Hvöt - 01.02.1939, Blaðsíða 14

12
HVöT
meðvitandi, hvernig andrúms-
lofti hún nærist, á og hvernig
samfélagi hún hrærist í. Prédik-
anir og umvandanir um spill-
ingu tímanna og stefnuleysi
æskunnar stooa lítið fyrr en
æskan sjálf rís á fætur og býst
til baráttu fyrir heilbrigði og
hollustu.
Og þetta er einmitt það, sem
æskan verður að gera og hlýtur
að gera. Hún á að sýna það í
verki,, að þótt hún sé borin og
barnfædd í samfélagi, sem í
mörgu er ábótavant, þá hafi hún
djörfung og drengskap, mann-
dóm og mannlund til þess að
móta sér hollar lífsvenjur og
sníða sér heillavænlegan stakk.
Hún þarf að læra þann vanda,
að velja og hafna, velja það,
sem veit til þroska, en hafna
hinu,, sem horfir til vansa.
Hverjum æskulýð er það nauð-
syniegt, að kunna sem bezt skil
góðs og ills, kunna að hlýta
þeim boðum, s,em benda honum
veginn til vegs og manndóms, og
kunna að hafna því, sem leiðir
til vanþroska og vesalmennsku.
Þetta þarf unga kynslóðin að
llæra. Hún þarf að segja skilið
við skemmtanir, sem henni eru
óhollar og einskisverðar, og
skapa sér aðrar hollari. Kaffi-
hús og vínkompur eiga að tæm-
ast, danssalirnir að hreinsast af
óþverralbfti og sóðaskap.
Æskan þarf að verða bind-
indissöm.
B.'ndindissöm æska er líkleg -
ust til að reynast nýt í frarntíð-
inni. Öreglu fylgir ekkert nema
illt eitt, og vínið er vágestur
hvers manns húsi. Fyrsta skil-
yrðið til þess, að unga kynslóðin
öolist þrótt cg þrek til að hasla
sér viðeigandi völl í lífinu, er
að hún skipi sér þar í sveit, sem
bindindi er í heiðri haft. Geri
hún það, verður henni óhætt í
erfiðleikunum.
Eldri kynslóðin þarf einnig
að leggja fraar lið sitt ungu kyn-
slóðinni til hjálpar. Ifun þarf að
greiða götu hennar til aukins
þioska. Hún má ekkert láta ó-
gert, sem í hennar valdi stend-
ur, til þess að gera lífsviðhorf
æskunnar heilbrigðari og a,t-
hafnir hennar markvissari.
III.
En hvaða líkur eru þá fyrir
því, að unga kynslóðinj, sem svo
margir vantreysta,, taki þeirn
stakkaskiptum, að kvíðalaust
megi fá henni í hendur stjórn
manna og málefna?
Eru nokkur líkindi til þess,
að hún tileinki sér þau sann-
indi,, sem, mest og bezt skila
henni fram til þroska?
Eru líkindi til þess, að eldri
kynslóðin ljái henni það lið, sem
hún þarf?