Hvöt - 01.02.1939, Blaðsíða 43

HVÖT
41
Sigurður Ólafsson
stud. med.
unum læsti sig um sál hennar,
eins og ófreskjuklær. Hvar var
Adolf? Síðasta vonin umj, að allt
væri með felldu var horfin.
Sigrún skjögraði heimleiðis.
»Allt mér að kenna«, hugsaði
hún. »Ég kenndi honum að
drekka áfengi. Guð minn góður,
ég vissi ekki,, hvað ég gerði«.
Hún skalf eins, og strá uppi á
holti í norðanvindi. En skyndi-
lega hvarf skjálftinn. Hár og
þrekinn maður kom slagandi
fyrir hornið á næstu götu. Það
var Adolf. Hún þekkti það, þótt
hann væri enn langt í burtu.
Hún hljóp ále'ðis: til hans. Nú
ætlaði hann yfir götuna. Sigrún
sá bíl koma fyrir hornið og æpti:
»Adolf, varaðu þig«. En nú var
hann á miðri götunni. Bíllinn
bremsaði, en of seint. Adolf lá
undir miðjum bílnum, sem hafði
fárið yfir hann. Andlitið, náfölt
og deyjandi, stóð út undan oíln-
um. Blóðið vætlaði út um munn-
vikin og nasirnar. Sigrún kast-
aði sér yfir höfuð hans og æpti
með ekkaþrungnum ópum: »Ég
hefi drepið hann. Eg hefi drep-
ið hann«. Brennheit, þung tár
hennar féllu á hið föla andlit
hans. Síðasta leiftrið dó í aug-
um hans. Klukkan sló tólf. Ein-
hversstaðar í fjarska heyrðist
sungið: Nú árið er liðið.
Og árin liðu.
Árelíus Níelsson.
Gjaldkeri S. B. S.
Á síðastliðnu þingi S. B. S.
skoraðist Sigurður Ölafsson
stud. med., gjaldkeri sambands-
ins, undan s'örfum, sakir náms.-
anna. Sigurður hefir verið gjald-
keri sambandsins frá, vorinu
1934, og að auk var hann fram-
kvæmdastjóri tvö síðustu árin.
öllum sínum störfum hefir Sig-
urður gegnt með mikilli trú-
mennsku og samvizkusemi.
Hann hefir verið öruggur og
traustur starfsmaður og á sam-
bandið honum, ekki lítið að
þakka vöxt sinn og vinsældir.
Enda er hann maður prúður og
samvinnuþýður, svo að af ber.
En einu þakkirnar, sem S. B. S.
L