Hvöt - 01.02.1939, Qupperneq 13

H Völ
11
fleiri freiatingum en dæmi er til
áður. Nú er fleira, semi glepur,
meira, ,sem hrekur af leið, erfið-
ara að átta sig, verra að halda
réttri stefnu.
Þegar vöxtur hljóp í fram-
leiðslluna eftir að landið fékk
sjálfsstjórn og atvinnumögu-
leikar jukust, rýmkaðist um
peningaráð manna og þeir
fengu meiru úr að spila. Fram-
larirnar voru stórfellidar. En
oft fylgir böggull skammrifi, og
svo var hér. Þegar fólkið tók að
hópast, saman á, mölinni og bæ-
irnir stækkuðu, reis upp þar í
margmenninu ým'skonar starf-
semi, er til óheilla horfði. Kaffi-
húsum fj lgaði, kvikmyndahús
voru reist, cansstaðir þutu upp,
spilakompur urðu til, áfengis-
neyzla, jókst. Sumt, af þessu
þarf ekki að skaða æskulýðinn,
ef rétt er á haldið, en sú hefur
orðið raunin á hér, að allt þetta
ásamt fleiru, sem í kringum það
er, hefur átt, mikinn. þáitt í því,
hversu æskan er rótlaus, og allt
á hverfanda hveh um stefnur
hennar og ákvarðanir. Skemmt-
analífið hefur verið og er spillt
og gegnsýrt af áhrifum of-
drykkju og annara lasta.
Svo þegar kyrkingur hljóp í
atvinnulífið og atvinnuleysið
tók að þjaka þjóðinni, og marg-
ir unglingar vissu ekki hvað þeir
áttu við tíma sinn að gera, þá
stóðu þessar stofnanir þeim opn-
ar. Og þær gerðu meira,. Æsk-
an var beinlínis ginnt og glap-
in út í glauminn og spillinguna
með glæstum og blekkjandi aug-
lýsingum, svo að ýmsir sliepptu
allri annari hugsun, og sumir
skirrðust j'afnvel ekki við að
grípa til mannskemmandi ráða
tili þess að afla sér aura til
skeinmtananna.
Er þá ekki eðlilegt, að æskan
sé villt á vegamótum og viti ó-
gjörla hvað gera skal? Víst er
það engin furða. Hún stendur
rn'tt í hringlinu og ósköpunum,
sem henni hefur verið skilað af
eldri kynslóðinni, eða öllu held-
ur sem eldri kynslóðin hefur sett
hana n'ður í, því það mega
menn vita, að ekki hefur æsku-
lýðurinn sjálfur byggt kaffihús,
vínstofur og áfengisútsölur. Það
eru verk þeirrar kynslóðar, sem
nú er ráðandi í þjóðfélaginu.
II.
Nú kunna menn að segja, að
hér sá harla neikvæður málap
flutningur á ferðum, hér sé að-
eins verið að ýta sök af æsk-
unni yfir á þá eldri. Svo er þó
ekki. En í þessu efni sem öðr-
um er nauðsynlegt að gera sér
Ijósa, grein fyrir ástandinu eins
og það er, og ástæðunum, sem
til þess liggja. Æskan getur ekki
rétt sig úr kútnum, og hrist af
,sér hálfvelgjuna nema hún geri
þetta. Hun þarf að vera sér þess