Morgunblaðið - 20.08.2020, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - 20.08.2020, Blaðsíða 40
40 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. ÁGÚST 2020 ✝ Sigurður EmilÓlafsson húsa- smiður var fæddur á Eyrarbakka 16. júní 1944. Hann lést 12. ágúst 2020 á líknardeild LSH í Kópavogi. Sigðurður Emil var fyrsta barn hjónanna Ólafs Guðsteins Magn- ússonar símaverk- stjóra, f. 2.3. 1916, d. 25.1. 1975, og Sigrúnar Þorbjargar Runólfs- dóttur, matráðskonu og hús- freyju, f. 20.8. 1920, d. 13.3. 2011. Systkini Sigurðar Emils eru: 1) Sigmar Ólafsson, f. 25.10. 1949, kvæntur Úlfhildi Gunn- arsdóttur, f. 4.11. 1948. 2) Hrefna Ólafsdóttir, f. 16.3. 1956, d. 13.2. 2015, eftirlifandi eiginmaður Hrefnu er Sveinbjörn Örn Arn- arson, f. 3.7. 1959. 3) Auður Ólafsdóttir, f. 6.5. 1957. Sigurður Emil kvæntist Ólöfu Sigurlaugu Guðmundsdóttur, f. 29.7. 1947, þann 8.10. 1966. Ólöf Sigurlaug lést 20.1. 1989. Börn þeirra eru: 1) Hildigunnur Jón- ína, f. 10.7. 1966, gift Jóni Grét- ari Hafsteinssyni, f. 23.12. 1960. 2) Ólafur Már, f. 31.1. 1970, föður sínum, en hugur hans stefndi þó annað en það og hann lærði húsasmíði hjá trésmiðju Kaupfélagsins á Selfossi og lauk því námi síðla árs 1965. Á þess- um árum kynntist hann fyrri eiginkonu sinni Ólöfu Sig- urlaugu ásamt mörgu góðu fólki sem hann hélt tryggð við allt til æviloka. Of langt mál yrði að telja fleira upp um unglings- og táningsárin, bílana sem hann eignaðist útsjónarsemi og margt fleira. Sigurður og Ólöf byggðu að nokkru og bjuggu sér sitt fyrsta heimili á Engja- vegi 71 á Selfossi og þar fædd- ust þeim börnin tvö, Hildigunn- ur Jónína og Ólafur Már. Haustið 1973 fluttust þau til Reykjavíkur og eftir stutt stopp í Breiðholti fluttu þau, árið 1974, í vesturbæinn þar sem Sigurður bjó til æviloka. Ólöf Sigurlaug eða Lóló, eins og hún var alltaf kölluð, lést í janúar 1989. Rétt rúmu ári síðar kynnt- ist Sigurður Guðnýju Ástu Otte- sen og hófu þau sambúð fljót- lega eftir það. Útför Sigurðar Emils fer fram kl. 11 frá Fossvogskirkju í dag, 20. ágúst 2020. Það er sami dagur og móðir hans Sigrún Þorbjörg hefði náð 100 ára aldri. Í ljósi aðstæðna í sam- félaginu gilda fjöldatakmark- anir við athöfnina, en henni verður streymt á slóðinni https://tinyurl.com/y66fksdo. Meira: mbl.is/andlat kvæntur Heklu Hannibalsdóttur, 5.8. 1970. Börn þeirra eru Kjartan Helgi og Ólöf Arna, bæði fædd 12.2. 2001. Sigurður Emil kvæntist eftirlifandi eiginkonu sinni, Guðnýju Ástu Otte- sen, f. 14.8. 1951, þann 19.7. 1989. Börn Guðnýjar Ástu eru: 1) Odd- geir Reynisson, f. 21.5. 1969. Eiginkona hans var Herdís Guð- mundsdóttir. Þau skildu. Börn þeirra eru þrjú: Guðmundur Ró- bert, f. 22.7. 2000, Viktor Reyn- ir, f. 24.2. 2003, og Stefanía Dís, f. 7.9. 2005. 2) Lilja Rut Grätz, f. 23.1. 1982, gift Christopher Grätz, f. 16.4. 1986. Börn þeirra eru: Ellen Ásta, f. 13.2. 2016, og Benedikt Bjarki, f. 30.11. 2017. Á Eyrarbakka bjó Sigurður Emil ásamt foreldrum og bróður í húsi sem hét og heitir raunar enn Ingólfur. Um tólf ára aldur fluttist fjölskyldan að Smáratúni 18 á Selfossi í hús sem faðir hans byggði að mestu í frístundum með hjálp góðra vina. Hann fór ungur að vinna í símavinnu hjá Hver var Sigurður Emil? Hann var sonur, eiginmaður, pabbi, afi, bróðir, frændi, vinur, smiður og KR-ingur. Ef pabba er lýst í örfá- um orðum, þá má segja að hann hafi verið traust og áreiðanlegt góðmenni. Hann var klettur í mínu lífi, sem hugsaði einstaklega vel um sína nánustu. Mér er það efst í huga hversu vel hann hugsaði um mömmu Lóló í veikindum hennar og á dánarbeði. Svo ekki sé talað um umhyggju hans fyrir Hildi- gunni systur. Að mínu mati er það aðdáunarvert og sýndi ákaflega vel hversu vel gerður hans innri maður var. Pabbi virkilega stóð með sínum og var alltaf boðinn og búinn að hjálpa öðrum. Stór, sterkur, skynsamur, sjálfstæður, þrjóskur, réttlátur, ljúfur, hógvær og áhugasamur um menn og mál- efni. Þetta eru allt lýsingarorð sem koma upp í hugann og tel ég þau eiga vel við hann. Pabbi var glaðlyndur, en hann var ekkert sérstaklega opinn með sínar eigin tilfinningar og bar þær ekki almennt á torg. Hann hafði þó góða nærveru, var viðræðugóð- ur og varð á stundum nokkuð há- vær ef honum lá málið á hjarta. Það var líka gott að vera með hon- um í þögn. Pabbi skipti sér ekkert sérstak- lega af mér ef ég var á „réttri“ braut að hans mati og gaf mér frelsi til að uppgötva og prófa ýmsa hluti. Segja má að hann hafi beint og óbeint stutt mig í einu og öllu. Eitthvað sem ég er honum ákaflega þakklátur fyrir. Það kom fyrir að hann væri, á skemmtileg- an hátt, örlítið utan við sig. Kannski bara djúpt hugsi. Það gat til dæmis verið hættulegt að manni fannst að tala of mikið við hann ef hann var að keyra. Ég get ekki sagt að pabbi hafi verið mjög trúaður án þess þó að ég haldi að hann hafi verið trúleys- ingi. Allavega birtist það ekki sér- staklega í uppeldinu, nema að hann kenndi mér siðferði fyrir ut- an allt annað sem hann kenndi mér. Þú átt að standa við það sem sagt er og gerir ekki öðrum það sem þú vilt ekki að aðrir gjöri þér. Mér finnst reyndar að hann hafi lifað eftir þeirri lífsskoðun. Deyr fé, deyja frændur, deyr sjálfur ið sama. En orðstír deyr aldregi hveim er sér góðan getur. (Úr Hávamálum) Á ákveðinn hátt má vel segja að pabbi hafi verið húmanisti. Ég er þó ekki viss um að hann hafi velt því mikið fyrir sér sjálfur eða það hafi verið mjög meðvitað. Hann bar mikla virðingu fyrir fólki og sérstaklega trúði hann á frelsi ein- staklingsins, en á sama tíma einn- ig á samábyrgð fólks. Siggi Emil var ekki bara pabbi minn, hann var einn af mínum bestu vinum og ég á eftir að sakna hans. Ólafur Már. Siggi stjúpfaðir minn hefur kvatt þessa jarðvist eftir erfiða baráttu við krabbamein. Siggi kom inn í líf mitt þegar ég var 8 ára gömul og tók þátt í mínu uppeldi, fór hann t.d. oft með mér á skíði. Við vöknuðum tvö eld- snemma um helgar, vel nestuð og héldum í brekkurnar. Það gerðum við þangað til mjaðmirnar fóru að gefa sig hjá honum. Hann kvartaði þó aldrei, heldur ekki fyrir fáein- um vikum þegar hann sá í hvað stefndi. Mamma vann mikið á skólaár- um mínum og gekk Siggi þess vegna í heimilisverkin. Ekki man ég til þess að hann hafi beðið mig um að hjálpa sér heldur vann þau verk í hljóði. Við gerðum oft mat- arinnkaupin saman. Þá sagði hann: „Fyrst þurfum við að skrifa imbamiðann“. Svo brosti hann út að eyrum með sínu stóra brosi sem smitaðist upp í augu og fylgdi því varfærnislegur hlátur. Imba- miði var miði fyrir svokallaða „imba“ sem gátu ekki munað hvað þeir ætluðu að kaupa inn. Siggi var mjög góður kokkur. Hann eld- aði ekki marga rétti en það sem hann eldaði bragðaðist vel. Um daginn gisti ég heima hjá mömmu þegar Siggi lá á sjúkra- húsi. Þar er hægindastóll sem ég átti oft leið framhjá og fann þá sterkt fyrir nálægð hans. Það er svo sem ekkert skrítið, því þarna sat hann iðulega og blaðaði í bók- um, blöðum og horfði á sjónvarpið. Síðan hafði hann gaman af því að ræða um það sem hann hafði lesið/ horft á. Á mínum skólaárum, sett- ist ég gjarnan niður með honum og fletti upp í viskunni. Ég þurfti heldur ekki oft að fara á bókasafn til þess að finna heimildir því hann hafði sankað að sér ógrynni af bókum. Siggi vissi hreinlega allt (fannst mér) um íþróttir og þá var fótbolti í mestu uppáhaldi. Ég fór oft með honum á KR-leiki og fannst notalegt að fylgjast með leiknum við hlið hans. Þrátt fyrir að Siggi hafi verið rólegur maður og haft góða nærveru þá gat hon- um hitnað mjög í hamsi þegar hann ræddi við einhvern með ólík- ar skoðanir. Því hafði hann gaman af. Við spiluðum mikið fjölskyldan og áttum góðar stundir saman. Siggi var glöggur bridge-spilari og naut sín við spilaborðið í góðum félagsskap. Hann spilaði með eldri borgurum á meðan heilsan leyfði. Maðurinn minn, Chris, hélt mikið upp á Sigga. Þeir töluðu þó ekki sama tungumálið. Sigga tókst samt að gefa sterklega til kynna að Chris væri hjartanlega velkominn í fjölskylduna. Það gerði hann með þéttingsföstu handabandi þar sem hann tók með báðum höndum í höndina á Chris og hristi duglega. Horfði síðan vingjarnlega í augun á Chris og bauð hann nokkrum sinnum „vel- kominn“ á íslensku. Siggi var einstaklega barngóð- ur og hafði sérstakt lag á því að setja sig í spor barnanna minna, þá sérstaklega þegar þau voru ósátt. Svona eins og hann skildi þeirra sársauka. Þegar Siggi bar kveðjur til þeirra sá ég að augun glitruðu af væntumþykju í þeirra garð. Mikið finnst mér miður að börnin mín fái ekki að vaxa upp með Sigga afa. Að lokum vil ég þakka Sigga samfylgdina þessi ár. Hans er sárt saknað. Lilja Rut Graetz. Hann Siggi bróðir minn er lát- inn, farinn frá okkur allt of fljótt. Hann var „idolið“ mitt þegar ég var lítil. Þegar við vorum litlar þá keypti hann handa okkur systrun- um reiðhjól með engum hjálpar- dekkjum og kenndi mér að hjóla á því. Ég var mjög montin af hon- um. Siggi vorkenndi sér aldrei þrátt fyrir öll áföllin sem hann varð fyrir um ævina. Alltaf stóð bróðir minn uppréttur og sterkur. Hann hafði hjarta úr gulli, svo vinalegur og góður að mér fannst. Þegar ég var 9 ára varð ég vitni að kraftaverki á Sigga. Hann lam- aðist á vinstri hliðinni þegar hann var staddur heima hjá tengdafor- eldrum sínum. Þegar hann var veikur þá skiptust mamma og pabbi á að vera hjá honum sitt hvora vikuna. Eitt sinn þegar ég var með mömmu hjá honum þá kallar Siggi á mömmu að koma og sjá. Ég valhoppaði á eftir henni. Þegar hún kom til Sigga sýndi hann henni að hann var alsettur stunguförum á vinstri hliðinni og hann sagði að læknar hefðu verið hjá honum um nóttina. Hann sá þá ekki en fann fyrir þeim. Eftir þetta fór heilsa hans batnandi. Ef þetta var ekki kraftaverk þá veit ég ekki hvað það er. Ég man þetta eins og það hafi skeð í gær. Siggi var líka baráttumaður en hann reis tvisvar upp úr lömun á vinstri hliðinni. Siggi var greiðvikinn og vildi alltaf hjálpa öðrum ef hann gat. Svo var hann einnig mikill KR- ingur. Því miður voru samskipti okkar ekki mikil seinni árin. Alltaf þótti okkur jafn vænt hvoru um annað. Ég er varla búin að átta mig á því að Siggi sé ekki lengur hér. Það er svo sárt en samt gleði- legt að núna er hann kominn í sumarlandið með foreldrum okkar og systur ásamt Lóló. Það er erf- itt, en ég kveð þig Siggi minn með þessum orðum. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt, þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því, þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti, þá auðnu að hafa þig hér, og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer, þó þú sért horfin úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir) Hvíl í friði, elsku bróðir minn. Auður Ólafsdóttir. Þakklæti fyrir góðar stundir er trúlega það fyrsta sem kemur upp í hugann þegar ég hugsa til Sigga mágs. Hann stóð með fjölskyldu sinni sem stytta, bæði þegar á reyndi og á öðrum tímum. Ég naut sannar- lega góðs af hjálpsemi, góðvild og velvild Sigga. Hann hjálpaði ekki bara við að smíða eldhúsinnrétt- ingar, pall og margt fleira fyrir mig, heldur fræddi mig um margt áhugavert, enda með eindæmum fróður um sín hugðarefni. Hann hafði gott lag á að segja sögur. Ég minnist t.d. margra þeirra með brosi á vör frá átthögum hans úr Árnessýslu. Stolt hans af fjölskyldu sinni leyndi sér ekki, ekki hvað síst af Hillý og Óla. Hann lyftist oft upp við það eitt að tala um þau. Það er eins og æðri máttur hafi ákveðið að tími Sigga hér á jörð væri að klárast. Því hafi Liverpool og KR náð að landa titlum nýlega, sem einskonar kveðjugjöf almætt- isins fyrir einn dyggasta aðdáanda þessara liða. Ég votta fjölskyldu hans inni- lega samúð mína. Blessuð sé minning Sigga vinar míns. Sigurbjörg Ottesen. Kær vinur og eiginmaður frænku minnar er látinn. Ég hef fylgst náið með baráttu hans við illvígan sjúkdóm frá því í mars á sl. ári. Siggi bar sig ætíð vel. Þeg- ar ég spurði hvernig hann hefði það, þá svaraði hann ætíð; ég hef það ágætt. En við hin vissum bet- ur. Að vera búinn að fá þessa greiningu þá þýddi ekkert annað en barátta. Og Siggi stóð sig vel. Kvartaði ekki og beit á jaxlinn. En hann tapaði baráttunni. Siggi var maður skoðana. Hann hafði miklar pólitískar skoðanir. Hann gat rætt um pólitík og æst sig ef viðmælandi var ekki sömu skoðunar. Hann var líka mikill fót- boltaáhugamaður og KR-ingur og fór á leiki þar sem KR spilaði, eins lengi og heilsa hans leyfði. Hann var mér mjög hjálplegur. Ég minnist einnar verslunar- mannahelgar þegar þau Guðný og Sigurbjörg, systir Gyðnýjar, gistu hér hjá mér þá helgi. Húsið mitt hafði verið málað nokkru áður en það átti eftir að setja þónokkra gluggalista upp aftur. Sigga fannst að þetta væri nú ekki hægt. Hann fór inn í bílskúr, náði í listana, borvél, skrúfur og festi listana á húsið. Búið mál. Þau Guðný áttu fallegt heimili í Reykjavík og alltaf gott að koma þangað. Siggi heilsaði mér mjög oft þannig með bros á vör: Komdu sæl, frú Anna Björg, sem mér þótti vænt um. Nú kveð ég þig Siggi minn með söknuði. Elsku Guðný mín og fjölskylda. Innilegar samúðarkveðjur til ykkar allra. Missirinn er sár. Anna Björg, börn, tengdabörn og bræður og þeirra fjölskyldur. Í hugann kemur minning mörg, og myndir horfinna daga, frá liðnum stundum læðist fram mörg ljúf og falleg saga. (Höf. ókunnur) Það er alltaf sárt að missa góða vini og aldrei finnst manni það tímabært, en oft er það góð lausn eftir erfið veikindi sem var í tilfelli Sigga Emils eins og hann var oft- ast kallaður. Það var fyrir rúmum fimmtíu árum að ég kynntist þess- um flotta hávaxna strák, dökkur yfirlitum með dökk brún augu, sem yngri systir mín hafði fallið kylliflöt fyrir. Þau byggðu sér hús á Selfossi, eignuðust tvö yndisleg börn, menntuðu sig meira, fluttu til Reykjavíkur, stofnuðu fyrir- tæki og deildu lífinu saman í rúm tuttugu ár, að hún féll frá langt fyrir aldur fram, öllum harm- dauði. Okkur Sigga varð strax í upp- hafi vel til vina og áttum við fjöl- skyldurnar vel saman í leik og starfi, samverustundir okkur urðu margar og margt brallað til skemmtunar, farið í útilegur með börnin, allar skemmtilegar en misgóðar eins og þegar kýrnar settust að í tjaldinu okkar og átu allt nestið frá okkur, en við svo heppin að Sigrún mamma Sigga kom óvænt færandi hendi með bunka af samlokum og bjargaði okkur. Stórfjölskyldan deildi oft- ast hátíðum saman og endalaust gæti ég talið upp það sem við brölluðum í gegnum árin. Siggi var ljúfur í lund, hafði góða nær- veru og með húmorinn í lagi. Hann lét það ekki pirra sig eða sýndi óþolinmæði þegar sprellið og grínið tók yfirhöndina hjá okk- ur systrum (öllum þremur) en við vorum þekktar fyrir hlátrasköllin. Elsku Siggi minn, það er mikil eftirsjá að þér, skrítið að geta ekki tekið upp símann til að spjalla í smástund eins og við gerðum núna í seinni tíð. Þessi kveðjuorð mín eru til að þakka þér vinur fyr- ir öll árin okkar saman í leik og starfi, tryggð þína og vináttuna sem þú viðhélst alla tíð. Minning- arnar mun ég geyma í sjóði sem perlur þar til við hittumst á ný í sumarlandinu, megi góður Guð vera með þér um alla eilífð. Góða ferð heim, vinur. Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og góða, svo sterkur einlægur og hlýr. Örlög þín ráðin – mig setur hljóða við hittumst samt aftur á ný. Megi algóður guð þína sálu nú geyma gæta að sormæddum græða djúp sár. Þó kominn sért yfir í aðra heima mun minning þín lifa um ókomin ár. (Höf. ókunnur) Samúðarkveðjur sendi ég til allra ættingja og vina Sigga. Sigríður J. Guðmunds- dóttir (Sirrý). Mágur minn Siggi Emil er far- inn eftir erfið veikindi. Síðasta ár- ið er búið að vera strangt og sér- stakt að hugsa til þess hversu mikið er líkt með sjúkdómsferlinu, þegar hann missti fyrri konu sína, Lóló systur, sem dó fyrir 31 ári að- eins rúmlega fertug. Ég var 12 ára þegar Siggi kom inn í fjölskylduna. Stuttu seinna veiktist hann hastarlega af óþekktum sjúkdómi og var hann heima hjá okkur í Miðtúninu á meðan hann var veikur og að jafna sig á eftir, þá aðeins 21 árs gamall. Óvissan var mikil um hvort hann næði sér yfirhöfuð aftur. Það tók Sigga mörg ár að ná sér að því marki að hann gæti aftur unnið við fagið sitt húsasmíðar. Veturinn eftir fékk hann vinnu sem hús- vörður í nýbyggðum gaggó á Sel- fossi, sama ár og ég fór í 1. bekk og hittumst við á þeim árum nær daglega. Siggi var mikið ljúfmenni, við- ræðugóður og fróður um flest dægurmál líðandi stundar. Hann var frábær mágur, en líka góður vinur. Siggi og Lóló voru ólík, hún með ríkar tilfinningar sem hún fór Sigurður Emil Ólafsson Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, HELGI STEINGRÍMSSON, Austurbrún 4, Reykjavík, lést á líknardeild Landspítalans 15. ágúst. Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki líknardeildar LSH fyrir hlýju og ómetanlegan stuðning. Í ljósi aðstæðna gilda fjöldatakmarkanir og því fer útförin fram í kyrrþey en henni verður streymt á internetinu föstudaginn 21. ágúst klukkan 11. Slóðin er https://youtu.be/Spi26JD5moc. Steingrímur Helgason Harpa Helgadóttir Rúrik Vatnarsson Heimir Helgason Guðný Hrönn Úlfarsdóttir Haukur Helgason Tanya Helgason Inga Lára Helgadóttir Jón Halldór Jónsson Karlotta Helgadóttir Gunnlaugur Ragnar Reynisson barnabörn og barnabarnabörn Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JAKOB ÁRNASON húsasmíðameistari og loðdýrabóndi, Miðtúni 2, Keflavík, lést mánudaginn 17. ágúst á Hrafnistu, Hlévangi. Í ljósi aðstæðna verða einungis nánustu aðstandendur viðstaddir útförina. Starfsfólki Hlévangs eru færðar innilegustu þakkir fyrir góða og hlýja umönnun. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hollvini Grensásdeildar. Ísleifur Árni Jakobsson Laufey Hrönn Þorsteinsdóttir Guðrún Sigríður Jakobsd. Gunnar I. Baldvinsson Kristinn Þór Jakobsson Ólöf Kristín Sveinsdóttir Ásdís Ýr Jakobsdóttir Valur B. Kristinsson Sigrún Björk Jakobsdóttir Jón Björnsson barnabörn og barnabarnabörn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.