Íþróttablaðið - 01.12.1991, Blaðsíða 30

Texti: Guöni Halldórsson
greinum ávallt verið í hópi þeirra
fremstu. Finnskar frjálsíþróttakonur
hafa einnig getið sér gott orð síðasta
aldarfjórðunginn. Vitaskuld hafa
komið mislöng árabil þar sem Finnar
hafa ekki átt menn alveg ífremstu röð
en aldrei þó langt frá heimstoppin-
um. Slíkt hefur meira að segja átt við
um finnska langhlaupa, sem Finnar
er þó hvað þekktastir fyrir. Ein grein
sker sig þó úr, þ.e. spjótkast karla.
Finnar hafa alla öldina átt menn í
hópi tíu bestu spjótkastara heims og
mörg árin fjóra til fimm menn af tíu
bestu.
Ennfremur hefur heimsmetið í
greininni verið í þeirra eigu stóran
hluta síðustu áttatíu ára. Það segir
samt lítið um stöðugleikann sem
áður er getið. Miklu heldur ber að
skoða afrekaskrár ígegnum árin til að
sannfærast um þessa ótrúlegu færni
alla tíð. Nokkur ártöl skulu hér til-
færð af handahófi, 1930 (5 af 10
fremstu), 1936 (4 af 10), 1946 (4 af
10), 1954 (4 af 10), 1984 (3 af 10),
1991 (3 af 10).
Seppo Raty sést hér kasta spjótinu
96,96 metra.
FINNARNIR
ENN OG AFTUR
Fyrsta september sl. lauk þriðja
Heimsmeistaramótinu í frjálsíþrótt-
um í Tokyo. Islenskum sjónvarps-
áhorfendum gafst kostur á að fylgjast
með ágætum útsendingum frá mót-
inu í Ríkissjónvarpinu.
Nýjum nöfnum skaut upp á topp-
inn í hinum ýmsu greinum og eftir-
tektarvert var hversu margar þriðja
heims þjóðir komu fólki á verðlauna-
pall. Eitt breytist þó ekki - í spjótkasti
karla komu, sáu og sigruðu Finnarnir
enn og aftur.
Frjálsíþróttir eru þjóðaríþrótt
Finna og hefur svo verið alla þessa
öld. Þótt umheimurinn hafi harla lítið
vitað um þetta norðlæga land, annað
en að mikla skóga og timburiðnað sé
þar að finna auk mikils fjölda stöðu-
vatna, þá hefur umheimurinn þó lært
af langri reynslu að búast við frábær-
um frjálsíþróttamönnum þaðan.
Frá því að reglur voru samræmdar
og tekið var að halda meta- og af-
rekaskrár IAAFárið 1914 hafafinnskir
frjálsíþróttamenn í hinum ýmsu
Ástæður fyrir þessum ótrúlega
góða árangri, jafnt í spjótkasti sem og
í öðrum greinum frjálsíþrótta, er lík-
lega að finna í geysilegum áhuga al-
mennings svo og myndarlegum
stuðningi yfirvalda á hverjum tíma.
Ríkið (í gegnum finnsku Ólympíu-
nefndina) greiðir 80% af kostnaði
finnska frjálsíþróttasambandsins og
virðist enginn skortur á peningum til
þessara mála enda er engu líkara en
að um stórfyrirtæki sé að ræða þegar
höfuðstöðvarnar í Helsinki eru heim-
30