Læknablaðið - nóv. 2020, Blaðsíða 41

L ÆK N A BL AÐIÐ 2020/106 535
V I Ð T A L
hvað sárin hafa brugðist vel við.“ Jeffery
er farinn aftur út og fylgir sjúklingunum
eftir og þjálfar lækna á fleiri sjúkrahúsum.
„Við höfum fengið Evrópustyrk fyrir
stórar klínískar rannsóknir í Svíþjóð,
Þýskalandi, Frakklandi og á Ítalíu.“
Rannsóknin sé farin af stað í Frakklandi
og stefnt að því einnig í hinum löndun-
um fyrir áramót. Þá má nefna að Kerecis
stendur einnig að þannig rannsókn hér
á landi með COVID-göngudeildinni með
nærri 130 þátttakendum.
„Það vita allir orðið um Kerecis,“ segir
hann og við snúum talinu aftur að sára-
roðinu. „En það hefur kostað talsverðan
tíma, þátttöku í ráðstefnum síðastliðinn
áratug í Bandaríkjunum og birtingu fjöl-
margra vísindagreina til að ná á þann
stað.“ Vísindaleg gögn sýni að sáraroðið
virki umfram viðlíka vörur. Þegar hafi
50 þúsund manns verið meðhöndluð í
Bandaríkjum.
„Ég hef hitt sjúklinga með þrálát sár
Hilmar stundaði sérnám sitt í bráðalækningum á Nýja-Sjálandi
árin 2004-2009 og var fyrstur íslenskra lækna til að fá þar lækn-
ingaleyfi. Þar kynntist hann Guðmundi Fertram Sigurjónssyni,
framkvæmdastjóra Kerecis, sem vantaði ráðgjafa með bakgrunn
í læknisfræði, en Guðmundur vann þá hjá nýsjálensku fyrirtæki
sem þróaði sáravörur úr keratíni úr ull, enda kindur ær og kýr
þess lands.
„Það voru fyrstu kynni mín af nýsköpun,“ segir Hilmar. Guð-
mundur hafi svo aftur haft samband við hann fyrir rúmum áratug
kominn heim með þá hugmynd að vinna með þorskroð og hann
slegist í hópinn með þeim Baldri Tuma Baldurssyni húðlækni og
Ernest Kenney, lögfræðingi í Bandaríkjunum, og þeir stofnað fyrir-
tækið 2009. „Ég hef verið með í öllum rannsóknum sem við höfum
gert, hvort sem það hafa verið frumurannsóknir eða dýratilraun-
ir,“ segir Hilmar í sóttkvínni.
Síðan hann kom heim frá Nýja-Sjálandi hafi hann farið þangað
aftur út með sáraroðið. Hann fór þegar gaus á Whakaari-eyju
sem er tæpum 50 kílómetrum norðnorðaustur af Norðurey lands-
ins. Alls lést 21 í gosinu og meginþorri þeirra 26 sem voru á eyj-
unni og lifðu brenndist illa.
Hér má sjá hvernig roðgræðlingurinn er saumaður í
sárið. Hilmar segir að framförin hafi verið mikil á aðeins
einni viku.
Jeffery með armenskum starfs-
systkinum sínum sem þeir kenndu
aðferðirnar við að meðhöndla sárin
með vestfirska sáraroðinu.
sem hafa fengið gróanda eftir stundum
áralanga baráttu.“ Hann hafi hitt konu
sem hafi eftir flókna mjaðmaaðgerð
fengið fitutappa í fót og drep í kjölfarið.
Þorskroðið hafi hjálpað henni til bata sem
aftur hafi bægt frá henni sjálfsvígshugs-
unum.
„Þrálát sár eru faraldur sem liggur í
leynum,“ segir Hilmar. „Þau eru skerðing
á lífsgæðum og saga konunnar endur-
speglar þessa miklu þörf til þess að finna
lausnir á þessum vanda sem Kerecis vinn-
ur að.“
En hvað verður svo um Armeníusam-
starfið nú í framhaldinu? „Vonandi leysa
þeir vandann og semja um frið í kringum
Nagorno-Karabakh. Þá sé ég fyrir mér
að þeir geti farið að meðhöndla sykur-
sýkissár og áverka og sjúkdóma af eðlileg-
um orsökum frekar en stríðsátökum. Við
sjáum fyrir okkur að Armenía geti leitt
okkur inn á nýja markaði.“
Ævintýrið hófst í Nýja-Sjálandi
Myndir aðsendar