Morgunblaðið - 19.03.2020, Qupperneq 41

✝ Herdís ÓlínaGuðmunds-
dóttir fæddist 12.
febrúar 1932. Hún
lést 8. mars 2020.
Dóttir hjónanna
Guðmundar Sveins-
sonar, f. 27.1. 1887,
d. 7.8. 1967, og Sig-
urborgar Þorvalds-
dóttur, f. 14.5.
1883, d. 3.10. 1978.
Systkini Herdísar
voru Kristinn, Þuríður, Þorvald-
ur, Pálína María, Hlíf, og Sigrún
Friðrikka, þau eru öll látin.
Samfeðra systkini voru Jón,
Guðlaug Halldóra, Guðmundur
og Halldór Lárus en þau eru öll
látin. Herdís giftist eftirlifandi
eiginmanni sínum, Guðmundi,
11. maí 1957 og eru börn þeirra:
A. Einar, f. 2.11. 1957, giftur
þau Hákon Óttar, hans kona er
Oddný Friðriksdóttir Árdal og
eiga þau 2 börn, Herdís Ólína,
sambýlismaður Þorsteinn Guð-
mundsson. E. Margrét, f. 14.2.
1969, hún á soninn Kristoffer
Napoleon Lindström.
Herdís ólst upp á Flateyri við
Reyðarfjörð og stundaði þar öll
störf sem til féllu hvort sem það
var um að ræða sveitastörf eða
að aðstoða við veiðar úti á sjó
eða að ferja fólk yfir fjörðinn.
Heimaskóli var rekinn á heim-
ilinu fyrir sveitinna og þar áttu
allir skjól sem á þurftu að halda.
Herdís tók að sér að sauma á
fólk í sveitinni enda einstaklega
lagin, hún sat yfir konum í
sængurlegu og upp frá því fór
hún til náms í ljósmóðurfræði og
seinna settist hún á ný á skóla-
bekk í Húsmæðraskólanum í
Reykjavík. Hún starfaði síðan
sem ljósmóðir, fyrst á Reyð-
arfirði og síðan í Neskaupstað í
nánast 40 ár. Herdís lét af störf-
um árið 1996.
Útförin fór fram í kyrrþey 16.
mars 2020.
Anítu Herold, og
börn þeirra eru
Matthias, f. 26.2.
1983, giftur Maja
Nyvold og eiga þau
2 börn, Sune giftur
Malene Wigant dec-
ker og eiga þau 1
barn, Magnús, unn-
usta hans er Maria
Schytter, B. Óskírð,
f. 28.11. 1958, d.
29.11. 1958. C. Guð-
mundur Sveinn, f. 7.7. 1960,
giftur Margréti Sigurðardóttur,
þeirra börn eru Berglind
Bjarný, sambýlismaður er Lasse
Berntsen og eiga þau 2 börn,
Sveinn Hjalti, giftur Sæunni
Magnúsdóttur, Ingvar Haukur
giftur Aephie Huimi. D. Hjörvar
Þór, f. 18.2. 1964, giftur Dagmar
Svanhvíti Ingvadóttur, og eiga
Ég kynntist tengdamóður
minni er ég var aðeins 17 ára
gömul, hún tók mér eins og hún
væri móðir mín og varð ég strax
ein af fjölskyldunni. Dísa að-
stoðaði mig við ýmislegt og sem
dæmi þá hjálpaði hún mér við
saumaskap og kenndi mér
hvernig ég ætti að bera mig að.
Eitt sinn er ég var að sauma
kjól á systur mína ætlaði ég að
láta systur mína sauma hnapp-
ana sjálfa á þá stoppaði Dísa
mig, það kom ekki greina, ég
ætti klára þetta, ég væri hvort
sem er nánast búin með þetta.
Dísa var einstakleg hláturmild
og gat fengið alla til að hlæja en
hún hafði einstaklega smitandi
hlátur. Hvernig Dísa gat þulið
upp alla ættina skildi ég aldrei,
hún gat haldið áfram löngu eftir
að maður tapaði hvar hún var
stödd. Hún ræddi oft um ætt-
menni sín úr Breiðafirði. Ótrú-
legan aldur kvenfólksins í ætt-
inni þar sem margar náðu yfir
100 ára aldri og sú elsta sem var
föðursystir hennar varð 106 ára.
Alla tíð meðan Dísa bjó fyrir
austan var alltaf bakað á laug-
ardögum fyrir alla vikuna og
hlóðust upp jólakökur, marm-
arakökur og kleinur eins og
enginn væri morgundagurinn,
það kom sem sagt enginn að
tómum kofum þegar skroppið
var í kaffi til hennar. Þegar ég
gekk með fyrsta barn okkar
Guðmundar Sveins þá kom ekk-
ert annað til greina en að fara
austur til hennar svo hún tæki á
móti fyrsta barnabarni sínu. Ég
taldi mér best borgið í hennar
höndum og endurtók það þegar
ég átti þriðja barnið mitt 9 ár-
um seinna. Við Guðmundur
Sveinn bjuggum á neðri hæð-
inni hjá tengdaforeldrum mín-
um í eitt ár og var þá auðvelt að
sækja sér handleiðslu á efri
hæðina hjá Dísu og var hún með
óendanlega þolinmæði. Ég man
aldrei eftir að hún skeytti skapi
sínu á nokkrum manni nema þá
kannski til að reyna að siða eig-
inmanninn. Samskipti hennar
við systur sínar og bróður fóru
oft fram í gegnum síma þar sem
mikið var skrafað og hlegið. Það
var algjört yndi að vera nálægt
þeim systkinum þegar þau hitt-
ust, mikið spjallað og svo þessi
ótrúlega smitandi hlátur. Það
voru ófáar flíkurnar sem hún
saumaði á mig og börnin og
held ég mikið upp á þær og eru
þær varðveittar vel. Nú seinni
ár ræddi hún oft á tíðum um
uppeldisárin, veru breska hers-
ins á Reyðarfirði hvað her-
mennirnir voru illa klæddir og
illa nærðir. Hvernig skotæfing-
ar þeirra hefðu haft áhrif á líf
íbúanna í sveitinni. Hún talaði
líka oft um ömmu gömlu sem
sat við kamínuna í eldhúsinu og
Perlu hundinn þeirra sem lædd-
ist undir pilsfaldinn hjá ömmu,
þar gat hún falið sig.
Dísa fór oft í fjallgöngur og
síðustu árin sín fyrir austan
áttu þær vinkonur Sigríður
Gunnars margar góðar stundir
við að klifra hin ýmsu fjöll. Mér
fannst oft að Dísa hlyti að vera
þindarlaus hún skildi okkur sem
yngri vorum oftar en ekki eftir
móð og másandi.
Fyrir um það bil 10 árum fór
minnisleysi að gera vart við sig
hjá Dísu og ágerðist með ár-
unum. Dísa bjó síðasta árið á
Skjóli þar sem henni leið ein-
staklega vel. Þar lést hún
morgni sunnudaginn 8. mars.
Í dag kveðjum við yndislega
eiginkonu, móður, tengdamóð-
ur, ömmu og lang-ömmu.
Elsku Dísa mín, hafðu þökk
fyrir allt.
Guð geymi þig.
Þín tengdadóttir,
Margrét Sigurðardóttir.
Nú kveð ég yndislega vin-
konu mína Herdísi Ólínu Guð-
mundsdóttur sem var mér afar
kær. Hún Dísa var alltaf til
staðar og með mannbætandi
nærveru. Hún var einstaklega
ljúf, hlý, klár, úrræðagóð og
með skemmtilegan húmor og
yndislegan hlátur.
Hún tók alltaf á móti mér
opnum örmum sama hvaða er-
indi ég átti. Það var ósjaldan
sem ég pakkaði niður fötunum
mínum í svartan ruslapoka þeg-
ar ég var lítil stelpa og var
ákveðin í að flytja bara yfir til
hennar Dísu minnar. Hún tók á
móti mér ef það var eitthvað
sem þurfti að ræða, mér er
minnisstætt þegar ég var að
labba með Ölver litla bróður
minn í kerrunni niður brekkuna
í gilinu við hliðina á Víðimýri og
hann datt úr kerrunni og fékk
skrámu á ennið. Fyrsta sem
mér datt í hug var að fara til
Dísu, sem bjó um hann, róaði
mig og gaf okkur kleinu og
mjólkurglas. Hún hafði nefni-
lega einstaka lagni við að taka
lífinu með stökustu ró.
Þegar ég fór síðan að fara á
skólaskemmtanir og böll seinna
mér gat ég leitað til hennar með
aðstoð við að sauma nýtt dress
og var því oft hent saman sam-
dægurs af Dísu og mömmu.
Mér fannst þær geta allt og þær
höfðu lausn á öllu. Um jólin
skiptumst við á fallegum gjöfum
og voru eiginlega ekki komin jól
hjá mér fyrr en ég hljóp yfir til
Dísu og Guðmundar til að óska
þeim gleðilegra jóla. Hún lagði
mikla alúð í kveðjurnar sem
komu frá henni og á ég ansi
Herdís Ólína
Guðmundsdóttir
margar vísur eftir hana sem ég
geymi.
Það var einstaklega ljúft að
koma til Dísu í kaffiboð enda
lagði hún alltaf svo fallega á
borð með dúk og fallegum serví-
ettum og kaffiborðið svignaði
undan heimabökuðum kræsing-
um.
Þegar ég var að ljúka há-
skólanámi mínu og var að skrifa
BA-ritgerðina mína fór ég aust-
ur um tíma. Þá bauð Dísa mér
herbergi hjá þeim Guðmundi
sem ég nýtti mér því það var
svo rólegt og gott að vera hjá
þeim og var það yndislegur tími
sem ég er mjög þakklát fyrir.
Það er erfitt að kveðja góða
vinkonu sem var svo góð fyr-
irmynd fyrir okkur hin. Mér
þótti óendanlega vænt um hvað
Dísa og Guðmundur voru dug-
leg að koma í öll afmæli og við-
burði seinna meir hjá okkur
fjölskyldunni, sem fór ört
stækkandi. Það var sérstaklega
gaman þegar Dísa og Guðmund-
ur komu í ferminguna hennar
Sigdísar okkar því hún fylgdist
sérstaklega með henni, enda
var hún mjög stolt af nöfnu
sinni og ég var einstaklega
ánægð að geta gefið dóttur
minni nöfn vinkonu minnar og
mömmu.
Dísa og mamma brölluðu ansi
margt saman og eftirminnileg-
astar eru allar gönguferðirnar
sem þær fóru í. Ég fékk að fara
með þeim í minni gönguferðir
og á ég endalaust af skemmti-
legum minningum frá þeim
tíma.
Ég minnist Dísu með þakk-
læti í huga og á margar ómet-
anlegar minningar.
Elsku Guðmundur, Margrét,
Hjörvar, Guðmundur Sveinn,
Einar og fjölskyldur, ég votta
ykkur mína dýpstu samúð.
Minning um yndislega mann-
eskju lifir áfram í hjörtum okk-
ar allra.
Ástarkveðja,
Matthildur.
MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. MARS 2020
 Fleiri minningargreinar
um Herdísi Ólínu Guðmunds-
dóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum.
Minningargreinar
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
INGI STEINARR GUÐBRANDSSON
lést mánudag 16. mars.
Útförin fer fram frá Seljakirkju föstudaginn
27. mars klukkan 13.
Athöfninni verður streymt beint á facebook-síðu Seljakirkju.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Hrafnistu í Boðaþingi fyrir
einstaka umönnun og kærleik.
Theodóra Hilmarsdóttir
Hildur Elísabet Ingadóttir Árni Þór Erlendsson
Sóldís Lilja Árnadóttir Glódís Hera Árnadóttir
Sálm. 17.5-6
biblian.is
Skref mín eru örugg
á vegum þínum,
mér skrikar ekki
fótur. Ég hrópa til
þín því að þú svarar
mér, Guð,...
Veist þú hvert eignir þínar renna eftir þinn dag?
Kynntu þér málið á heimasíðu okkar, www.útför.is.
Þar getur þú m.a. sett inn þínar forsendur
í reiknivél. Við aðstoðum þig við gerð
erfðaskrár, kaupmála og við dánarbússkipti.
Katla Þorsteinsdóttir,
lögfræðingur
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við fráfall, útför og
minningarathöfn yndislegrar móður okkar,
ELÍSABETAR KEMP
GUÐMUNDSDÓTTUR
fv. bankafulltrúa á Akureyri.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks
á bráða- og líknardeild Landspítalans.
Eva Þórey Haraldsdóttir Gunnar Jóhannsson
Ásdís Hrefna Haraldsdóttir Sigurður V. Guðjónsson
Ragna Haraldsdóttir Leó Jónsson
Sigurður Stefán Haraldsson Thamar Melanie Heijstra
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýjar kveðjur við andlát
ÓLAFS GUÐJÓNS EYJÓLFSSONAR
sem lést 3. mars.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á
Heilbrigðisstofnun Vestfjarða fyrir alúð og
umhyggju.
Systkini og aðstandendur
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
BJARNI TÓMASSON
rafvirkjameistari
lést á hjúkrunarheimilinu Fossheimum
14. mars.
Hjördís Þorsteinsdóttir
Þorsteinn Bjarnason Janni Högh
Laufey Ása Bjarnadóttir Guðmundur Þorri Jóhannes.
Arnar Bjarnason
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
HELGA VALDIMARSDÓTTIR,
lést í faðmi fjölskyldunnar á Landspítalanum
laugardaginn 7. mars.
Vegna þjóðfélagsaðstæðna verður útför
hennar auglýst síðar.
Jens Sigurðsson Jóna Björk Gísladóttir
Sigurlaug Lísa Sigurðard. Pálmar Tjörvi Pálmarsson
og barnabörn
Kærar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og kvöddu elskulegan föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa.
KRISTJÁN ARNFJÖRÐ
GUÐMUNDSSON.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
Hjúkrunarheimilisins Eirar 3.h. suður.
Jóna G. Gunnarsdóttir
Kristjana Kristjánsdóttir Pétur A. Maack
Hilmar S. Kristjánsson Josefine L. Kristjánsson
Ragnar K. Kristjánsson Helga J. Hallgrímsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN ÁRMANN EYJÓLFSSON
fyrrum skólameistari
Stýrimannaskólans í Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum Fossvogi
mánudaginn 16. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Anika Jóna Ragnarsdóttir
Ragnheiður Ármannsdóttir Leifur Björnsson
Ragnar Ármannsson Sigríður Kristín Axelsdóttir
Eyjólfur Ármannsson
Kristín Rósa Ármannsdóttir Jón Heiðar Ólafsson
barnabörn