórliðsins
Real Madrid og sagði sínar farir ekki
sléttar af dvölinni hjá InterMilan. Bar
fyrir sig að þjálfarinn væri illþolandi
og hann hlustaði ekkert á hvað Lot-
har hefði að segja um leikskipulag
liðsins og annað þess háttar. Síðan
lýsti Lothar yfir óskaplega miklum
áhuga á að leika með Real Madrid og
bætti við hversu mikið hann langaði
að læra spönsku, kynnast Spáni og
„takast á við ný verkefni". Lothar lét
alls þessa getið við fjölmiðla en
gleymdi því alveg að tilboð Spánverj-
anna, sem strax voru áhugasamir,
hljóðaði upp á hækkun árslauna
hansúraumum2,5 milljónum marka
í 15 milljónir.
AÐ EIGA TRYGGA
FRAMTÍÐ
Pellegrini, hinn moldríki forseti
Inter Milan, bauðst á móti til að
hækka nettóárstekjur Mattháus um 1
milljón og stórmannlega þakkaði
stjarnan boð Spánverja og ákvað að
leika áfram með Inter. Enda hafði
sjálfur Beckenbauer látið í sér heyra
gegnum blöð þar sem hann ráðlagði
leikmanninum að fara alls ekki til
Spánar, þangað hefði hann ekkertað
sækja. „Ég hef þegar haft samband
við Mattháus," sagði Beckenbauer
áhyggjufullur við fréttamenn, eins og
hann væri að leiðbeina skólastrák
sem seint ætlaði að læra. Mattháus
var ófeiminn að láta fjölmiðla fylgjast
með samningum sínum og lokavið-
ræðurnar við Pellegrini fóru fram í
síma þar sem allir þeir blaðamenn
gátu hlustað sem vildu, en stjarnan
var þá í Þýskalandi við landsliðsæf-
ingar. Menn fundu þessum samn-
ingaferli Mattháus ýmis orð en flestir
virtust sammála um að hann hefði
hreinlega kúgað forseta Inter til að
hækka við sig launin. Aldrei hefði
nokkur alvara verið að baki viðræð-
um hans við Real Madrid. ímynd
hans meðal almennings beið hnekki
vegna þess arna, hann var í mörgum
lesendabréfum sakaður um óstjórn-
lega peningagræðgi og um þverbak
þótti mörgum keyra þegar landsliðs-
fyrirliðinn skýrði málið á þann hátt
að hann hefði þurft að tryggja fjár-
hagslega framtíð sína. Og talaði rétt
eins og hann hefði fram að þessu
skrimt á lágmarkslaunum. Svo voru
minnugir blaðamenn fljótir að rifja
upp að rökin sem Mattháus notaði,
um áhuga sinn á spönskunni og nýj-
um verkefnum, hafði hann áðurgefið
lítið fyrir. Árið 1986, þegar þáverandi
Þýskalandsmeistarar Bayern
Munchen héldu lokahóftil að fagna
sigrinum, lýsti danski leikmaðurinn
Sören Lerby þvíyfirfyrirframan sjón-
varpsvélarnar að hann ætlaði að
skipta yfirtil Frakklandsog leika með
AS Monaco. Hann notaði einmitt
klisjuna um tungumálið og nýju
verkefnin sem rök fyrir félagsskiptun-
um og þá hristust axlir Lothar Matt-
háus svo mikið af vanþóknun og
hlátri að kampavínið hans skvettist
yfir nærstadda. Og fleiri sögur komu
upp á yfirborðið. Rifjuð voru upp
ummæli frá sama ári, 1986, en þá
sagði Lothar í viðtali að konan hans
sæi um öll peningamálin á heimil-
inu, hún væri meira að segja fjandi
klár, gæti jafnvel margfaldað sparifé.
Hún hefði gert eitthvað með kana-
díska dollara nýverið, hann vissi ekki
nákvæmlega hvað en árangurinn
væri eftirtektarverður, 16,8% hagn-
aður... Svo lengi lærir sem lifir.
47