Hvöt - 01.02.1939, Qupperneq 33

ÍIVÖT
31
fylgjast heldur með verklegu
kennslunni.
Nú sezt sá fyrsti í stjórnsæt-
ið, sem er framan og neðan við
vængina, inni í liinum svo
nefnda turni svifflugunnar.
Fjórar ólar halda flugmannin-
um föstum í sætinu, því mikið
ríður á að hann sé vel fastur.
Þ,á, koma útskýringar svifflug-
kennarans.
»Hér fyrir frarnan þig er
stýrist 'ngin (»pinninn«). Settu
hana nú þannig, að hún snúi
beint upp. Ef flugan ætlar að
ballast til vinstri, þá leggur þú
stöngina til hægri og öfugt. Ef
flugan fer of hægt, eða, þú vilt
3 ekka þig, setur þú stöngina
fram, en aftur, ef þú vilt hækka
þig. Fæturnir e'ga að hvíla á
þessari þverstöng, sem er hlið-
ar,stýrið«.
Kennarinn gengur nú a,ð öðr-
um vængendanum og ýmist
hækkar hann. eða, lækkar. Nem-
andinn á siðan að hreyfa »pinn-
ann« eftir því, þannig að flug-
an mundi hafa rétzt við, ef hún
hefði verið á flugi. Þegar allir
hafa verið æfðir á þenna hátt,
er flugunni beitt upp í vindinn,
teygjan strekt og vélinni sleppt,
Hún þýtur nú áfram, en losnar
þó varla nokkuð frá, jörð. Aðal-
atriðið er nú að halda vængjun-
um jafn hátt;, en sú æfing tek-
ur alllangan tíma fyrir allan
hópinn, svo við skulum fara yf-
ir að nasta æfingastað. Þar er
líka verið að æfa með teygju-
rás. Þar sjáum við að menn hafa
hjálm á höfðinu til varnar gegn
höggum við stoðir f'lugunnar.
— Flugan er dregin upp
á dálitla hæð. Miðju teygjunn,-
ar er fest í fremri enda flug-
unnar og henni haldið fastri
meðan strekkt, er á báðum end-
um, teygjunnar niðri í hallanum,
Síðan er sleppt — og svifflug-
an losnar frá jörðu og svífur
móti vindinum upp í loftið. Að
vísu ekki mjög hátt. Þetta er
aðeins æfingavél fyrir byrjend-
ur og hún er þyngri og hefur
af því, og ýmsu öðru, ekki eins
góða flughæfni og betri, og þar
með dýrari flugur. Flughæfni
svifflugu miðast. við það, hve
langa, leið hún getur rennt sér
fyrir hvern metra, sem hún
lækkar. Eina hljóðið, sern heyr-
ist í þessari véllausu »flugvél«,
er þyturinn í stálvírum hennar,
dásamlegur vottur um heillandi
hraða og aukið frelsi. Eftir
nokkur hundruð metra flug
lendir svifflugmaðurinn mjúk-
lega á vellinum fyrir neðan. —
Þetta var ágætt flug, ,segir kenn-
ari þessa æfingaflokks, og með
röskum handtökum er f'lugan
dregin, aftur upp á hæðina.
Máske verður næsta flug ennþá
betra, en, ég held samt, að bezt
sé fyrir okkur að halda áfram
yfir að hinum svifflugunum